tag:blogger.com,1999:blog-41482156993960479242024-02-22T12:03:16.880+02:00Heaven's_EarthPhil 2:12 ...work out your salvation with fear and tremblingXristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.comBlogger31125truetag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-82090554294444447742011-05-29T18:12:00.000+03:002011-05-29T18:12:50.516+03:00H "Πτώση" και η παράκληση για Ωριμότητα & Δράση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Πλησιαζει καλοκαιρακι.Που θα πας φετος?Για ποσες μερες?<br />
Ψωνησες τιποτα "καλοκαιρινο"????<br />
Αν δεν μπορεις να πας καπου,η Αθηνα εχει πολλες παραλιες.<br />
Ωχ,ξεχασα οτι πληρωνουμε "Εισοδο" για να βουτηξουμε στα νερα που μας ανηκουν....<br />
Η θα πρεπει να ξενιτευτεις για να βρεις μια ελευθερη και ηρεμη παραλια.<br />
Ωχ,ξεχασα οτι η βενζινη ανεβηκε τραγικα...<br />
<br />
Δεν πειραζει...Θα πανε Αλλοι για'σενα.Αυτοι που ταϊζεις.<br />
Και η ειρωνεια ειναι οτι ολο τον χειμωνα δουλευες σαν σκυλι και χρειαζεσαι να πατησεις το "pause"...<br />
<br />
Αλλα δουλευεις και δεν σου μενει τιποτα.Χρειαζεσαι 2 δουλειες,αλλα ακομη ψαχνεις την Πρωτη!!!<br />
Κι'αν καταφερεις και την βρεις,οι ωρες εργασιας θα ειναι τοσες πολλες που δεν θα σου επιτρεψουν να εργαστεις κι'αλλου.<br />
Οι αποδοχες σου θα ειναι πενιχρες,ισα που θα καταφερνεις να ταϊζεις τον Νταβατζη/Κρατος σου...<br />
Το ΦΠΑ σου απομυζει το 1/4 του κοπου σου.Ο Δημος σου παιρνει περισσοτερα απ'οσα σου παρεχει.<br />
Αλλα αφου τους πληρωνεις,κατσε και δες τον Σπυρο Παπαδοπουλο να πινει με τα λεφτα σου.Να πινει στην Υγεια του Μαλακα.Πληρωνεται για να πινει και να καθεται,ενω εσυ ολη μερα τρεχεις.Για μια ΕΡΤ που δεν σου αρεσει,που δεν βλεπεις ΚΑΝ.Και δεν ειναι ο μονος που παρασσιτει.Δες εκεινους που ψηφισες.<br />
Σε χειραγωγουν,κρατανε τα "νημματα",πιεζεσαι...αλλα υποφερεις ακομη...<br />
Βλεπεις τα παιδια σου και τις καθημερινες τους αναγκες.Και σε θλιβει γιατι δεν μπορεις να τους παρεχεις οσα χρειαζονται.<br />
<br />
Σε νευριαζει που σε αλλα Κρατη τα Δημοσια σχολεια παρεχουν ενισχυτικη διδασκαλια,ενω εσυ πληρωνεις για...φροντιστηρια...<br />
<br />
Αλλα δεν κανεις τιποτα!!!<br />
Ειναι τελικα Προβλημα των Ηγετων ή των Πολιτων που η Χωρα μας εφτασε ως εδω?<br />
Οσο εσυ περιμενεις εναν "απο μηχανης Θεο" να σε βγαλει απο την Αβυσσο,οι Αλλοι την κανουν βαθυτερη...<br />
Ο Ελληνας ηταν μια ζωη κατωχικος και ηττοπαθης.Πονηρος.Του αρεσε η ευκολια.<br />
Αυτο που δεν εχει καταλαβει ειναι οτι ζει μοναχα μια φορα.Και η ελευθερια ειναι η πορτα του για να ζησει με αξιοπρεπεια.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRpw9_D6WDHoBDsuVk_dqdVWsJ0ttSTdUNmhkHvsf4k7rPee6d_D5_H8E8KZgg49YEXIjcN5_oZhz7U5Si5P4fl_ccvL2fd3mw2OA737X8Uqhw85-2TKfPCBHgKsdDgtmdE_YP0WsZssSC/s1600/greek_flag2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRpw9_D6WDHoBDsuVk_dqdVWsJ0ttSTdUNmhkHvsf4k7rPee6d_D5_H8E8KZgg49YEXIjcN5_oZhz7U5Si5P4fl_ccvL2fd3mw2OA737X8Uqhw85-2TKfPCBHgKsdDgtmdE_YP0WsZssSC/s400/greek_flag2.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
Αφησαμε την Ιστορια μας να ξεπουληθει.Αφησαμε να μας κατακλεψουν τα Μνημεια μας.<br />
Οι προγονοι μας μπορουσαν να Ηγηθουν,ενω εμεις ακολουθουμε οτιδηποτε ξενοφερτο κι'εντυπωσιακο.<br />
Το αντιγραφουμε...Απο κομπλεξισμο και ανασφαλεια.<br />
Βλεπουμε τους αλλους να χρησιμοποιουν την Μυθολογια και την Ιστορια μας για να κοβουν εισητηρια στις κινηματογραφικες αιθουσες κι'εμεις παρακολουθουμε Τουρκικα σηριαλ.<br />
Ποιος φταιει?<br />
Σε καθε κινηματογραφικη ταινια υπαρχει τουλαχιστον και μια αναφορα στην Ελλαδα.Εαν δεν αξιζαμε τιποτα,ποιος ο λογος για το ενδιαφερον τους τοτε?<br />
Μηπως η μικρη σου Χωρα ειναι πολυτιμοτερη απ'οσο εσυ ο ιδιος ξερεις????????<br />
Δεν βλεπεις τα Ορνεα που πετανε γυρω της,περιμενοντας την καταλληλη στιγμη να ορμηξουν?<br />
<br />
Δεν ειμαι πολιτικοποιημενος,ουτε κομματοποιημενος.<br />
Δεν ακολουθω τιποτα και κανεναν,παρα μονο τον Θεο,την Χωρα μου κι'εμενα.<br />
Αν αντιδρασεις,θα κερδισεις περισσοτερα απο την αναμονη σου για βελτιωση...<br />
Μην αφησεις να σε βγαλουν απο το "Σπιτι" σου...<br />
<br />
Καλη μας φωτηση!!!!!!!!!<br />
Ο Θεος να μας δωσει δυναμη,υπομονη και ενοτητα.</div>Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-7140624192290809262011-01-30T19:11:00.001+02:002011-01-30T21:57:17.360+02:00Petit Mort<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkzTPMwJditCwIkW79DGrjLF7_qlRjlKb2kkJ4sLVCJ-xPlfa4jNVEYCJUPbdr4iK7Fbilyd9odDanmtqgD7ROZWeg6RsWA19-y_46Sdi5seHs0rXjT9sUmXdISb65SMfRE-6HPOsHB_wc/s1600/la+petite+mort+small.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkzTPMwJditCwIkW79DGrjLF7_qlRjlKb2kkJ4sLVCJ-xPlfa4jNVEYCJUPbdr4iK7Fbilyd9odDanmtqgD7ROZWeg6RsWA19-y_46Sdi5seHs0rXjT9sUmXdISb65SMfRE-6HPOsHB_wc/s320/la+petite+mort+small.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
Ο "μικρος θανατος"...<br />
(ετσι ονομαζουν οι Γαλλοι τον οργασμο)<br />
<br />
Η καρδια,σταματαει να λειτουργει για μερικα κλασματα του δευτερολεπτου κατα την κορυφωση της ερωτικης πραξης...<br />
Ποσες φορες εχεις πεθανει....?<br />
Ποσες φορες εχεις αναγεννηθει....?<br />
<br />
Ποσες φορες εχεις πληγωθει ανεπανορθωτα κι'εχεις πεθανει?<br />
...αλλα κατα καποιο παραξενο τροπο επουλωνεις τα τραυματα σου και συνεχιζεις να ζεις?<br />
(Ενω Πιστευες πως εισαι αδυναμος-ευαλωτος)<br />
<br />
Κοιτας πισω στο παρελθον και συνειδητοποιεις οτι,η μεχρι τωρα,Ανθρωπινη Υποσταση σου,εχει Σβηστει και Ξαναγραφτει απειρες φορες... <br />
Αφηνοντας σε,πιο ωριμο,λιγοτερο πεισματαρη και πιο επιλεκτικα κτητικο.<br />
<br />
Αναθεωρεις τα καλως και κακως κειμενα της μεχρι τωρα Ζωης σου και ... επιλεγεις το καλυτερο δυνατο για 'σενα.Δεν εμπιστευεσαι ευκολα καποιους,παρ'ολο που μια ζωη διεπρεπες σ'αυτο...<br />
Κοιτας μπροστα με Παθος,ενω καποτε το Μελλον,σου προκαλουσε αδιαφορια...<br />
Οι "Λεξεις" και οι "Υποσχεσεις" δεν σε αγγιζουν οπως καποτε.<br />
Ολοι εκεινοι που ελεγαν μεγαλες κουβεντες,φαινονται σαν Αρλεκινοι.<br />
Και καποιοι που ηταν μια ζωη στην αφανεια,αποκαλυπτουν το ενδιαφερον τους για 'σενα.<br />
Αλλοι απο Πραγματικη Αγαπη,αλλοι απο Συμφερον.<br />
<br />
Οσο Ζεις,εμαθες καλα οτι καποιους τους ελκυει η Αποτυχια σου,ενω καποιους αλλους η Επιτυχια και η Επιγεια Χαρα σου.<br />
Αλλα καμια απο τις παραπανω κατηγοριες δεν σε γεμιζει.<br />
Εμαθες να σεβεσαι τον εαυτο σου και δεν αφηνεις πλεον κανεναν να εκμεταλευεται οσα εχεις να προσφερεις.<br />
Εμαθες να σιωπαινεις και να βιωνεις μικρους θανατους τακτικα.Ειτε σωματικους,ειτε ψυχικους.<br />
Και καθε πρωινο σε βρισκει ωριμοτερο.Αναβαθμισμενο.<br />
Πιο Δυνατο!!!Πιο Κυνικο!!!<br />
Σε σημειο που να μπορει να απομυθοποιησει καθε Τελος & καθε Αρχη...<br />
Καθε δηθεν "Θεο" και οποιονδηποτε Θνητο...Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-88393400057198452572010-12-02T02:07:00.000+02:002010-12-02T02:07:26.357+02:00"Διχως Αρχη & Τελος"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5B5LElDHq_bcw9f8SCMMDltyKKu60jztybwjsjaKOYGEb0HU8xyaHT7tyfD-0UfucVTRoftGd-NAan9Vx2G8omb0QTS29qa9TO_sSczXjJPey_eK7rAOrRrJ8D6esWaf_BSWvhqQ_1AGb/s1600/Book_and_Quill___Magic_Stock_by_Sassy_Stock.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="219" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5B5LElDHq_bcw9f8SCMMDltyKKu60jztybwjsjaKOYGEb0HU8xyaHT7tyfD-0UfucVTRoftGd-NAan9Vx2G8omb0QTS29qa9TO_sSczXjJPey_eK7rAOrRrJ8D6esWaf_BSWvhqQ_1AGb/s320/Book_and_Quill___Magic_Stock_by_Sassy_Stock.jpg" width="320" /></a></div><br />
Σκοταδι.<br />
Παντου...Οπου κι'αν κοιταξω...<br />
Πιανω τον εαυτο μου να ειναι μερος της Νυχτας,σχεδον καθημερινα.<br />
Σχεδον απο τοτε που αρχισα να εχω "συνειδηση"...<br />
Πληθωρα εικονων,απο σχεδον σβησμενες αναμνησεις,με πολιορκουν. <br />
Η αισιοδοξια μου,παλευει με τον "ρεαλισμο" μου.<br />
Ενα βημα μπροστα-δεκα πισω...<br />
Η ελειψη ασφαλειας,η γνωση της Προδοσιας,η μοναξια του "Εγω" μου...γινονται ενα και αψηφουν τον Χρονο.<br />
Ω!!!Ποσο εχω πεθυμησει εκεινες τις ηλιολουστες μερες οπου το κρασι ερεε αφθονο,οι πιατελες με τα εξωτικα εδεσματα διαδεχοντουσαν η μια την αλλη στιγμιαια... και ο ερωτας δεν ηταν παρα ενα φτερωτο πλασμα που φοβοσουν μηπως πεσει στο πιατο σου........<br />
Οι φιλοι φαινοντουσαν Αδελφια και οι Εραστες...Συντροφοι Ζωης...<br />
Μερες που δεν ξερω εαν θελω να καταραστω ή ν'αναπολησω...<br />
Οσο για το Σημερα...το Ζω...οσο μπορω...οσο μου επιτρεπουν.<br />
Αποδιοργανωμενος μεταξυ Καλου & Κακου.<br />
Σωστου & Λαθους.<br />
Μαθαινω...Δεν Μετανιωνω!!!<br />
Παρα μονο για το οτι δεν μπορω να προσφερω σ'εκεινους που πραγματικα το αξιζουν!!!<br />
Καποια στιγμη...<br />
Καποτε...<br />
Κατι θα κανω και για 'μενα...<br />
Κι'αν το καταφερω....<br />
ισως να μπορεσω να μοιραστω το κερδος και μ'αλλους...<br />
(εαν μου το επιτρεψω)Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-11439775442880476652010-10-10T23:49:00.004+03:002010-10-11T00:26:36.364+03:00Love,Trust & Mistakes<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBUfvrkbrty1bkb2Pj5UIMmnu2Qj49w6l2wXy6F1718SnxTF-OIYc_Vuz0Rjizj5huwJuBHQXBweMHGPlK1TJKDHVEbGgbyOckVK-KtfCEKPxuyjSOE9unWSFLSxAVVSlIR1zGgNa6BpM_/s1600/390404669_9d1504f1d6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBUfvrkbrty1bkb2Pj5UIMmnu2Qj49w6l2wXy6F1718SnxTF-OIYc_Vuz0Rjizj5huwJuBHQXBweMHGPlK1TJKDHVEbGgbyOckVK-KtfCEKPxuyjSOE9unWSFLSxAVVSlIR1zGgNa6BpM_/s320/390404669_9d1504f1d6.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
Δεν ειχα καταλαβει οτι σταματησε ο Χρονος.<br />
Δεν ειχα συνειδητοποιησει την απουσια του ρυθμικου του χτυπου...<br />
Με ειχαν προειδοποιησει απειρες φορες στο Παρελθον,να μην εχω εκτεθειμενη την καρδια μου.<br />
Πιστευα πως η Αγαπη μπορει να νικησει το Σκοταδι.<br />
Εκανα Λαθος....<br />
Παρ'ολα αυτα,ποτε δεν σταματησα να πιστευω...<br />
Περασα δια πυρως και σιδηρου,αλλα η Αγαπη ηταν απουσα.<br />
Συνεχισα να ζω προσπαθοντας να βρω εναν φυσιολογικο ρυθμο στους παλμους μου,στο αεναο σφυροχτυπημα των κροταφων μου.<br />
Η Αγαπη σημαινε τα παντα για 'μενα.<br />
Οσο ειχα αποθεματα,ποτε μου δεν διστασα να τα μοιρασω....<br />
Τουλαχιστον σ'εκεινους που εδειχναν αντισυμβατικοι...που πιστευα πως την χρειαζοντουσαν.<br />
Σ'εκεινους που μια Ζωη κλαινε πανω στον ωμο του καθενα.Που σε κανουν να νομιζεις οτι περνανε δυσκολα.Οτι βιωνουν ενα Δραμα.Αλλα ολα αυτα ειναι "ναζακια" ανυπαρξιας...<br />
Σκορπισα ολα τα αποθεματα της αγαπης μου σε αναξιους ανθρωπους.Σε παρασιτικους οργανισμους που νομιζαν πως ειχαν Ηθικη και Αξιες.<br />
Μεγαλη μαλακια εκ μερους μου.Ασυγχωρητη!<br />
Δεν φυλλαξα τιποτα για 'μενα...........Τιποτα......!!!!<br />
Μονο εναν Κενο Σκοτεινο Χωρο μεσα μου.......<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDVIqTYLcinjseyky3zAMtXlWnNI6sTRwJWoqaDS_8CinIZQS-CvDtwdcXArF253v8fuUINpsqVRTlTJUm36HxmH7F0m-xWuhOiG6LSQGqOUMTDV_ttHFdr4pfdeNbP468Lrn05Zx802db/s1600/Birmingham-thumbnail.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDVIqTYLcinjseyky3zAMtXlWnNI6sTRwJWoqaDS_8CinIZQS-CvDtwdcXArF253v8fuUINpsqVRTlTJUm36HxmH7F0m-xWuhOiG6LSQGqOUMTDV_ttHFdr4pfdeNbP468Lrn05Zx802db/s400/Birmingham-thumbnail.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
Ομως δεν μπορω να κλαψω...γιατι η θλιψη δεν με αγγιζει.<br />
Δεν μπορω να χαμογελασω οπως συνηθιζα...γιατι παντα η Χαρα που νιωθω ειναι φευγαλεα σαν το βλεφαρισμα ενος ματιου.<br />
Μονο η Οργη μενει...(τοσο δυνατο συναισθημα)<br />
Κι'ομως,εξαϋλωνεται κι'αυτη οπως ο Χρονος...<br />
Δι'οτι η Συγχωρεση ειναι σαν να τραβας τις κουρτινες και ν'αφηνεις το φως να εισχωρησει μεσα σ'ενα σκοτεινο χωρο.<br />
(ακομα κι'εσυ που θα τις τραβηξεις,θα μισοκλεισεις τα ματια σου...)<br />
Δεν θα μπορεσω να "κλειδωσω" την καρδια μου ποτε.<br />
Αλλα εχω τουλαχιστον αρκετο εγωισμο για να γλειψω και να εξυγιανω τις πληγες μου...<br />
Διχως να θελω να το αποδεκτω...και προσπαθοντας απελπισμενα να το απωθησω,καταλαβαινω οτι τα παντα ξεκινουν απο τον τροπο που σκεφτεσαι και λειτουργεις...<br />
Δεν μου μενει τιποτα αλλο παρα ν'ανεβασω τις αμυνες μου...(δικο μου προβλημα)<br />
Να καταφυγω στο ψεμα...(προκληση)<br />
Να κοροϊδεψω τον ιδιο μου τον εαυτο...(συνηθεια)<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrrgw00cMQBAIV1GtLNGqhcCgc7t_4de03mjEng3cCXLNGZ4_jgk8w2tffX3J4glySp1VK8YEeLz640_FupWoeSHqKtMg2pOO7GiWf-zF2xiz8ZA5sBW1sr_iCCktUXbHL-Pj9Pvql1h8r/s1600/eating_pig_heart.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrrgw00cMQBAIV1GtLNGqhcCgc7t_4de03mjEng3cCXLNGZ4_jgk8w2tffX3J4glySp1VK8YEeLz640_FupWoeSHqKtMg2pOO7GiWf-zF2xiz8ZA5sBW1sr_iCCktUXbHL-Pj9Pvql1h8r/s400/eating_pig_heart.jpg" width="385" /></a></div><br />
Και θα το κανω....!!!!!!!(οπως παντα)<br />
... και ειμαι ακομη ζωντανος!!!!(Οπότε μπορω να πηδηξω κι'εγω οποιον και οποια δεν σεβεται Εμενα.........)<br />
...όπως θα επρεπε...Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-16332660140517123442010-09-08T19:15:00.001+03:002010-09-08T19:22:46.927+03:00Once Upon a Lifetime<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtfPzxAqL_vz92ikIGVvMgBtl-CRVqQSMk3xBihEoX7fGIWDEiZlocG9yxmaaK27BBnOtObPxP1PxZc535UxvZllyfULnR6rX5u4q_qdbteHQ8zhSP01obGlx9q_1crr3wZfeMu_QO_msg/s1600/%231.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtfPzxAqL_vz92ikIGVvMgBtl-CRVqQSMk3xBihEoX7fGIWDEiZlocG9yxmaaK27BBnOtObPxP1PxZc535UxvZllyfULnR6rX5u4q_qdbteHQ8zhSP01obGlx9q_1crr3wZfeMu_QO_msg/s400/%231.jpg" width="293" /></a></div><br />
Καποτε...<br />
υπηρξε ενα αγορι διαφορετικο απο τα υπολοιπα...<br />
Παντου και παντα εκανε αισθητη την διαφορετικοτητα του.Ακομα και οταν ηταν πολυ μικρο σε ηλικια.<br />
Φαινοταν οτι δεν ανηκε πουθενα.. <br />
Δεν δισταζε να το επιδεικνυει και να προκαλει....<br />
To Ρισκο ηταν το αγαπημενο του παιχνιδι...<br />
Ακομη κι'αν η αποτυχια ηταν στο κατωφλι και τον περιμενε...<br />
Οσο κι'αν τον επιπλητταν...εκεινος συνεχιζε ν'ακολουθει την καρδια του.Τα Θελω του.<br />
Σ'εναν κοσμο σκληρο και κατακριταιο.<br />
Εστρεφε το βλεμα του μακρια απο αυτα που τον πονουσαν,ενω ταυτοχρονα,η καρδια και το κορμι του τον εφερναν πιο κοντα σε ολα αυτα που τον κατεστρεφαν μερα με την μερα...<br />
Επρεπε να ανταπεξελθει σε προσδοκιες τριτων.<br />
Να διαπρεψει.<br />
Να κανει το Μελλον υποχειριο του.<br />
Σ'εναν Κοσμο οπου η ΑΓΑΠΗ υφισταται μονο σε ταινιες και στιχους....<br />
Σ'εναν Κοσμο οπου η ειλικρινεια και το ενδιαφερον σβηνουν με την παραμικρη ριπη του Ατομικισμου.<br />
Την Ανατροπη πολλοι την εκθειασαν,λιγοι καταφεραν να την βαλουν ομως στην ζωη τους.<br />
Οπότε πρεπει να πεταξουμε οτιδηποτε "ανιερο"... τεινει να εισβαλει στην ΑΠΟΛΥΤΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ζωη μας...<br />
Να ξεχασουμε το παρελθον,να σαρκασουμε το παρον και να ξεγελασουμε το Μελλον. <br />
Το αγορι,οσο κι'αν πονουσε,οσο κι'αν αιμορραγουσε εσωτερικα,συνεχισε να Πιστευει στην Αγαπη.<br />
Ηξερε πως θα εγλειφε τις πληγες του για μια αιωνιωτητα,μηπως και επουλωθουν...<br />
Ηξερε πως δεν θα αλλαζε ποτε του, πως καμια πληγη,ποτε δεν θα εκλεινε. <br />
Με τον τροπο που πορευοταν στην Ζωη,γνωριζε πως μονο καινουρια "μετωπα" θα μπορουσε ν'ανοιξει και νεες πληγες.<br />
Απορουσε συνεχως γιατι οι ανθρωποι λειτουργουν με τοσο εγωκεντρισμο.Γιατι τοποθετουν την ματαιοδοξια,τα συμφεροντα και την υπερηφανεια τους,υπερανω ολων των αγνων συναισθηματων.<br />
Αν πλεον δεν αντεχε την επαφη με αλλους ανθρωπους,ηταν γιατι εκεινοι επαψαν να φαιρονται ανθρωπινα..............<br />
Και μερικες φορες,ο εαυτος σου μπορει να γινει ο καλυτερος σου φιλος...<br />
Καποιοι,ποτε δεν θα ειναι αξιοι να αγαπησουν.<br />
Ισως γεννιουνται διχως αυτο το ενστικτο αναπτυγμενο μεσα τους.Θα ειναι παντα σκληροι,επικριτικοι,καλπικοι.<br />
Οσο εκεινος ηταν εξωστρεφης,παρορμητικος και διαχυτικος,τοσο καποιοι αλλοι θα ηταν μια ζωη εσωστρεφεις,κρυψινοι,ευθυνόφοβοι και πανω απ'ολα...υπεροπτες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxaYEmSSUfoacLbD-WWRBON_6KVMWc2_QOohsl9LaA4e9Dz-s7ZjKLmqY0hTqvknrmpsmlD8I_RHbFZhvUqTwJF2DRhRQkwIt07goFHfjC6FitLJ0ts_E3uP99rHElSv3627HzNfOYYTWt/s1600/%232.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxaYEmSSUfoacLbD-WWRBON_6KVMWc2_QOohsl9LaA4e9Dz-s7ZjKLmqY0hTqvknrmpsmlD8I_RHbFZhvUqTwJF2DRhRQkwIt07goFHfjC6FitLJ0ts_E3uP99rHElSv3627HzNfOYYTWt/s400/%232.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
Εκεινος ομως γνωριζε,πως μπορουσε ν'αψηφισει τα παντα,οσο αδυναμος κι'αν ηταν.<br />
Πως θα γινοταν πιο "σκληρος"συναισθηματικα.<br />
Τουλαχιστον Πιστευε σε αυτο.<br />
Και γι'αυτο συνεχιζε να Ζει,με τον δικο του τροπο (οχι τοσο διαφορετικο απ'οτι των αλλων,απλα με λιγο περισσοτερη ενταση απ'οσο θα αντεχαν μερικοι...) .<br />
Η υπομονη/προσμονη ηταν η τροφη του,καθημερινα.<br />
Αυτη την στιγμη γραφει οχι για να τα μοιραστει,αλλα μηπως καταφερει να αφομοιωσει ολα αυτα...<br />
Ενδομυχα πιστευει πως θα ερθει η μερα που θα τα εκτυπωσει ολα οσα εχει γραψει,θα τα κανει σαϊτες και θα τα πεταξει απο τον τελευταιο οροφο της Πολυκατοικιας του....Σκορπιες σελιδες/σκεψεις/αναμνησεις...<br />
Σαν να διαλυει ενα παζλ και να σκορπιζει τα κομματια του...<br />
<br />
Καποιος Αξιος για ν'αγαπησει Πραγματικα,ισως να βρισκοταν στον δρομο του καποια στιγμη...(ισως)...<br />
Διχως να χρειαστει να ξαναπονεσει παλι...τοσο πολυ...(???) !!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ot8n_FD07UaqxohrP1O4oGR5_b2dvnC8jT-sf47i66HVnRA1QbqFtWCKoyhk-qQT3Y2acBYLu3HZpopWE4a0K5_6-pZRN8W6p6taznkW_7JyoOdZdINQ14trRkJ2JI4eC5paEWd8u6cQ/s1600/phoenix.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="321" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1ot8n_FD07UaqxohrP1O4oGR5_b2dvnC8jT-sf47i66HVnRA1QbqFtWCKoyhk-qQT3Y2acBYLu3HZpopWE4a0K5_6-pZRN8W6p6taznkW_7JyoOdZdINQ14trRkJ2JI4eC5paEWd8u6cQ/s400/phoenix.JPG" width="400" /></a></div><br />
Παντα ηταν,ειναι και θα ειναι Αισιοδοξος...<br />
Και σαν Φοινικας,θα γεννιεται απο την τεφρα του και θα συνεχιζει..............<br />
Μεχρι να σταματησει να Ζει!!!!(?)Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-81645679727177775222010-07-31T19:59:00.001+03:002010-07-31T21:15:47.708+03:00"Monumental Love"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeVr-u46IbEFT3bxlO8YLmfQNWD5v7ULrw70Ee_KSNf5uSPz4z8-XH1nyeNBpF0Am1HFYm4g5CgRFrhzD6a3ZQuNhz95RUF4yMydDXGMGVOab3s9vu_ZETUlboQopZe10NZn9pkL0RGU83/s1600/A.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeVr-u46IbEFT3bxlO8YLmfQNWD5v7ULrw70Ee_KSNf5uSPz4z8-XH1nyeNBpF0Am1HFYm4g5CgRFrhzD6a3ZQuNhz95RUF4yMydDXGMGVOab3s9vu_ZETUlboQopZe10NZn9pkL0RGU83/s400/A.jpg" width="400" /></a></div><br />
Τελος Ιουλιου και το θερμομετρο συνεχιζε ν'ανεβαινει ανεξελεγκτα.<br />
Περασε την καγκελοπορτα του κοιμητηριου αργα,προσεχοντας τις μαυροφορεμενες σκιες ολογυρα της.<br />
Τα σκουροχρωμα ρουχα της,τραβουσαν ολη την θερμη του καλοκαιρινου ηλιου,ενιωθε να φλεγεται ολοκληρη.Μπορουσε να νιωσει τον ιδρωτα της να κυλαει κατα μηκος της σπονδυλικης της στυλης,στους κροταφους,στα πλευρα της...<br />
Συνεχιζε να ερχεται εδω σχεδον καθημερινα.<br />
Αψηφοντας και τις 4 εποχες...<br />
Η ασσυμετρια,ανομοιοχρωμια και η τελεια ταξινομηση των τυμβων ολογυρα της,σε συνδιασμο με την απολυτη σιγη,την ηρεμουσαν.Την εκαναν να ξεφευγει για λιγο απο την "Αστικη Παρακμη" της.<br />
Εδω μπορουσε ν'αναπολησει το παρελθον,να σχεδιασει το μελλον,να κανει την αυτοκριτικη της.<br />
Προσπαθουσε να μην αφηνει το Πενθος,να τσαλακωνει την εικονα της,προσπαθουσε παντα να εχει το κεφαλι ψηλα.Προσπαθουσε να φραζει τους δακρυγονους αδενες της καθημερινα...Κι'αυτο εκανε και τωρα....<br />
<br />
Φτανοντας,γονατισε στο ψυχρο μαρμαρο.<br />
Αναμνησεις...<br />
Ευχαριστες αναμνησεις ειχε μονο....<br />
<br />
Ουτε μια ασχημη...ωστε να την βοηθησει με ολο αυτο το θεμα της "απωλειας"...<br />
Μονο καλοσυνη και αγαπη δεχοταν.Προσφορα...διχως ζητηση...Αυτο την πονουσε.Η Ανιδιοτελεια που λαμβανε τοσα χρονια διχως να την αξιζει!!!!<br />
Ηθελε με την σειρα της,να την μεταδωσει σε οσους μπορουσε!!!!!!!!Σε οσους ειχαν τα εφοδια να κανουν το ιδιο...<br />
Η γνωση του οτι πλεον δεν μπορουσε να κανει τιποτα,περα του να δεχεται τα γεγονοτα,την συνθλιβε.<br />
<br />
"Ποσα θα μπορουσε να του ειχε πει???Ποσα θα μπορουσε να ειχε κανει παραπανω???<br />
Σε ποσα θα μπορουσε να ειχε σιωπησει & ποσο λιγοτερο πονο θα μπορουσε να ειχε προκαλεσει?"<br />
<br />
Παντα υπαρχει περιθωριο για περισσοτερη αγαπη και ανοχη,οταν δεν θεωρεις τον Χρονο και τους Αγαπημενους σου ως κατι Δεδομενο....<br />
Τα γνωριζε ομως ολα αυτα εξ'αρχης.Αλλα ο Εγωισμος-Κυνισμος-Ατομικισμος και οι Αμυνες της,δεν την αφηναν να πραξει οπως πιστευε/επρεπε,αλλα οπως ενιωθε....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs8Al3WaDlcGY3-GVfc6AlNhPVE8YE6gblYN_X-8La98OFiq1NxarjMCApXl5MLqG4gRPZMGMuG9P6dUuQQkeSfnPx_TE8WdH1rqcYamNnfbsjtaEjbasE1i8PoPnn3TABCjPiqRPrHWQp/s1600/Monumental+Cem+Milan+Crying+in+Time.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs8Al3WaDlcGY3-GVfc6AlNhPVE8YE6gblYN_X-8La98OFiq1NxarjMCApXl5MLqG4gRPZMGMuG9P6dUuQQkeSfnPx_TE8WdH1rqcYamNnfbsjtaEjbasE1i8PoPnn3TABCjPiqRPrHWQp/s400/Monumental+Cem+Milan+Crying+in+Time.jpg" width="400" /></a></div><br />
Καθαρισε οσα περισσοτερα αγριοχορτα μπορουσε,με γυμνα χερια.<br />
Επλυνε το μαρμαρο απο ακρη σε ακρη.<br />
Κοιταξε ολογυρα,τα ψυχρα,μαρμαρινα αγαλματα που την περιστοιχιζαν.Μονο εκεινα ηταν σε θεση να την καταλαβουν,γιατι ο πονος ηταν το "νερο" που τα ποτιζε καθημερινα.Μονο εκεινα την ακουγαν,εκεινα την εβλεπαν.Ειχαν καταντησει κατι σαν "οικογενεια" της,εκει οπου ολοι οι υπολοιποι την εγκατελειπαν.<br />
Ναι!Ειναι γεγονος....πως παντα εβρισκε δικαιολογιες για να μπορεσει ν'αποφυγει τους Ζωντανους και να τρεξει πισω...στο σμιλεμενο μαρμαρο.Παρ'ολο που γνωριζε πως ηταν λαθος!!!<br />
<br />
Ειχε συνηθισει να ακουει τους "τριτους" να λενε,πως ο Πρωτος χρονος ειναι ο πιο δυσκολος...<br />
Ο Δευτερος που διενυε εκεινη,ηταν δυσκολοτερος ομως....καθως οσο συμφιλιωνοταν με την Απωλεια της,τοσο ηταν σε θεση να δει ποιοι πραγματικα ηταν διπλα της,ολο αυτον τον καιρο.<br />
Και δεν ηταν κανεις "επι της ουσιας".<br />
<br />
Σιγουρα δεν ηταν η μοναδικη εκει εξω που ενιωθε ετσι....<br />
Σιγουρα υπηρχαν κι'αλλοι σαν κι'εκεινη..."διαφορετικοι"...<br />
Οπωσδηποτε ολο και καποιος θα υπηρχε που παλευε καθημερινα να ισορροπισει το Παρον,να τιθασευσει το Παρελθον και να ορισει το Μελλον.........σε μια και μονο χρονικη στιγμη....<br />
Καποιοι που αρεσκονταν στην "σιωπη",παρα στα πομπωδη λογια που δεν τ'ακολουθει η πραξη....!!!!!!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM8SOK8eKZWMQJapUItL3qoyizpla8ynGhCPNwj9BwkhAQcNbkdeK-xacFwCOLFN0WnqMMs_z0FpWN_swr-BQVUYUFTubApHZSv6DrBpDt9F7H7ghBm0kxzOcuUPoAwE06HKBMB7L6tMtT/s1600/Snow_email.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM8SOK8eKZWMQJapUItL3qoyizpla8ynGhCPNwj9BwkhAQcNbkdeK-xacFwCOLFN0WnqMMs_z0FpWN_swr-BQVUYUFTubApHZSv6DrBpDt9F7H7ghBm0kxzOcuUPoAwE06HKBMB7L6tMtT/s400/Snow_email.jpg" width="400" /></a></div><br />
Ο Ηλιος αρχισε να δυει σταδιακα,βυθιζοντας το γκριζο ολογυρα της,μες την πορφυρα...<br />
Αυτο την επανεφερε στο παρον.<br />
Σηκωθηκε,τιναξε τα ξερα φυλλα απο τα γονατα της.<br />
Σκουπισε τ'ανεκφραστα ματια της.Τα δακρυα που ειχαν παραμεινει επανω της.Η "νοηση" επρεπε να μεινει διπλα στην "νοηση"...Δεν θα πηγαινε στον Εξω Κοσμο...<br />
Δεν θα την μοιραζοταν με κανεναν.<br />
Μονο ο "αγαπημενος" της θα μπορουσε να γευτει την αλμυρα των δακρυων της...και την πικρια που ελοχευε σε καθε χημικο δεσμο τους.<br />
<br />
Μπηκε στο αμαξι της.Εβαλε μπροστα την μηχανη...και δυναμωσε την μουσικη...Δεν την ενοιαζε κανενας και τιποτα,παρα μονο οσα εκκρεμουσαν να διορθωσει!!!!!!!!!<br />
Οι μαυροφορεμενες "σκιες",ολογυρα της,εστρεψαν την προσοχη και τον επικριτισμο τους...επανω της...<br />
Ναι!Εκανε λιγο φασαρια μεσα σε Ιερο χωρο.Αλλα τους Νεκρους δεν μπορουσε να τους ξυπνησει (δυστυχως),και τους ζωντανους δεν μπορουσε να τους καταλαβει....!!!<br />
<br />
Αν την εβλεπες να οδηγαει,προς το σπιτι,θα ορκιζοσουν πως στην θεση του οδηγου καθεται μια "crush test dummy"...<br />
<br />
Το μονο που μπορουσε να νιωσει ειναι θλιψη,που αφηνε τον αγαπημενο της.Δεν ηθελε να παει στο "Αστικο Κλουβι" της.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcLD17WedbN-iDyxBS5X1L6O-h_hG5hHyre9w99Ba9hi_rBtAq3dLrhlGTsKNnhDks92pIBhbJPBZ0t98l7PA8zFKBEpIWxdZ12oyuDlyQVxzqfBuVIKXUGO482p9YSVr9-E0Ypsm9N9I-/s1600/Angel+Statue.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcLD17WedbN-iDyxBS5X1L6O-h_hG5hHyre9w99Ba9hi_rBtAq3dLrhlGTsKNnhDks92pIBhbJPBZ0t98l7PA8zFKBEpIWxdZ12oyuDlyQVxzqfBuVIKXUGO482p9YSVr9-E0Ypsm9N9I-/s400/Angel+Statue.jpg" width="400" /></a></div><br />
Κι'αν καποιος εστιαζε λιγο πιο προσεχτικα,ισως να καταλαβαινε την ομοιοτητα της μ'εκεινα τα μνημειωδη,μαρμαρινα αγαλματα με τα οποια κανει παρεα τοσο καιρο..............Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-21963154033028470512010-06-24T00:14:00.004+03:002010-06-27T13:34:05.100+03:00"Eκείνος"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilmI38h6QLa7f0VWC-q_ShoRXP_l79t_X1HRM_zqb-c2bIapJZnYttV8Un73jqX8-8i43IXyPdfyxcmqBEqEq4l5sqW55y9GvTOz8alW8yge0GJvk9fI3QNnWeBE-3XvYRVWmNfsjLVNC4/s1600/man_sea.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="325" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilmI38h6QLa7f0VWC-q_ShoRXP_l79t_X1HRM_zqb-c2bIapJZnYttV8Un73jqX8-8i43IXyPdfyxcmqBEqEq4l5sqW55y9GvTOz8alW8yge0GJvk9fI3QNnWeBE-3XvYRVWmNfsjLVNC4/s400/man_sea.jpg" width="400" /></a></div><br />
#1<br />
<br />
<<Ημουν ξαπλωμενη στην αμμο και απολαμβανα τον καυτο,Αυγουστιατικο ηλιο.Το αντιηλιακο κοντευε να τελειωσει.Το νερο μου ειχε ζεσταθει.Το δερμα μου ειχε στεγνωσει και αφυδατωνοταν ολο και περισσοτερο,καθε λεπτο που περνουσε.Αν θυμαμαι καλα ημουν μονη μου στην παραλια,τουλαχιστον για αρκετα μετρα....Τα παντα ηταν ελεγχομενα.Τσεκαρα τα παντα και τους παντες ενω παραλληλα καταφερνα και χαλαρωνα...>><br />
Σταματησα να μιλαω,παιζοντας νευρικα μ'εναν zippo πολυκαιρισμενο.Ηθελα να καπνισω...Ενιωθα αμηχανια και μπορουσες να το καταλαβεις.<br />
Το βλεμα μου σκοτεινιασε.<br />
<<Σας ειπα!!!!Δεν θυμαμαι ορισμενα πραγματα καλα.Δεν μπορουμε να το αφησουμε για καποια αλλη στιγμη?Εχει περασει αρκετος καιρος απο τοτε...>><br />
Ο αντρας απεναντι μου,με ανεκφραστα,ψυχρα χαρακτηριστικα και ηπια φωνη προσπαθησε να εκμαιευσει κι'αλλες πληροφοριες...<<Απλα συνεχισε να μου λες ο'τι θυμασαι.Προσπαθησε να χαλαρωσεις λιγο και πες μου τι πραγματικα ειδες...>><br />
<br />
<<Σηκωθηκα απο την πετσετα μου και μπηκα στο νερο.Ενιωθα την δροσια του σαν καθαρση.Εκανα μια βουτια κι'επειτα με αφησα να επιπλεω ανασκελα στο νερο με τ'αφτια μου κατω απο την σταθμη του νερου ωστε να μην ακουω τιποτα.Η μαλλον τιποτα,περα απο τους ηχους του βυθου.Απο αυτο το μυστηριο βουητο που ακους.Σαν να υπαρχει ενας ολοκληρος Κοσμος κατω απο την αμμο και τα φυκια που σε κοιτουν...>><br />
Τα γκριζα του μαλλια και οι λεπτες (απιστευτα γοητευτικες) ρυτιδες γυρω απο τα ματια του,τον καθιστουσαν μεγαλυτερο απ'οτι προδιδαν ο τροπος που σκεφτοταν και μιλουσε.Το χαμογελο του ηταν σιγουρα ανταξιο του μισθου του.Λαμπερο!!!!!!Αδιαπραγματευτο!!!!<br />
<<Δεν θελω να σε αγχωσω,αλλα θα πρεπει να γινεις λιγο πιο συγκεκριμενη.Πιο συντομη.Θελω να μου πεις τι ειδες!Θελω να χαλαρωσεις και να με αφησεις να γινω ενα κομματι του μυαλου σου.Μπορεις να μου πεις τα παντα....>><br />
Χαμογελασα αχνα,συγκαταβατικα.Οσο κι'αν μεσα μου δεν ηθελα να μιλησω,η αναγκη να το κανω μ'εσπρωχνε ολο και πιο μπροστα..λεξη με την λεξη...<br />
Ισως να ηταν η οικειοτητα που εξεπεμπε.Ισως η αναγκη μου να μιλησω καπου.<br />
<<Κολυμπουσα αρκετη ωρα.Εριχνα μονο μερικες κλεφτες ματιες στην αμμουδια,ωστε να σιγουρευτω πως τα πραγματα μου ηταν ακομη εκει.Και συνεχιζα παραλληλα να επιπλεω στο νερο.Να εξισορροπω την θερμοκρασια μου με την δικη του.Τους ηχους του,μ'εκεινους που ηθελα ν'ακουσω.Και καποια στιγμη ενιωσα μια ξενη παρουσια διπλα μου.Απλα την ενιωσα.Οπως οταν νιωθεις πως καποιος σε κοιταζει,κι'οταν στρεφεις το βλεμα σου το επιβεβαιωνεις.<br />
Απλη διαισθηση!<br />
Κοιταξα τριγυρω μου ανησυχη.<br />
Και ηταν εκει.Στα 10' μετρα...Νεαρος.Ομορφος.Με γαληνια,πραα ματια.Δεν υπηρχε τιποτα ανησυχητικο επανω του.Παρα μονο η προσυλωση του 'σ'εμενα.Αυτο ηταν που με τρομοκρατησε.Γιατι σ'εμενα?Δεν ειχα τιποτα ιδιαιτερο σαν γυναικα.Ποτε δεν ημουν αντικειμενο του Ποθου.<br />
Κοιταξα στην παραλια αλλα δεν ειδα πουθενα τα υποτιθεμενα πραγματα του.Ενστικτωδως κοιταξα και για καποιον που θα μπορουσε να με βοηθησει σε τυχων δυσκολη περιπτωση.Ημουν μονη μου.<br />
Χαμογελασα αμηχανα.<br />
Ανταπεδωσε το χαμογελο και τα γκριζα ματια του ελαμψαν.Γιατι μου φανηκε τοσο ξενο εκεινο το χαμογελο?Γιατι δεν το ειχα δει πουθενα στην ζωη μου τοσα χρονια?Εκρυβε τοση ειλικρινεια,τοσο παθος,τοση εγκαρδιοτητα.<br />
Δεν καταφερα να μιλησω,οσο κι'αν το ηθελα.Απλα εγνεψα με το χερι μου.<br />
Εγειρε λιγο το κεφαλι του,και εγνεψε κι'εκεινος.<br />
Εκανε μια βουτια κι'εξαφανιστηκε στην απεραντοσυνη του νερου και των κυμματων.Αφηνοντας με μονη να κοιταζω τριγυρω μου σαν τρελη.<br />
Αναδυθηκε μπροστα μου,σε αποσταση αναπνοης.<br />
Η καρδια μου αρχισε να χτυπαει ξεφρενα.Ηθελα να κολυμπησω μακρια του.Να φωναξω για βοηθεια.<br />
Δεν εκανα τιποτα ομως.Παρεμεινα σταθερα στο νερο κοιταζοντας τον μες τα ματια.Σ'εκεινα τα ματια που ηταν ο ορισμος της αθωοτητας.Σ'εκεινο το βλεμα οπου η φιλια,η αγαπη,η λαγνεια και η ανιδιοτελεια γινοντουσαν απλα ενα...και στραμενο επανω μου.Μπορουσα να διακρινω ωκεανους θλιψης μεσα του.<br />
Ηταν τελειος.Υπεροχες γωνιες πλαισιωναν ενα αντιστοιχα υπεροχο προσωπο.Σαρκωδη,ροζ χειλη που εσταζαν θαλασσινο νερο και υποσχονταν καυτα φιλια.Τοσο αρρενωπος.Τοσο ιδανικος.>><br />
Αφαιρεθηκα,κοιταζοντας εξω απο το παραθυρο.<br />
Μακρια απο τα φωτα της πολης.Μακρια απο τους ενοχλητικους,διχως νοημα,ηχους της.<br />
<<Μιλησε μου γι'αυτον.Συνεχισε>> μου ειπε ο αντρας απεναντι μου,πισω απο την ασφαλεια του κεδρινου,καλοσκαλισμενου του γραφειου.<br />
<<Πιστευω πως θα ηταν 24-26 ετων.Νομιζω.Δεν μπορω να ειμαι σιγουρη.Καποια χαρακτηριστικα του τον εκαναν να μοιαζει μεγαλυτερος και καποια αλλα απλα πολυ μικροτερος.Λειο δερμα,τελειο και γυμνασμενο σωμα.Στηθος σμηλεμενο,που προδιδε πυγμη....<br />
Απλωσε το χερι του στο μαγουλο μου,ενω ο αντιχειρας του ακουμπουσε ανεπαισθητα την ακρη του κατω χειλους μου...Ενας μακροσυρτος,συριστικος ηχος βγηκε απο τα χειλη του.Η αναπνοη του μυριζε αλμύρα,"γνωση",ερωτα...<br />
Δεν αποτραβηχτηκα.Εμεινα εκει.Και ναι,εκανα την υπερβαση.Κατι που ποτε μου δεν πιστευα πως θα κανω...<br />
Απλα ακουμπησα το εσωτερικο των καρπων μου στους ωμους του...Σαν υπνωτισμενη.Δεν ημουν Εγω.Ποτε δεν θα το εκανα.<br />
Αλλα ηταν οτι πιο ομορφο ειχα δει σε ολη μου την ζωη.Και η θλιψη στα ματια του μ'εκανε να γινομαι ακομη πιο ευαλωτη.<br />
Πλησιασε τα χειλη του στα δικα μου και με φιλησε ηρεμα...μυσταγωγικα.Αφηνοντας με να γευτω την καυτη γλωσσα του.<br />
Ενιωθα το κορμι μου να ριγει,σαν να ελοχευουν χιλιαδες πεταλουδες μεσα του.Σαν να γευομαι τον καλυτερο οργασμο,στην μεχρι τωρα,επιγεια ζωη μου.<br />
Χαϊδεψα το στηθος του.Αφησα τ'ακροδαχτυλα μου να γλιστρισουν πανω στις θηλες του...<br />
Το αγνωστο,το μυστηριο,ποσο μας συναρπαζει?Ποσο μας εξαπτει?Ποσο...μας καλει...???<br />
Τα δαχτυλα μου κατεβηκαν πιο χαμηλα.Αφησα τον δεικτη μου να παιξει με τον ομφαλο του.Να τον χαϊδεψει περικυκλικα.Και (χωρις να μπορω να συνειδητοποιησω ολα αυτα που μου συνεβαιναν και εκανα) τα χερια μου κατεβηκαν κατω απο την μεση του....<br />
Εβγαλα μια πνιγμενη,απο τον τρομο κραυγη,και προσπαθησα να απομακρυνθω....<br />
Το δερμα του απο την μεση και κατω ηταν καλυμμενο με φολιδες,σαν ψαρι.Τραχυ.Απροσιτο για "εμας" που δεν εχουμε συνηθισει την διασταυρωση με διαφορετικα ειδη "οντων".... <br />
Εκανε βουτια και κολυμπησε,σαν ψαρι,μακρια μου...>><br />
<br />
Εμεινα λιγο σιωπηλη.Θλιμενη.<br />
<br />
<<Και το ονειρο αυτο επαναλαμβανεται τακτικα....???>> με ρωτησε.<br />
Εγνεψα καταφατικα,εχοντας τα ματια μου στραμενα στον αναπτηρα που κρατουσα.<br />
<<Πως νιωθεις που καταφερες να μιλησεις επιτελους για ολο αυτο?Το ξερεις οτι εκανες μεγαλη προοδο απο την πρωτη φορα που μιλησαμε!!!Αλλα δεν θελω να σταματησουμε εδω....>>ειπε χαμογελοντας (σκεφτομενος ποτε θα σχολασει,καλυμενος πισω απο ενα αφοπλιστικο,ψευτικο,χαμογελο).<br />
Ξαναχαμογελασα,ισως πιο αχνα απο πριν.<br />
<<Υποθετω πως δεν ξερω τι ακριβως νιωθω.Αγχος...???Ισως...???>><br />
<<Εγω βλεπω οτι επιτελους καταφερες να μιλησεις!Πρεπει να εισαι περηφανη για τον εαυτο σου!>><br />
<<Φανταζομαι πως ναι...απλα δεν ξερω...ισως...>> και χαμογελασα (για τους "τυπους")...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge6QSqLUBosCBfR8P3ZD655obrGiTg9d8hdQI-O4JvdWueZgWK-dAE4BC8SgBzrN5cKC0r1TJymaPCDFytUxQdMxSlyWe4PDb4sU_lYqRUOj1lVFX5EGHzLJL80bR-S4yvJzYC6GHhBzgn/s1600/merman_02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge6QSqLUBosCBfR8P3ZD655obrGiTg9d8hdQI-O4JvdWueZgWK-dAE4BC8SgBzrN5cKC0r1TJymaPCDFytUxQdMxSlyWe4PDb4sU_lYqRUOj1lVFX5EGHzLJL80bR-S4yvJzYC6GHhBzgn/s400/merman_02.jpg" width="400" /></a></div><br />
#2<br />
Εφυγα απο το ιατρειο του με πικρια.Προσπαθουσα να αναλογιστω ποσα χρηματα πληρωνα τοσο καιρο για να μοιραστω ολα αυτα που πραγματικα προοριζονταν μονο για εμενα.Δεν ενιωθα πιο αναλαφρη.Δεν με ειχε βοηθησει σε τιποτα.<br />
Και ναι.Ενδομυχα πιστευα πως εγω τον βοηθουσα στην δουλεια του.Σαν ενα νεο "αντικειμενο" προς μελετη.Του προσεφερα εμπειρια.Τον εκανα καλυτερο στην δουλεια του.Ωστε να μπορει να εχει περισσοτερο τουπε σε καποια μελλοντικη,αντιστοιχη υποθεση.<br />
Σκεφτομουν το νερο.Τον καυτο ηλιο.Εκεινον!!!<br />
Φοβομουν να μιλησω γι'αυτον στις συνεδριες.Για να μην τον χασω.Μην τον τρομαξω και καταδυθει ξανα,μακρια μου.....Φοβομουν Εμενα.Μηπως σταματησω να τον βλεπω τα βραδια.<br />
Γιατι πλεον Ζω μαζι του,στα ονειρα μου!!!<br />
Και Ξυπνω,απλα και μονο για να τον ονειρευτω...εκει που ολοι οι "Αλλοι" ζουν πραγματικα...αφηνουν τα ιχνη τους στον χρονο....<br />
Κυνισμος,αμφιβολια και περιφρονηση...ειναι η ημερισια τροφη μου.Την λαμβανω με κατεβασμενο κεφαλι.Ειτε θελοντας ειτε οχι.Μεγαλη σε ποσοτητα.Οσο και η ενεργεια που μου δινει σταδιακα.<br />
<br />
Οι περισοτεροι βιωνουν εναν ερωτα στην πραγματικη ζωη διχως να υφισταται.Εναν ερωτα φιλτραρισμενο μεσα απο ψεμα,ποζα και ανασφαλεια.<br />
Εγω βιωνω εναν ερωτα μεσα σ'ενα ονειρο πιο αληθινο απο την υπαρξη ολων γυρω μου!<br />
Μου προσφερει ανιδιοτελεια,στοργη,πραγματικη αγαπη.Δεν με πληγωνει...Κι'αν το κανει...ξερει να απολογηθει γι'αυτο διχως να χασει κατι απο την αρρενωποτητα του ή την αξιοπρεπεια του!!!!!!!!!!<br />
<br />
Δεχομαι καθημερινα κριτικη.Αρνητικη συνηθως.Για ολο αυτο το ουτοπικο μου ρομαντζο.Με θεωρουν τρελη....Και ισως να ειμαι...Οτιδηποτε δεν μπορουμε να καταλαβουμε,απλα κοιταμε να το βγαλουμε απο τις τακτοποιημενες ζωουλες μας.<br />
<br />
Εκεινοι βρισκονται καθημερινα μες την τρελα της λογικης τους...κανοντας με να νιωθω τυψεις και να ψαχνω λιγη λογικη στην τρελα μου....<br />
<br />
Θα με πουν ψυχρη,αναιμικη....Θα πουν οτι ειμαι ανικανη ν'αγαπησω πραγματικα!!!!!!!<br />
Διχως να γνωριζουν αν εχω αγαπησει και πονεσει στον υλικο/δικο τους κοσμο.<br />
Αλλα εχω...!!!<br />
Οπως ολοι...<br />
Κι'εχω πονεσει....!!!<br />
Οπως οι περισσοτεροι!!!!<br />
Τις περισσοτερες φορες μπορει να ηταν μονο ενθουσιασμος....Μια τρελα της στιγμης....<br />
Οταν ομως ολο αυτο σε κανει να ματωνεις εσωτερικα, ...κοιτας την λεπιδα..ή την πληγη που πρεπει να ελενξεις ....?<br />
Επουλωνεις προχειρα την πληγη σου ωστε να σταματησεις προσωρινα την αιμορραγια και χαμογελας για να καθυσηχασεις τους παντες....<br />
Ισως να ειμαι δειλη τελικα και να διαλεγω καταστασεις εκ του ασφαλους.<br />
Τι ειναι ο ερωτας???Δεν ειναι ενα συναισθημα που σε βυθιζει σταδιακα στην φαντασιωση?Στο ονειρο???<br />
Μην με καταδικαζεις λοιπον.Συγγνωμη που δεν μπορω να βρω μια ρανιδα ρεαλισμου σ'αυτο το Χαος.Συγγνωμη σ'εκεινους που πιστεψαν πως με αγαπησαν και δεν καταφερα να τους ανταποδωσω ολα oσα μου προσεφεραν.Συγγνωμη σε οσους αγαπησα στο Παρελθον και τους εκανα να νιωσουν τυψεις επειδη με απερριψαν.<br />
Θ'αφησω τον εγωισμο και την κτητικοτητα στους αλλους...σ'αυτους που τα ζητουν.<br />
<br />
Απλα θα επιστρεψω στον υπερβατικο μου ερωτα.Σ'εκεινον που καταλαβαινει τι θελω να πω πριν μιλησω.Σ'Αυτον που χαμογελαει διχως υστεροβουλια.Που δεν ξερει να ψευδεται....<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWKYTM9_clo6oYqVmFR_9DkBYoiyV9yMik08Lso_Xqg8s2wpIIfyMHGi6TgTbHHUjJeA8IHWo_dVZErgUFiAhNbnxAS-hqlcHJfU7V-hhXBSTsx4Rc5ZLz3M4yYqGhTcbjZuKhp6SjLzsL/s1600/merman.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWKYTM9_clo6oYqVmFR_9DkBYoiyV9yMik08Lso_Xqg8s2wpIIfyMHGi6TgTbHHUjJeA8IHWo_dVZErgUFiAhNbnxAS-hqlcHJfU7V-hhXBSTsx4Rc5ZLz3M4yYqGhTcbjZuKhp6SjLzsL/s400/merman.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
<<Ταξι!!!!!!!!!!>> φωναξα,σηκωνοντας το χερι μου...<br />
Μια παναρχαιη Mercedes σταματησε διπλα μου.Μπηκα μεσα και καθησα πισω.<br />
Η οσμη απο τα πολυκαιρισμενα δερματινα καθισματα ηταν ενοχλητικη.<br />
Ο χωρος μυριζε "απωλεια","εγκαταλειψη".<br />
Δεν θυμαμαι να ειπα στον οδηγο που πηγαινω...Για να μην με ρωτησει πιθανον να του ειπα με το που μπηκα.<br />
Δεν θυμαμαι....<br />
<br />
Αυτη την στιγμη μου αποσπαει την προσοχη ο ηλιος...Μετα βιας μπορω να δω την κινηση στον δρομο που υπαρχει μπροστα μας...Το μονο που βλεπω ειναι καυτη αμμος....<br />
Οι ανουσιες/υπερβολικες κορνες των αυτοκινητων δεν κατεχουν καμια θεση στην ακοη μου!!!!Γιατι εκεινη ειναι ταγμενη στον παφλασμο των κυμματων.Στο βουητο του Ωκεανου που με καλει...<br />
<br />
Οχι!!!Με τα χερια μου δεν πιανω αυτο το βρωμερο καθισμα που εχει φιλοξενησει απειρους επισκεπτες......!!!!!!!!!Πιανω αμμο!!!Και την αφηνω να ξεγλιστραει παιχνιδιαρικα απο την χουφτα μου,νιωθοντας την αναμεσα στα δαχτυλα μου.<br />
Νιωθω την δροσια του νερου να αφυπνιζει καθε πορο του σωματος μου...<br />
Νιωθω την παρουσια Του κοντα μου....<br />
Το βλεμμα του...<br />
Την φωνη του...<br />
<br />
Εκεινον.................<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8YwF-U5XkXPD8MGjTt_Wime2MCWhc_4E_dNR8KI06_KekkLBTg8gcvS8x7j9AQ0HGC5-YaIYLHbAMCnmfe-XGNUggW5zZF292BQzwlX22Wik2dIVS-UuDaOyd7Uem-9k0vEK4kyhDFPCA/s1600/mermaid-abalone.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="286" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8YwF-U5XkXPD8MGjTt_Wime2MCWhc_4E_dNR8KI06_KekkLBTg8gcvS8x7j9AQ0HGC5-YaIYLHbAMCnmfe-XGNUggW5zZF292BQzwlX22Wik2dIVS-UuDaOyd7Uem-9k0vEK4kyhDFPCA/s400/mermaid-abalone.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
<br />
P.S. Σε οποιον φοβαται ν'αγαπησει...........Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-22165719711462885972010-05-10T15:46:00.003+03:002010-06-05T20:20:19.575+03:00"Ο Φάρος"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_TO1iicCfGsDwXmuuc2flDByUm1VEUxUNCpJT_6nvmG3uJRxPz9ei5_U2PTf3FLC3dUBBgcMlUlzorqnE7-AVIMhXXE7p6axhiZXNKfo7FZLv7IT7dCxIkGz2VHasMh7mANcJcmquY0Ps/s1600/536964774_5a8477065d.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_TO1iicCfGsDwXmuuc2flDByUm1VEUxUNCpJT_6nvmG3uJRxPz9ei5_U2PTf3FLC3dUBBgcMlUlzorqnE7-AVIMhXXE7p6axhiZXNKfo7FZLv7IT7dCxIkGz2VHasMh7mANcJcmquY0Ps/s320/536964774_5a8477065d.jpg" width="320" /></a></div><br />
Φθηνοπωρο,Ανοιξη,ενα Καλοκαιρι που αργοπεθαινει...δεν ξερω καν τι εποχη ειναι.<br />
Μπορω να μυρισω τα νεα Ανθη που ανοιγουν δειλα τα πεταλα τους και στρεφουν προς τον ηλιο...Μπορω να μυρισω την θαλασσινη αυρα...<br />
Απο δω μπορεις να δεις μονο Ωκεανο και Ουρανο...<br />
Οι εποχες μπασταρδευονται,αναμιγνυονται τοσο περιτεχνα μεταξυ τους,που δεν ξερεις τι οσμηζεσαι ή βλεπεις...<br />
Ειμαι τοσο ψηλα,στον πυργο μου.Απορω πως διαλεξα αυτη την θεση.Καθημερινα ξυπναω και φτιαχνω τον καφε μου,παιρνω το "πρωινο" μου,ριχνω φευγαλέες ματιες εξω απο τα παραθυρα που ειναι καλυμενα με αλμυρα και λησμονια.Τα ιδια πραγματα καθημερινα...Κοιταζω τ'αγριεμενα κυματα και νιωθω εν μερη ασφαλης.Αυτη την στιγμη υπαρχουν τοσα πλοια εκει εξω,πρεπει να ειμαι αγρυπνος...Κρατω ενα βιβλιο στα χερια μου,πολυκαιρισμενο,με κιτρινες σελιδες αλλα το βλεμα μου ειναι χαμενο στο απεραντο βαθυ μπλε που με τρομαζε παντα...Δεν μπορω να κανω την κινηση να το ξεφυλλισω,δεν μπορω να εστιασω στη μικρη γραμματοσειρα του...δεν θα μπορουσα να το ξαναδιαβασω...<br />
Η αισθηση του να το κρατω σφιχτα στα χερια μου ομως ειναι ασυγκριτη.Με κανει να νομιζω πως εχω τον ελεγχο του παρελθοντος.<br />
Το βλεμα μου χαθηκε περα μακρια,στον Ηλιο που δεν ηθελε να πεσει και να χαθει ακομα στην απεραντοσυνη της θαλασσας.Η ακοη μου,απο την αλλη,αναλωθηκε στο σταθερο φτερουγισμα των γλαρων που πετουσαν ολογυρα.Στον παφλασμο των κυματων που εσκαγαν βιαια στα βραχια,ακριβως κατω απο τα ποδια μου...<br />
Απορω ακομη πως διαλεξα αυτη την ρουτινα.Ο μισθος δεν θα μπορουσε να με δικαιολογησει.Η μοναξια και η αποξενωση που κερδιζεις εδω πανω,δυσκολα ανταμοιβονται. Αλλα πιανω τον εαυτο μου απειρες φορες,με το μετωπο κολλημενο στο βρωμικο τζαμι,να κοιταει εξω χαμογελοντας.Νιωθοντας ασφαλεια επειδη ειμαι ψηλα,επειδη η οργη της θαλασσας δεν μπορει να με αγγιξει.Επειδη τα κυμματα,οσο οργισμενα κι'αν ειναι κατα καιρους,δεν μπορουν να με φτασουν ουτε κατα το ημιση εδω πανω.Επειδη απο αυτο το σημειο μπορω να βλεπω περιμετρικα,μπορω να προσανατολισω πλοια που ισως χασουν την πορεια τους.Επειδη το να μενεις αμετοχος και να εισαι απλα παρατηρητης μερικες φορες σε βολευει.<br />
Τις τελευταιες μερες εχω αρχισει να αναπτυσω μια παραλογη φοβια να κατεβω τις σπυροειδη σκαλες και να βγω εξω,ακομη και τις ηλιολουστες μερες...Απλα κρατω σφιχτα μια κουπα με καφε στην χουφτα μου και κοιταζω το Μπλε...το αχανες Μπλε...Τα συννεφα που παιρνουν τα σχηματα που εγω θελω να δω....<br />
Ειναι παραξενα εδω πανω.Δεν ειναι ευκολη δουλεια,οφειλεις να το γνωριζεις.Η μοναξια σε διαβρωνει κατα καποιο τροπο.<br />
Ειδα καταιγιδες και παλιροιες.Ειδα ομως και απιστευτα ηλιοβασιλεματα.Ειδα τον Ηλιο απειρες φορες να ανατελει και να δυει...Ολα ομως μονος...<br />
Ψιθυριζοντας σκορπιες λεξεις διχως νοημα,στο χοντρο τζαμι του φαρου.Με χαμόγελα και δακρυα να πνιγονται στον πυθμενα της Αβυσσου που κειτεται κατω απο τα ποδια μου.<br />
Αφηνοντας την ζωη που εζησα καποτε να χαθει ειτε κατω απο το παιχνιδι των δελφινιων που μπορει να συλλαβει η ματια μου,ειτε κατω απο τα λυσσασμενα κυματα μιας τρικυμιας...<br />
Οσο κι'αν ανεβει η σταθμη του νερου,οσο κι'αν το νερο γλυφει το κτιριο ολο και πιο ψηλα σε καθε του επιθεση...εγω ειμαι ασφαλης.Με καθε τιμημα.<br />
Αυτη την στιγμη βλεποντας τον Ηλιο να χανεται μες'το νερο,θα μπορουσα να ορκιστω οτι η Γη ειναι τετραγωνη,αν δεν γνωριζα οτι κατι τετοιο δεν ισχυει...Οτι ανατελει και βασιλευει μονο για τα δικα μου ματια.Για τις δικες μου αισθησεις.<br />
Θα πρεπει να σταματησω να ονειροπολω και να'χω τον νου μου για τυχον πλοια που εχασαν τον δρομο τους...Μου το υπενθυμιζω διαρκως.<br />
Θα πρεπει να σταματησω καποια στιγμη να κοιταζω κατω,στους κυματοθραυστες.Μετρωντας νικες και ηττες.Διεκδικοντας με την απόχη μου οτι ξερναει το αγριεμενο νερο,αντι να βγω στ'ανοιχτα ο ιδιος,με τα διχτυα μου...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiDJJphlDXkoZO36dAoZdro_Vf8HW2a3EY1dlr2JTvMhgefCHyyCaiUUbWao2xbfiuWUoQfc0LG7AjLsPdxM6TvzGEKpHsRRAeAr635l_akuNsZ79-ZUyPWReID5_GHIWF785szBMFRti6/s1600/lighthouse-poster.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiDJJphlDXkoZO36dAoZdro_Vf8HW2a3EY1dlr2JTvMhgefCHyyCaiUUbWao2xbfiuWUoQfc0LG7AjLsPdxM6TvzGEKpHsRRAeAr635l_akuNsZ79-ZUyPWReID5_GHIWF785szBMFRti6/s400/lighthouse-poster.jpg" width="400" /></a></div><br />
Ερχεται το σκοταδι.<br />
Νερο και οριζοντας γινονται ενα.<br />
Πρεπει ν'αναψω το φως του φαρου.Ολο κι'ολο αυτο ειναι που εχω να κανω.Να ειμαι συνεπης καθε σουρουπο και να στολιζω την νυχτα και τον ωκεανο,με το περιστρεφομενο,υπνωτιστικο του φως...Να υποδεικνυω την υπαρξη της στεριας στους ταξιδιωτες.Σ'εκεινους που δεν φοβουνται να βγουν στ'ανοιχτα και να διασχισουν ωκεανους φιλικους ή εχθρικους...Μεχρι να κουραστω.Μεχρι καποιος αλλος ονειροπολος με αντικαταστησει...<br />
Μεχρι να βρω το θαρρος να επιβιβαστω σ'ενα απο αυτα τα πλοια που καθημερινα κοιταζω και δημιουργω σεναρια,για το που πηγαινουν ή απο που ερχονται...<br />
Μεχρι να βρω το θαρρος να παλεψω με τ'αφρισμενα κυματα,αν χρειαστει,και να νιωσω την αλμυρα στο προσωπο μου...<br />
Μεχρι τοτε...πρεπει να δινω Φως...Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-82495758116266226432010-04-30T02:57:00.000+03:002010-04-30T02:57:26.851+03:00"Inner Sanctum" <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv0vylqE_BPn1w2rjZ3EeGwG6RqHYjze1AMCt4bXSzOArJGW2KcVPREx-h1to_12tt4RtLVcWTxCitkjKfamjS8cKTpOdzWKTyDvBQ1gvsPhS55sVCgw1l1WObjFdaWngW1P0kYwIxXrxL/s1600/696134-9-the-inner-sanctum-self-portrait.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv0vylqE_BPn1w2rjZ3EeGwG6RqHYjze1AMCt4bXSzOArJGW2KcVPREx-h1to_12tt4RtLVcWTxCitkjKfamjS8cKTpOdzWKTyDvBQ1gvsPhS55sVCgw1l1WObjFdaWngW1P0kYwIxXrxL/s640/696134-9-the-inner-sanctum-self-portrait.jpg" width="450" /></a></div> "Tικ....Τακ....<br />
....Τικ....Τακ...."<br />
<br />
Οι δεικτες συνεχιζουν αμειλικτα την διχως τελος πορεια τους...<br />
Ο ηχος τους μπορει να ειναι ειτε διαφανος,λογο της "κινησης" που περικλειει μεσα της μια ηλιολουστη ημερα,ειτε εκκωφαντικος λογο της σιγαλιας που προσφερει η Νυχτα...<br />
Ενα μικρο ρολογακι μπορει να γινει ενα παγανιστικο ειδωλο,μπρος την αναγκη σου να προχωρησεις τον Χρονο,ή ενας ελεήμον Θεος που θα τον σταματησει για χαρη σου...<br />
Ειτε εισαι μεσα μονος,ειτε εξω με παρεα,το Κενο στην ψυχη σου νιωθεις να επεκτεινεται,σαν μια Μαυρη Τρυπα ετοιμη να καταβροχθησει οτι βρεθει μπροστα της...<br />
Προσπαθεις ν'αγγιστρωθεις απο τα χομπυ σου,αλλα το αναβαλεις (κι'αυτο)...<br />
Τα γραναζια του Αιωνιου Ρολογιου κινουνται φυσιολογικα,δεν σκουριαζουν ποτε...κι'αυτο σε τρομαζει!!!!<br />
Τα παντα κινουνται (το βλεπεις,το νιωθεις,το οσμηζεσαι),αλλα εσυ μενεις στασιμος και αναθεωρεις τον καθε "χτυπο" που εχεις ακουσει στο παρελθον...διχως να εισαι σε ετοιμοτητα ν'αφουγκραστεις εναν Νεο....<br />
Η αδιαλλαξια,ειναι η κυρίαρχη μασκα σου (πορσελανινη-καλογυαλισμενη-ακριβη) μα τοσο ευθραυστη......<br />
Η τεχνολογια μετατρεπεται σε Γιατρο-Μαγο προκειμενου να 'ξορκισει τους Δαιμονες στους κροταφους σου,που σφυροκοπουν αδιακοπα και προσπαθεις να τους καταπολεμησεις με παρακεταμόλη,προσευχες,δακρυα και Πιστη...<br />
Μερικες φορες βρισκεις το σωμα σου να προσπαθει να εξιλεωσει την ψυχη σου μεσω του ερωτα.<br />
Μερικες φορες ισως οντως να καταφευγουμε στην Ηδονη και την Ακροτητα για να "σβησουμε" τον πονο που καιει μεσα μας...<br />
Και αυτον τον Ηφαιστιακο κρατηρα προσπαθουμε να τον κρατησουμε ανενεργο...!Αλλα η φυση (καλως ή κακως) εχει τα δικα της σχεδια...μας προμηνυει τακτικα για μια ενδεχομενη εκρηξη...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTsFIWz-jZ_HLv3TDPJADMxscKgfm_hAytldTEmeLHZbDzYy2oT5J48NN5OvkXwFhzfCECU8Ad0cetDlsw7thB8njdPrpcEJq_hv7nWjvfcRYJ5FpP5eMoD-n1s7Bt56JfPsAFDBUmeBoP/s1600/limbo6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTsFIWz-jZ_HLv3TDPJADMxscKgfm_hAytldTEmeLHZbDzYy2oT5J48NN5OvkXwFhzfCECU8Ad0cetDlsw7thB8njdPrpcEJq_hv7nWjvfcRYJ5FpP5eMoD-n1s7Bt56JfPsAFDBUmeBoP/s400/limbo6.jpg" width="400" /></a></div><br />
" Τικ....Τακ....<br />
Τικ...Τακ "<br />
<br />
Ακομα κι'αυτη τη στιγμη που διαβαζεις,νιωθεις οτι πρεπει η αναγνωση σου να ειναι ταχυτερη........οτι εχεις κι'αλλα πραγματα να τακτοποιησεις,οσο "χαζα" κι'αν φαινονται στα ματια τριτων...Ο χρονος διαβρωνει ακομη και αυτο το 10' που αφιερωσες γι'αυτο το κειμενο...αλλα ισως αυτη η αναγνωση να μπορεσει να σου προσφερει κατι...<br />
<br />
Μπορει να εισαι κρυψινος μια ζωη,επειδη ετσι εμαθες,μεγαλωσες και εζησες...επειδη νιωθεις ασφαλεια...αλλα......για ποσο ακομα....????Ποσο αντεχει η ψυχη σου να συσσωρευει τα σκουπιδια που της πετας καθημερινα...που ποτέ και τιποτα δεν αποβαλλει...???Ολα μεσα σου γινονται ενας σωρος απο οστα...ενα "χωνευτηρι" αναμνησεων...που η μνημη σου ΠΟΤΕ δεν θ'αποβαλει!!!!<br />
Ζησε!!!!!!Ξεχασε!!!!!!!!!!!!!!!Ξαναδημιουργησε....!!!!!Ξανα-ζησε!!!!!!!<br />
Ο ηχος του ρολογιου ισως μας κανει να κυνηγησουμε αυτα που χασαμε αμμεσα....να τα κατακτησουμε ξανα (σαν να μην τα χασαμε ποτε).............................................<br />
Μεχρι τοτε...συνεχισε ν'αναπνεεις...ν'αγαπας....να προσφερεις...,να μιλας για ολα οσα νιωθεις ακομη κι'αν στο μελλον το μετανιωσεις!!!Κι'αν ριξεις λιγο φως στο σκοταδι,ισως καρποφορησει η αγαπη που νιωθεις μεσα σου και σε κατακλεισει με το αρωμα της για παντα...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv0vylqE_BPn1w2rjZ3EeGwG6RqHYjze1AMCt4bXSzOArJGW2KcVPREx-h1to_12tt4RtLVcWTxCitkjKfamjS8cKTpOdzWKTyDvBQ1gvsPhS55sVCgw1l1WObjFdaWngW1P0kYwIxXrxL/s1600/696134-9-the-inner-sanctum-self-portrait.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgYETbP7QyTM_zQwQuqXxYyHJt5VzdsJwhjBfGLX6fw6K6BzG5t6rS_Q6W6bcigxxrLg_TknO7z7vIyZj8zVnEsZrvf_pXmralXdwDmqvgigJKXfOQtRk_Lf1Vps5nJWNN5zpXJmHz1Bds/s1600/decay_of_catholicism.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgYETbP7QyTM_zQwQuqXxYyHJt5VzdsJwhjBfGLX6fw6K6BzG5t6rS_Q6W6bcigxxrLg_TknO7z7vIyZj8zVnEsZrvf_pXmralXdwDmqvgigJKXfOQtRk_Lf1Vps5nJWNN5zpXJmHz1Bds/s640/decay_of_catholicism.jpg" width="396" /></a></div><br />
«Ο λoγος ο δικoς σου ειναι αληθεια»<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv0vylqE_BPn1w2rjZ3EeGwG6RqHYjze1AMCt4bXSzOArJGW2KcVPREx-h1to_12tt4RtLVcWTxCitkjKfamjS8cKTpOdzWKTyDvBQ1gvsPhS55sVCgw1l1WObjFdaWngW1P0kYwIxXrxL/s1600/696134-9-the-inner-sanctum-self-portrait.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a></div>Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-15625786830431329612010-04-10T23:00:00.013+03:002010-04-18T12:44:17.783+03:007 Deadly Sins:LUST <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkMP6fmVdM1QIOI_bs74ZV20gt5YXLX3TBH9tvKDYQ_2OK9QHvOoWFGBmA7TW69KICzBiFQvK5uQUeStAAR1TAouix1x9NEarIFDW4wHgUZblhEZRSuIclLFw1FQUgaL5NHUBzdUjE-pub/s1600/Lust_detailtop.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkMP6fmVdM1QIOI_bs74ZV20gt5YXLX3TBH9tvKDYQ_2OK9QHvOoWFGBmA7TW69KICzBiFQvK5uQUeStAAR1TAouix1x9NEarIFDW4wHgUZblhEZRSuIclLFw1FQUgaL5NHUBzdUjE-pub/s640/Lust_detailtop.jpg" width="640" /></a></div> "The Cutting Edge"<br />
(Βασισμενο στο "Μια Σταγονα Ασυδοσιας" του Χρήστου Μαντέλου)<br />
<br />
<br />
#.1<br />
Το σοκακι ηταν τελειως ερημικο και η οσμη των σκουπιδιων ηταν διαχυτη σε ολη την περιοχη.Εκανε το στομαχι μου να σφιγγεται.<br />
Το χερι μου κατεβηκε απο τους ωμους της στην πλουσια περιφερεια της μεσης της,ενω της χαμογελουσα σαν φιλος,την κοιτουσα σαν εραστης και την αγγιζα σαν...κυνηγος...<br />
Προσπαθησε να φυγει μακρια μου γελοντας,παραπατοντας...<br />
Την κρατησα σφιχτα επανω μου,μυριζοντας τον καπνο που ειχαν αποροφησει τα μακρια,καστανα μαλλια της...και το ακριβο αρωμα που αναδυοταν απο τον μακρυ,λεπτο (κυκνειο) λαιμο της. <br />
Δυο σωματα-δυο ψυχες,μια σκεψη....<br />
Την ενιωθα να ριγει στα χερια μου απο αγχος και ποθο...<br />
Η πολη επαυσε να υπαρχει προς στιγμη...Μπορουσα να εστιασω μονο στην βαθια ανασα της και τον ηχο των τακουνιων της....<br />
Ενδομυχα αναρωτιομουν εαν ενιωθε εστω και λιγο φοβο...<br />
Φτασαμε σ'ενα αδιεξοδο σοκακι....<br />
Σειρινες περιπολικων και κλαξον αυτοκινητων ηχουσαν σαν μακρινος κεραυνος στ'αυτια μας...<br />
Στηριξε την πλατη της στον βρωμικο τοιχο....<br />
Εφερα τα χειλη μου στα δικα της και τα ρουφηξα,τα δαγκωσα...Ποτο,τσιγαρο,φτηνο κραγιον και Ποθος αγγιξαν την ακρη της γλωσσας μου.Και ναι...στεκοταν εκει ερμαιη του παθους μου,με σηκωμενη την φουστα και το εσωρουχο της ν'αγγιζει τους αστραγαλους της...με το κραγιον της ολογυρα πασαλειμενο στο προσωπο της σαν Αρλεκινος...<br />
Κατεβασα το χερι μου και το οδηγησα αναμεσα στους μηρους της.Την χαϊδεψα στο κεντρο της θυλυκοτητας της.<br />
Ενιωσα την γλωσσα της να τυλιγεται επιθετικα στην δικη μου.<br />
Μπηκα μεσα της,βιαια αρκετα ωστε να νιωσω οτι τα γονατα της ριγουν,τα χειλη της ν'ανοιγουν σαν λουλουδι που ανθιζει....Μπορουσα να νιωσω τους παλμους της φοβισμενης ψυχης της πανω στον Ανδρισμο μου.<br />
Τα δαχτυλα μου αγκαλιασαν τον λαιμο της.Μπορουσα να νιωσω ακομη και τον βρωμερο αερα που προσπαθουσε να περασει στα πνευμονια της.<br />
Τα εσφιξα περισσοτερο.<br />
Τα ειδα ν'ανοιγουν διαπλατα προκειμενου να καλεσουν για βοηθεια...την στιγμη που ο"τρομος" ελενγχε καθε μερος του κορμιου της...Η "θηλυκοτητα" της ετεινε να παρει μαζι της τον Ανδρισμο μου...Ενιωσα τους σφιγκτηρες του κολπου της να με "κλειδωνουν" μεσα τους και να με σφραγιζουν...Τους μυες του κορμιου της να παγωνουν και να γινονται ενα με το αισθημα του φοβου που κυριευε την Θνητη καρδια της.<br />
Ειδα τις κορες των ματιων της να διαστελλονται απο τρομο και ηδονη....<br />
Παλευε μεχρι το Τελος.<br />
Μεχρι τ'ακροδαχτυλα μου να μουδιασουν και να την αφησουν.<br />
Το βαρος του κορμιου της με κατεστησε ανικανο να το συγκρατησω ορθιο και τ'αφησα να σωριαστει στο εδαφος.Σκουπισα με το εσωτερικο των καρπων μου τον ιδρωτα που κυλουσε απο τους κροταφους μου,γλειφοντας νευρικα τα χειλη μου.<br />
Γευοντας για τελευταια φορα το κραγιον της.<br />
<br />
***<br />
<br />
Οι πρωτες σταγονες της βροχης που επεσαν στο προσωπο μου περασαν απαρατηρητες,μεσ'τον πανικο που με ειχε κυριευσει.Οταν πληθυναν,οταν επαιρναν απο πανω μου καθε Στιγμα Αμαρτιας και Απρεπειας,αφεθηκα στο υγρο τους χαδι....Ηταν κατι Θεοσταλτο.Ηταν ισως συγχωρεση για την Οργη και το Παθος που ελοχευε μεσ'το ταπεινο μου κορμι....<br />
Η Νυχτα και η Βροχη ηταν με το μερος μου.Ποτε δεν θα προδιδαν τις ανομολογητες μου πραξεις....<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0I4Sz4N5t3ii0SpxXRT4HbgbfUvSy_FVeWOCxjFNgMYm_hha5P-HpW4tIrcfvgg6eFZ-T-0z7PCDtChdG-E-cYNob8ylB9kU1NYeeN0gJWYGAG5BiP-sGLJJM7TNhG6dwZdmSVaoYsTsA/s1600/lust.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0I4Sz4N5t3ii0SpxXRT4HbgbfUvSy_FVeWOCxjFNgMYm_hha5P-HpW4tIrcfvgg6eFZ-T-0z7PCDtChdG-E-cYNob8ylB9kU1NYeeN0gJWYGAG5BiP-sGLJJM7TNhG6dwZdmSVaoYsTsA/s640/lust.jpg" width="450" /></a></div><br />
#.2<br />
Λαγνεια.Οργη.Ζηλεια.<br />
Τρεις συνωμοτες εναντιων μου.<br />
Κι'εγω,εντελως ανυμπορος να ξεφυγω απο την πλεκτανη που τοσο περιτεχνα μου υφαινουν,τους αποδεχομαι και τους αγκαλιαζω σαν αδερφια μου.Τους Βαφτιζω σε Συμμαχους και εθελοτυφλω,ενω νιωθω τα παντα γυρω μου να καταρρεουν.Να βυθιζονται στην δινη των αρρωστημενων μου "αναζητησεων".<br />
Εφερα την παλαμη μου κοντα στο προσωπο μου και οσμηστηκα για ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορα το αρωμα της ,αναμιγμενο μ'εκεινο της Θηλυκοτητας της.<br />
Τυψεις...Ισως και να ενιωθα λιγες.Εν μερη για Εκεινη,εν μερη για 'μενα.Δεν μπορουσα να κατανοησω τι με ωθουσε στο Σεξ και την Οργη.Ποια ηταν η κινητηρια δυναμη που μ'εσπρωχνε ολο και πιο πολυ προς το χειλος του γκρεμου....<br />
Κι'ουτε ειχα διαθεση για σκεπτικισμο ή αυτοκριτικη.<br />
Πνιγομουν.Ηθελα να ξεφυγω.<br />
Απ'ολους και ολα...<br />
Θα εβγαινα εξω.......<br />
<br />
#.3<br />
Παρα το γεγονος οτι ειχε ηδη μπει ο Νοεμβρης,ο καιρος ηταν ηπιος και ενα απαλο δροσερο αερακι μας αγκαλιαζε ολους.Ηταν ευπροσδεκτο και αναζωγοννητικο.Ειδικα για τους αμαρτωλους που περπατουσαν αναμεσα στο πληθος με τον Ποθο να τους σιγοκαιει.<br />
Φτανοντας στη εισοδο του Club,μπηκα αμεσως διχως να περιμενω στην σπειροειδη ουρα που εκτινοταν καμποσα μετρα μακρια.Μερικες φορες το να εχεις γνωστους που δουλευουν νυχτα ειναι καλο.<br />
Ενιωσα αμεσως να γινομαι "Ενα" με το ημιφως και την μουσικη που εριχνε γροθιες στον θωρακα μου.<br />
Γινοταν "πατεις με,πατω σε" διχως να με πειραζει,Προχωρουσα σαν υπνωτισμενος,με οδηγο το Παθος και την αναγκη να φτασω στο μπαρ να παραγγειλω το συνηθισμενο μου ποτο.<br />
Η αυτοεκτιμηση μου,το ωραιο μου παρουσιαστικο και ηΤεχνη του να κανω Κορτε ενδυναμωθηκαν απο το σκοταδι και την ψευδαισθηση του Αλκοολ.<br />
Ακροβατησα περιτεχνα στον ιστο που ειχα στησει και πλησιασα το θηραμα μου.<br />
Η μελαχροινη κοπελα,την υπολογιζα περιπου 25 ετων,φανηκε ενθουσιασμενη μαζι μου.<br />
Ενα μοναχικο,θερμο θηλυκο,χαμενο στην πολυκοσμια.Χορευε λαγνα,διχως να φοβαται το φλερτ,διχως να την φοβιζει η Γλωσσα του σωματος.Με τα χερια της σηκωνε τα μαυρα της μαλλια,λικνιζοντας το κορμι της στον ηχο της μουσικης.<br />
Ω ναι!!!!Χορεψαμε.Αγκαλιαστηκαμε και φιληθηκαμε αναμεσα στον κοσμο που μας εσπρωχνε και μας ποδοπατουσε!!!!!Ηξερε πως θα την εκανα δικη μου.Ενιωθα τους μηρους της να καινε,ενιωθα την αναγκη της για "οικειοτητα" απο τον τροπο που τα μαυρα της ματια κοιταζαν τα δικα μου.<br />
<br />
Προχωρησα βιστικα προς την εξοδο παραμεριζοντας τον υπολοιπο κοσμο.Το χερι μου την κρατουσε σφιχτα προκειμενου να μην την χασω.Ενιωθα την αναγκη να χαθω αμμεσα στο κορμι της.Ν'αγγιξω τα χειλη μου σε καθε ιντσα του κορμιου της.Να φιλησω καθε της ατελεια.Να δαγκωσω το Μηλο της Εριδος που εκριβε αναμεσα στους πληθωρικους μηρους της.<br />
Βγηκαμε εξω απο το μαγαζι κι'εκεινη σχεδον τρεκλιζοντας απο το ποτο προπορευτηκε και μ'αφησε να την ακολουθω σαν υπνωτισμενος,ερεθισμενος.<br />
Μια σκοτεινη γωνιτσα ηταν το καταλληλοτερο σημειο για να της αποσπασω ενα φιλι.Μια αγκαλια.Ενα χαδι στο στηθος της,που παλλοταν απο ποθο.Σηκωσα βιαια την μπλουζα της και κατεβασα το σουτιεν της.Μεσα στο σκοταδι που καλυπτε με μητρικη στοργη τ'ανομηματα μας...Δεν μπορουσα παρα να σκεφτω μονο την θερμη του κορμιου της.<br />
Καποιος καλουσε τ'ονομα μου.Το ακουσα καθαρα.Μεσα στην νυχτα.Και το σκοταδι ηταν ικανο να αντανακλαει καθε ηχο,καθε ψιθυρο...<br />
Συνεχισα να την φιλαω καθως ειχα ριξει ολο το βαρος του κορμιου μου επανω της.<br />
Το καλεσμα ηταν επιμονο και οικειο.Παρ'ολο που προσπαθουσα να το αγνοησω,εκεινο γινοταν ολο και πιο δυνατο,εχθρικο.Μπορουσα ν'ανιχνευσω θυμο στην χροια του.<br />
Παγωσα...με το χερι μου στο στηθος της και τα χειλη μου λιγα εκατοστα απο την θηλη της...<br />
Ξανακουσα να καλουν τ'ονομα μου.Κοιταξα δεξια...Ηταν Εκεινη.... <br />
***<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOF1xWHKFTSqWW3V42PZ8kRBkoJKWyJP6qw_XPEuIlES6m4xrayy-occ7q4wjosLOnlDZnGY6SOyh6Oi3VZVsPqHuM-x79iUuVp-KCG3RSKEMvls7aWpWSD2FYmpWyxkVgIG2IUfIk72YI/s1600/A4FGD00Z.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOF1xWHKFTSqWW3V42PZ8kRBkoJKWyJP6qw_XPEuIlES6m4xrayy-occ7q4wjosLOnlDZnGY6SOyh6Oi3VZVsPqHuM-x79iUuVp-KCG3RSKEMvls7aWpWSD2FYmpWyxkVgIG2IUfIk72YI/s640/A4FGD00Z.jpg" width="436" /></a></div><br />
Καθοταν διπλα στην μπαλκονοπορτα και με κοιτουσε που ημουν χαμενος στις σκεψεις μου.<br />
<<Με αγνοεις?Τοση ωρα καθομαι και σου μιλαω κι'εσυ με αγνοεις?Ποσο θα συνεχιστει ολο αυτο?Απο την ημερα που σε γνωρισα μεχρι τωρα,εισαι χαμενος στις σκεψεις σου!>><br />
Την κοιτουσα τρομαγμενος (θαρρεις) και προσπαθουσα ,ματαια να βρω επειχηρηματα να θεσω για να με υπερασπιστω.<br />
<<Λοιπον,να σου πω κατι....???Βαρεθηκα.Κουραστηκα....Δεν μπορω πλεον να προσπαθω ν'αποκωδικοποιησω οτι νιωθεις.Καποια στιγμη θα πρεπει να μου μιλησεις.Δεν αντεχω ολη αυτη την σιωπη.>><br />
Ποσο δικαιο ειχε.<br />
Και την ειδα να κανει παυση σε αυτα που ηθελε να πει επειδη ολα εκεινα που ηθελε ν'ακουσει ηταν πολυ πιο σημαντικα...Επνιγε καθε λεξη που ηθελε ν'αρθρωσει απλα και μονο για να με ακουσει...<br />
Κενο.Το μονο που μπορουσε να διαπερασει και να σπασει το "φραγμα του Ηχου" ηταν οι σειρηνες απο τα περιπολικα που περνουσαν βιαστικα απ'εξω...<br />
(Ηθελα να την "παρω" αμεσως!Αυτη η αμυντικη/επιθετικη σταση που κρατουσε απεναντι μου μ'ερεθιζε απιστευτα.Η σιωπη της.Τα σφιγμενα της χειλη.Το επικριτικο της βλεμμα)<br />
Κι'επειτα μιλησε...<br />
<<Το περιμενα πως δεν θα ειχες τιποτα να πεις!Τα γαμησες ολα.Μια ζωη ησουν Βλακας.Και συνεχιζεις να εισαι>> Εκανε μια μικρη παυση αγγιζοντας το τζαμι της μπαλκονοπορτας,κοιταζοντας εξω...και συνεχισε...<br />
<<Αυτο που δεν εχω καταλαβει ειναι πως παρ'ολο που με βλεπεις οτι εχω φτασει τα Ορια μου,συνεχιζεις να φαιρεσαι μ'αυτη την μυστικοπαθεια που ποτε δεν συμπαθησα.>><br />
Ποσο δικαιο ειχε!!!!<br />
Παντα ημουν ετσι.Κρυψινος.Ποτε δεν μπορεσα να μιλησω ανοιχτα για ολα οσα ηταν μεσ'το μυαλο μου.Παντα σιγο'καιγε η φλογα της Λαγνειας και της Οργης μεσα μου.<br />
Ενιωθα το εδαφος να γκρεμιζεται κατω απο τα ποδια μου.Παντα ετεινα προς την παρακμη.Τις σχεσεις μιας βραδιας.Ερωτας διχως δεσμευσεις.<br />
Λατρευα την Σαρκα και υποτιμουσα το Πνευμα των ερωμενων μου.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqWTTc2Ey2Tr50KvRAic1hkO5u0OnICijVAZpapxy_MswFX3a6egGz9v5NmcQG_1uzUBE8bkLPTtHW26Js_JGbJHYLQLkkYwExtUwbI__anWHWLJsMITKvAC0zmn0SqP0-VpfO8weCj76c/s1600/21pansyr.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqWTTc2Ey2Tr50KvRAic1hkO5u0OnICijVAZpapxy_MswFX3a6egGz9v5NmcQG_1uzUBE8bkLPTtHW26Js_JGbJHYLQLkkYwExtUwbI__anWHWLJsMITKvAC0zmn0SqP0-VpfO8weCj76c/s640/21pansyr.jpg" width="483" /></a></div><br />
<br />
Δεν εκανα τιποτα για να την σταματησω απο το να βγει απο το διαμερισμα/την ζωη μου.<br />
Απλα αναψα αλλο ενα τσιγαρο και αφουγκραστηκα τον ηχο των τακουνιων της να "δραπετευουν" απο την "διαφορετικοτητα" που δεν μπορουσε ν'αντεξει.Την αδιαφορια μου.Την ελλειψη αγαπης και στοργικοτητας.<br />
Και λιγο πριν ακουσω τον ανελκυστηρα να φτανει στο ισογειο,αρπαξα το κινητο μου και εψαξα στις "επαφες" μου....για κατι αλλο,κατι διαθεσιμο,κατι που θα μπορουσα να κανω δικο μου εστω και για μιση ωρα...<br />
Σατυρος!Σοδομιστης!Βεβηλος!<br />
Ημουν τα παντα και τιποτα.<br />
Ερμαιος των νοσηρων μου σκεψεων.Ερμαιος της Παρακμης που παντα εκρινα αρνητικα.Ισως απο φοβο,ισως απο αρνηση.<br />
Ημουν γονατιστος μπροστα στην "Αφροδιτη" απο την ωρα που ειδα το φως της Ζωης...<br />
***<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiw2kXfv0X7aNGUN0g0AMlqvm0moX3x2xtB0maf1tkaK_tkCRse5h_ij5cHbXvM8SigCEgdNV5jYwTOI74GSfgntqpKKgORVQ4jQywJsggph5ETlNRGzg0A04_91jeHuc4b_Fy7Ntx2XjQf/s1600/De_Sade_sodomy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiw2kXfv0X7aNGUN0g0AMlqvm0moX3x2xtB0maf1tkaK_tkCRse5h_ij5cHbXvM8SigCEgdNV5jYwTOI74GSfgntqpKKgORVQ4jQywJsggph5ETlNRGzg0A04_91jeHuc4b_Fy7Ntx2XjQf/s640/De_Sade_sodomy.jpg" width="409" /></a></div><br />
Εσφιξα την θηλη της αναμεσα στα δοντια μου...απαλα εν μερη,δυνατα ωστοσο,για να νιωσω τα γονατα της να λυγιζουν και να την εγκαταλειπουν...Μπηκα μεσα της αργα...βασανιστικα αργα...<br />
Ενιωθα ν'ανοιγω διοδο σ'ενα σκοτεινο διαδρομο που μπορουσε να κυοφορησει Φως και Σκοταδι μεσα του...Στην Πηγη της Ζωης που με ειχε δεσμιο...<br />
Με τα δαχτυλα μου χαϊδεψα το "Ροδο" που πασχιζε ν'ανθισει...Ισως και να το χαϊδεψα λιγο πιο βιαια απ'οτι πιστευε πως θα εκανα.Απ'οτι ηλπιζε ...<br />
Ενιωσα τους χυμους της,σαν λαβα,καυτους,επανω στα χερια και τον Ανδρισμο μου....<br />
Μικρες φλογες τρεμοπαιζαν στις κορες των ματιων μου,προμηνυοντας ενα μελλον διχως...εκεινη!<br />
Η παλαμη μου επνιξε τις κραυγες που αποποιραθηκαν να βγουν απο τα καλοσχηματισμενα τις χειλη την στιγμη του οργασμου...την στιγμη που η κοφτερη οδοντωτη λεπιδα του κυνηγετικου μαχαιριου μου διαπερνουσε την βελουδινη σαρκα της...Δεν μπορουσα να αποκωδικοποιησω το βλεμα της,τα ορθανοιχτα ματια της...Πονος ή Ηδονη κρυβοταν απο πισω τους?Ισως και τα δυο μαζι...εμπλουτισμενα με εκπληξη...τρομο,μετανοια,θλιψη...<br />
Οσο για τα δικο μου βλεμα?Τα δικα μου ματια?Εκεινα καθρεφτιζαν το δριμυ ψυχος του χειμωνα που ερχοταν,το Σκοταδι που θα ζηλευε η νυχτα και Κακια που θα εκανε τον Εωσφορο να με διεκδικησει ταχυτερα...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinPKOLOdayooYo8Ax-Ktv2F6hvZf-5JXqWkYKQ4lIGgYBfLVDHwDBXG1YnsGz_uuELyk__7-gA1wqwgLraiM3l1abEjvWJWX9a5Z2AqJnWOOvmhWJx3PGVKV64LsuyM5Mmm1TToeOSSDLe/s1600/MarquisDeSadeA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinPKOLOdayooYo8Ax-Ktv2F6hvZf-5JXqWkYKQ4lIGgYBfLVDHwDBXG1YnsGz_uuELyk__7-gA1wqwgLraiM3l1abEjvWJWX9a5Z2AqJnWOOvmhWJx3PGVKV64LsuyM5Mmm1TToeOSSDLe/s640/MarquisDeSadeA.jpg" width="446" /></a></div><br />
Τι αλλο θα μπορουσα να κανω περα του να<br />
καλυφτω κατω απο τις νοσηρες,λαγνες σκεψεις μου...???<br />
<br />
Ποιος θα μπορουσε να την ακουσει να φωναζει μεσα απο το μυαλο μου...???<br />
Ποιος θα μπορουσε να την...σωσει...???<br />
Ποιος θα μπορουσε να με ενοχοποιησει???Να με καταδικασει???Να με κανει να πληρωσω για την ασελγεια και την Οργη μου...???<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLh__jl8DnZwKCAb0Z0Jk5KhmVf20MKB9_y-LvpX3xb9qJdSrf1u7gp0p9TKNgYaq2tunpmQRw1qQ4hIeZ2wx1gYx276CwmSSUR89kzPiXXfJP3p9WIGsazDtKKFZ7En0ZScqYYV_K8ftT/s1600/lazy-lust.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLh__jl8DnZwKCAb0Z0Jk5KhmVf20MKB9_y-LvpX3xb9qJdSrf1u7gp0p9TKNgYaq2tunpmQRw1qQ4hIeZ2wx1gYx276CwmSSUR89kzPiXXfJP3p9WIGsazDtKKFZ7En0ZScqYYV_K8ftT/s400/lazy-lust.jpg" width="400" /></a></div><br />
<br />
ΚΑΝΕΝΑΣ !!!!!!!<br />
<br />
(Οποτε μην απορεις γιατι το εκανα...)Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-31333560402565190562010-03-26T22:29:00.003+02:002010-03-26T23:35:09.359+02:007 Deadly Sins:SLOTH<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4w3ZO0wxk1N7RAyxJ2JQSUENOb0o8Wb29fcJueoPtfZlklsPQaCksmqWZkB7guKT3fs-aCwUUldji37MBjVK5K9bfPpx6kX1E4Cd-EK7pB81OkJdosMMQPOHZmQ10CV6lUzK2o3Oanmza/s1600/sloth.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4w3ZO0wxk1N7RAyxJ2JQSUENOb0o8Wb29fcJueoPtfZlklsPQaCksmqWZkB7guKT3fs-aCwUUldji37MBjVK5K9bfPpx6kX1E4Cd-EK7pB81OkJdosMMQPOHZmQ10CV6lUzK2o3Oanmza/s640/sloth.jpg" width="448" /></a></div><br />
Η αισθηση του κατα ποσο γοργα ή οχι κυλαει ο Χρονος μεταβαλλεται αναλογα με την οπτικη γωνια απο την οποια κοιταζεις....και του κατα ποσο ομορφες ή ασχημες στιγμες βιωνεις...<br />
Τα παντα ειναι υποκειμενικα σ'αυτη την ζωη και η αντικειμενικοτητα ειναι...η ασπιδα του Αδιαλλακτου....<br />
Η στασιμοτητα σου σε βολευει.Οσο κατακριτέα κι'αν ειναι...Και για σενα ο Χρονος κυλαει λιγο πιο αργα απ'οτι αντιλαμβανονται οι υπολοιποι...<br />
Δεν εχεις την δυναμη να τους ακολουθησεις στον φρενηρη ρυθμο τους.Και ουτε εχεις κανενα κινητρο ή διαθεση για να το προσπαθησεις.Ποσο θα ηθελες να εχεις ενα μαγικο τηλεχειριστηριο και να πατησεις την ΠΑΥΣΗ στην ακατασχετη ροη των πραγματων που σε πνιγει....Στη ροη του Χρονου που σε υποχρεωνει να γινεσαι ρομποτακι με βαση τα "Θελω" των Αλλων...<br />
Χαμενος σ'εναν τροπο σκεψης που ο περιγυρος σου ειναι ανικανος να κατανοησει,καταφευγεις σε δραστηριοτητες και "δικαιολογιες" για να χαραξεις μια πορεια που δεν αφηνει ιχνη πισω της...<br />
Το προβλημα ειναι στους τριτους.Το ξερεις.Τα ψεματα που λες για να επισκιασεις την τεμπελια,την ανασφαλεια και την αναβλητικοτητα σου,τα εχεις πιστεψει και ασπαστει σε σημειο που εχουν γινει μερος της ζωης σου.Τα επεξεργαζεσαι διαρκως και προσπαθεις να βρεις επιχειρηματα για να θεσεις, όποτε νιωσεις στριμωγμενος....( προκειμενου να τα υποστηριξεις )<br />
Οι Αλλοι φταινε!!!!Οχι Εσυ!!!!!Κοιτα γυρω σου...παντου ανθρωπακια πνιγμενα στον συμβιβασμο,στην δουλεία και την εξαθλιωση που μισεις!!!Τοσο "τρεξιμο" και τοσος κοπος σου φαινονται ματαια.<br />
Κοιταζεις καθημερινα με οικτο ολους εκεινους που τρεχουν για να συντηρησουν την οικογενεια τους.<br />
Ποσο χαιρεσαι που εισαι αγαμος κι'ελευθερος να μπορεις να προσφερεις και να στερεις πραγματα στον εαυτο σου διχως να 'χεις να απολογηθεις σε κανεναν...Τους κοιταζεις και βλεπεις μονο παρανοια.Ενα διαρκες τρεξιμο...<br />
Απο την αλλη,κοιταζεις ολους εκεινους που παρ'ολο δεν εχουν βερα στο δεξι,ουτε δανεια,ουτε υποχρεωσεις...τρεχουν καθημερινα...εργαζονται πυρετοδως....<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinxHWTlc4cF_pp9FRW1U1tH1mh1thQn1AfdsKzoUl2YNxeBwnis7VogkwKeRnRVhmtM2xAmzaLzuo5fJddD1iSwubjUNnoBPdUpygk57gUPCUCICeQSgmBrMgNTjSYWzRhBv18zVKmm329/s1600/sloth2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="499" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinxHWTlc4cF_pp9FRW1U1tH1mh1thQn1AfdsKzoUl2YNxeBwnis7VogkwKeRnRVhmtM2xAmzaLzuo5fJddD1iSwubjUNnoBPdUpygk57gUPCUCICeQSgmBrMgNTjSYWzRhBv18zVKmm329/s640/sloth2.jpg" width="640" /></a></div><br />
Ακομη πιο ματαιο στα ματια σου!!!!!<br />
Ο ελευθερος χρονος σου ανεκαθεν ηταν ζωτικης σημασιας για 'σενα.<br />
Θεωρεις τελειως ανουσιο και χαζο ν'απολογηθεις για ολα εκεινα που θα επρεπε να κανεις,αλλα...δεν ειχες την ορεξη...<br />
Ενα τμημα του εαυτου σου ειναι σε θεση να κρινει το Σωστο και το Λαθος,που εχεις αφομοιωσει στην τοσο,μα τοσο εναρετη και πολυασχολη ρουτινα σου...<br />
Κι'αν κανείς/κάποτε σε ρωτησει με τι ασχολεισαι...απλα απαντησε ..."Εισοδηματιας""....(αφου ξερεις να τρως διχως να κοπιαζεις....)<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGZXpb5Krakc4Iu-3wsBj4AB4L5jJxUt1Y-lobS-r0z7ZaH13DmJ0jWcALfQ7v5iTlSnspoN2pGEo6uneh48OghxHjE5hHIZsOoW0L6OHlKEDYBuespzRAR3JWqMOwUARYGfbFBpsDJb-u/s1600/sloth3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGZXpb5Krakc4Iu-3wsBj4AB4L5jJxUt1Y-lobS-r0z7ZaH13DmJ0jWcALfQ7v5iTlSnspoN2pGEo6uneh48OghxHjE5hHIZsOoW0L6OHlKEDYBuespzRAR3JWqMOwUARYGfbFBpsDJb-u/s640/sloth3.jpg" width="640" /></a></div><br />
(Ξερω...βαριεσαι να διαβασεις κι'αυτο το γαμημενο κειμενο που σκιαγραφει την...δυσαρεσκεια σου για καθε μορφη δραστηριοτητας που θα σε καθιστουσε αμμεσα αποδεκτο στην "Αγελη" σου...)<br />
<br />
Quotes:<br />
<span style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;"><span lang="el"></span><span style="font-size: x-small;">"Η οκνηρία είναι η κόρη του πλούτου και η μητέρα της φτώχιας<span lang="el">"</span><span lang="el"> (</span>Π. Ντε Κουρσέλ</span><span lang="el"><span style="font-size: x-small;">)</span></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-size: x-small;">"Η εργασία σε κάνει αναίσθητο απέναντι στις στενοχώριες"<span lang="el"> (</span>Κικέρων</span><span lang="el"><span style="font-size: x-small;">) </span></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-size: x-small;">"Η δουλειά απαλλάσσει τον άνθρωπο από τα τρία βασικότερα κακά απ' την ανία, απ' τα ελαττώματα και την ανάγκη<span lang="el">" (</span>Βολτέρος</span><span lang="el"><span style="font-size: x-small;">)</span></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;"><span style="font-size: x-small;">"Η άνεση και η ανάπαυση αποχαυνώνουν και χαλαρώνουν την δύναμη της ψυχης<span lang="el">"</span><span lang="el"> (</span>Φώτιος Μεγάλος</span><span lang="el"><span style="font-size: x-small;">) </span></span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;"><span style="font-size: x-small;">"Η δουλειά είναι το δρεπάνι του χρόνου"<span lang="el"> (</span>Ναπολέων</span><span lang="el"><span style="font-size: x-small;">)</span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;"><span lang="el"><span style="font-size: x-small;">"</span></span><span style="font-size: x-small;">Η δουλειά και η δημιουργία επιβραδύνουν τον ερχομό του γεράσματος και του μαραζώματος<span lang="el">"</span><span lang="el"> (</span>Σ. Κονενκόφ</span><span lang="el"><span style="font-size: x-small;">)</span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;"><span lang="el"><span style="font-size: 11pt;">"<b>Εργάσου</b> και φύλαγε τον Παράδεισο" (Δύο πρώτες εντολές του Θεού για τον Αδάμ τον πρωτόπλαστο) </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;"><span style="font-family: Verdana;"><span lang="el" style="font-size: 11pt;">"Ύπνος , μνήμα της νυκτός" </span> <span style="font-family: Verdana; font-size: 11pt;">(Αριστοτέλης<span lang="el">)</span></span></span></span><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;"><span lang="el"><span style="font-size: x-small;"> </span></span></span>Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-31289099855170845552010-03-11T20:34:00.006+02:002010-03-12T11:00:21.714+02:007 Deadly Sins:WRATH<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWv-f0ZSFrEEO68u2Lab8lKzWd0TxFg3oS1_mWbLiuL13OmEATQ7WmCoxB7E6XyB7Wv40UC0a1u0_Rv1r6pH5WTLxEuPTQlMsxIovHukuUw1CAem1TeEHwSAN7v_7gstkK2OT7YKQALqKv/s1600-h/The_Rage_of_Achilles_by_Giovanni_Battista_Tiepolo.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWv-f0ZSFrEEO68u2Lab8lKzWd0TxFg3oS1_mWbLiuL13OmEATQ7WmCoxB7E6XyB7Wv40UC0a1u0_Rv1r6pH5WTLxEuPTQlMsxIovHukuUw1CAem1TeEHwSAN7v_7gstkK2OT7YKQALqKv/s400/The_Rage_of_Achilles_by_Giovanni_Battista_Tiepolo.jpeg" width="317" /></a></div> Νιωθεις τις φλεβες στο κορμι σου να παλλονται...τους κροταφους σου ετοιμους να εκραγουν...<br />
το εσωτερικο των αγκωνων σου να φλεγεται...ενω η βαση του αυχενα σου ειναι μουδιασμενη και πολιορκημενη,απο εναν διαολεμενο πονο που κανενα παυσιπονο δεν μπορει να τον παρει μακρια σου...<br />
Αυτη η Γαμημενη Ζυγαρια του Καλου και του Κακου νιωθεις οτι εχει χαλασει......Ανεβαινεις στην δικη σου και νιωθεις οτι εισαι λιγο παραπανω απο το Οριο...(Το αποτελεσμα ειναι ικανοποιητικο)...Ανεβαινεις σε μια ξενη και βλεπεις τον δεικτη της να υπερβαινει οχι μονο το αποτελεσμα που βολευε την αυταρεσκεια σου,αλλα σε κανει να αμφισβητεις ολη σου την υπαρξη...Ν'αναιρει καθε τι που σε Θεοποιουσε στα ματια σου...να σε κανει να νιωθεις απλα ΚΑΚΟΣ!!!!ΑΔΙΚΟΣ!!!!....ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ (με βαση τα λεγομενα τριτων)....<br />
Εμπιστευεσαι καποιους ανθρωπους και τους λες το "σχεδιο εξοντωσης του εχθρου" σου.<br />
Απλα βγαινεις και παλι Κακος!Παλι Υπερβολικος!<br />
Θελεις να εγκαταλειψεις καθε ιχνος μνησικακιας που σιγοκαιει μεσα σου αλλα η φλογα της αναζωπυρωνεται καθε φορα που καποιος προσπαθει να σ'εμποδισει απ'το να κανεις Κακο σ'εκεινους που σε πληγωσαν....<br />
Ζεις,Αγαπας,Προσφερεις... και .............................<br />
Εισπρατεις....κακια,ζηλοφθονεια,περιφρονηση,αδιαφορια...(ολα καλυμμενα απο ενα διαφανο πεπλο αδιαλλαξιας τριτων).<br />
Προδοθηκες....<br />
Ενιωσες να κρεμεσαι σ'εναν Σταυρό οπου (παρα την αδυναμια σου ν'αντιδρασεις,σε χλευαζαν και σε περιγελουσαν)....Ενιωσες το Σωμα σου σου να βαραινει<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">,αλλα να μην μπορει ουτε καν ν'αγγιξει το εδαφος,απο το μεταλλο που σε κρατουσε στασιμο...Απο τα καρφια που κρατουσαν δεσμια την γηινη σαρκα σου....</span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Ξερεις οτι θ'ΑΝΑΣΤΗΘΕΙΣ μονο οταν λυτρωσεις την ψυχη σου απο το μενος που σιγοκαιει μεσα της...</span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Εχεις ηδη επιλεξει τα ατομα που θα βυθισεις σε μια κολαση διχως επιστροφη,που θα τα κανεις να νιωσουν τι σημαινει ΠΟΝΟΣ!!! </span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> </span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Λυπαμαι!!!Συμπεριφερομαι ανοητα,(θαρρεις) αλλα η φλογα Κακίας στην ψυχη μου</span></span></span></span><span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">...θεριευει </span></span></span></span><span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">οσο "φυσουν" για να την σβησουν... </span></span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Qt39bEG1vSt6XXQhoagt_zpDn880scSmRoorsOKfCk5ME3u_Tww1kbLzVtx-9jjk8mA7pPKFL3kJ8rlB1KtCR6LDzXbHcXS1EF2fZDp6lhM1UZ-r3UeWlC5KKd9BddYwidjffzmF6bdD/s1600-h/seven-deadly-sins_00001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Qt39bEG1vSt6XXQhoagt_zpDn880scSmRoorsOKfCk5ME3u_Tww1kbLzVtx-9jjk8mA7pPKFL3kJ8rlB1KtCR6LDzXbHcXS1EF2fZDp6lhM1UZ-r3UeWlC5KKd9BddYwidjffzmF6bdD/s640/seven-deadly-sins_00001.jpg" width="516" /></a></div><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Θα ισοπεδωσω ολους οσους μου εκαναν Κακο συνειδητα και αποχωρησαν με αυταρεσκο χαμογελο...</span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Θα ειμαι το "Χερι του ΘΕΟΥ" που θα αλλαξει την μοιρα της τοσο προσχεδιασμενης ζωης τους.... </span></span></span></span><span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> </span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"> <span style="color: black;">Παραδεισος,Κολαση και Καθαρτηριο θα ειναι απλα ΟΥΤΟΠΙΑ σε σχεση με το μερος που θα στειλω οσους με πονεσαν,οσους δεν μπορεσα ποτε να συγχωρησω...και ακομη σιγοκαινε μεσα στην τοσο ανεκτικη-ανθεκτικη(?) Ψυχη μου...</span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Ισως η "Οργη" να ειναι αυτο που μ'εκφραζει...</span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Ισως η "Οργη" να ειναι η καταστροφη μου (αφου εχω παρει κι'αλλους μαζι μου)....</span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">...............ισως να ειμαι τελείως ανωριμος...................</span></span></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3WgW_LXKn2rGHLF1qxWMaj12oYFUzJ5T5tBsFc4lz48ec4vRn9EZdtq5Coiz7eLsTRQGcKMruP_8PXYJPPCrtMVLTrL7v9tKJHrOVMuxritZPM76ApUZ3-Evy0sTwdOsy6AvRmEhg4iUI/s1600-h/Caravaggio_The_Crucifixion_of_St_Peter_1600.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3WgW_LXKn2rGHLF1qxWMaj12oYFUzJ5T5tBsFc4lz48ec4vRn9EZdtq5Coiz7eLsTRQGcKMruP_8PXYJPPCrtMVLTrL7v9tKJHrOVMuxritZPM76ApUZ3-Evy0sTwdOsy6AvRmEhg4iUI/s640/Caravaggio_The_Crucifixion_of_St_Peter_1600.jpg" width="492" /></a></div><span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> <span style="background-color: black;"></span></span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Ισως...να μην με νοιαζει τιποτα...και κανενας...</span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">Και παρα την "Χριστιανοσυνη" που τοσο ενθερμα ασπαζομαι,η ψυχη μου ανυπομονει να</span></span></span></span><span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> δει μελλοντικα μερικες </span></span></span></span><span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">ψυχες να βουλιαζουν στην Ταφρο που οι ιδιες εσκαβαν για τους εχθρους τους............</span></span></span></span><br />
<br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"> Dog Eat Dog...maybe...afterall.........................</span></span></span></span><br />
<span id="main" style="visibility: visible;"><span id="search" style="visibility: visible;"><span class="spell" style="color: #cc0000;"><span style="color: black;"><br />
</span></span></span></span>Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-73102494776998902032010-03-03T11:19:00.001+02:002010-03-03T11:20:48.307+02:007 Deadly Sins:GREED<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq0ZnJIc0V06OHXVPL6ERQ_YZScpEp6wp4PiA8FAUwWvKUXJforJfm4yUXkNFmu0n8UfFrdHgUH-3ZxQBkSp1INR8yrWZl8qktIUFjL1xrCIN4v69xEBrDYq_VlVkVxmxWZU4Xw49t3y2n/s1600-h/Greed1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq0ZnJIc0V06OHXVPL6ERQ_YZScpEp6wp4PiA8FAUwWvKUXJforJfm4yUXkNFmu0n8UfFrdHgUH-3ZxQBkSp1INR8yrWZl8qktIUFjL1xrCIN4v69xEBrDYq_VlVkVxmxWZU4Xw49t3y2n/s640/Greed1.jpg" width="470" /></a></div><br />
Σ'εναν κοσμο Ουτοπικο,οπου οι πραγματικες αξιες της ζωης καλυπτονται πισω ενα διαφανο πεπλο απατης και διαφθορας,δινεις την μαχη σου για να ζησεις σ'ενα ανετο Παρον και να εξασφαλισεις ενα Μελλον που θα σε βοηθησει να πραγματοποιησεις τα Θελω σου.Η οικονομικη ανεση που τοσο αποζητας σε κανει να πιστευεις πως η ποιοτητα της ζωης σου θ'αναβαθμιστει.Πως το κενο που τοσα χρονια νιωθεις μεσα σου θα γεμισει.Πως δεν θα χρειαζεται να αγχωνεσαι για το πως θ'ανταπεξελθεις σε ολα αυτα που θελεις να γινουν δικα σου.Στο πως θ'ακολουθησεις τον τροπο ζωης που σου πλασαρουν τα ΜΜΕ και ο περιγυρος σου...Την λυση την ξερεις.Το χρημα θα σε κανει ευτυχισμενο.Θα σε τραβηξει απο την μιζερη στασιμοτητα σου και θα σου ανοιξει της πορτες για ενα καλυτερο αυριο.Εισαι ενθερμος υποστηρικτης της ιδεας οτι το "χρημα" φερνει την ευτυχια και εχεις ακραδαντα επιχειρηματα να θεσεις,προκειμενου να υποστηριξεις την αποψη σου και να συνεχισεις να ζεις μεσα σε εναν φαυλο κυκλο,που σε βοηθαει να εκπληρωσεις με μεγαλυτερη ευκολια τα υπολοιπα 6 θανασιμα αμαρτηματα...<br />
Εκτος κι'αν εισαι αυτοδημιουργητος οικονομικα ή ωριμος αρκετα για να μπορεσεις να διαχειριστεις το χρημα ουτως ωστε πραγματικα να σε βοηθησει.<br />
Αυτο που παραβλεπουμε ειναι πως οτιδηποτε υλικο δεν μπορει παντα να μας φερει την ευτυχια.Αν εστιαζαμε λιγο στην κατακτηση της αυτογνωσιας μας,στο αρτιο χτισιμο των διαπροσωπικων μας σχεσεων και την επιστροφη μας στην απλοτητα,δεν θ'απλωναμε την παλαμη μας για 30 αργυρια.<br />
Προς αποφυγη παρεξηγησεων,δεν ειμαι κατα του Πλουτου.Δεν αναφερομαι σε μια οικονομικη κατασταση που σου επιτρεπει να ζεις με αξιοπρεπεια σου προσφερει πραγματα ή να σε βοηθαει να εχεις καλυτερη αντιμετωπιση οσο αφορα το συστημα υγειας,μορφωσης κ.τ.λ. Σε καμια περιπτωση δεν ειμαι υπερ της οικονομικης αναπηριας που σε καθιστα ανυμπορο να ακολουθησεις τις μικρες επιγειες απολαυσεις...Αναφερομαι αποκλειστικα και μονο στην μεριδα των ανθρωπων που το "ταξιδι" τους για ενα ευοιωνο "Αυριο" καταληγει στην απληστια και τους διαφθειρει.Τους κανει να ζητουν ολο και περισσοτερα διχως να νοιαζονται τον τροπο που θα τα αποκτησουν ή ακομη χειροτερα...απο ποιους...!!!<br />
Αναφερομαι στην εκφυλιστικη αυτη Νοσο που σε μετατρεπει σ'ενα ψυχρο,αχρωμο και κυνικο Ον που σε κανει να κοβεις βολτες στον αερα μεχρι να δεις στο εδαφος κατι που γυαλιζει.<br />
Την τσιγγουνια πολλοι την αγαπησαν...τον τσιγγουνη ουδεις.Ουτε καν οι ομοιοι του.<br />
<br />
Αυτοι οι ζωντανοι-νεκροι κυκλοφορουν εκει εξω εχοντας παντελη απουσια συναισθηματων προς τριτους και παντα σκεφτονται το πως θα επωφεληθουν υλικα και αϋλα απο τους συνανθρωπους τους.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEAcE9ldZ1T7bOK-0tV7bDp0kmOpS7MfG6Tf0sp5M-w4pBaOpC4DvW5yMdfIyyBG8CuFsXTbquJzL_lowd6p9ZJTKi5eShroEyuNUDOqB7i-Jw9AkV25lcJ4VTN6tmdw47uj8RflTKPMu8/s1600-h/Greed2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEAcE9ldZ1T7bOK-0tV7bDp0kmOpS7MfG6Tf0sp5M-w4pBaOpC4DvW5yMdfIyyBG8CuFsXTbquJzL_lowd6p9ZJTKi5eShroEyuNUDOqB7i-Jw9AkV25lcJ4VTN6tmdw47uj8RflTKPMu8/s400/Greed2.jpg" width="226" /></a></div>Η απληστια τους κανει να παιρνουν και σπανια να δινουν.Να ζητουν και να δεχονται την βοηθεια σου σε οποιονδηποτε τομεα αλλα οποτε εχεις εσυ την αναγκη για στηριξη (δεν μιλαω για οικονομικη) να αποτραβιουνται απο φοβο μηπως χρειαστει να σε βοηθησουν.Διοτι δεν υπαρχει γι'αυτους κανενα οφελος.Δεν εχουν κινητρο να ειναι διπλα σου.Ειναι ολοι εκεινοι που κλαιγονται καθημερινα για την ελειψη χρηματων,για την ακριβεια στα παντα,για ολα τα δεινα που συμβαινουν στην τοσο ρηχη και αθλια ζωη τους.Ανθρωποι μιζεροι που καταστρεφουν φιλικες και ερωτικες σχεσεις με την τσιγγουνια και την κλαψα τους,ενω η τσεπη τους ειναι τοσο γεματη που θα μπορουσε να τους παρεχει τουλαχιστον τα βασικα ωστε να σταματησουν να ζουν σαν...φτωχοι!!!Κι'επειτα πιανεις τον εαυτο σου να δυσανασχετει απο την διαρκη μεμψιμοιρια τους και αναποφεκτα βλεπεις οτι ενω εσυ εισαι κατωτερος οικονομικα,μπορεις και ζεις φυσιολογικα,μπορεις και προσφερεις στον εαυτο σου και σε τριτους.Σε θεωρουν ανεξελεγκτα σπαταλο και σε κατηγορουν (σε ζηλευουν σε περιπτωση που δεν το εχεις συνειδητοποιησει ακομη).<br />
<br />
Αν βαλεις στο μικροσκοπιο τον εαυτο σου θα δεις οτι εισαι ανθρωπος σχετικα εξωστρεφης,που σου αρεσει να μοιραζεσαι αυτα που νιωθεις και βιωνεις καθημερινα,χαιρεσαι οταν απλωνεις το χερι σου να "σηκωσεις" καποιον και εισαι ικανος να ξοδεψεις ολα σου τα χρηματα προκειμενου να περασεις ομορφα ακομα και με κοστος να μην μπορεις ν'ανταπεξελθεις οικονομικα στο αμμεσο μελλον.Ποτε δεν υπολογισες το κοστος.Κι'αν το 'κανες ηταν επειδη πραγματικα το χερι σου δεν εφτανε τοσο ψηλα ωστε να φτασεις κατι.Παντα γνωριζες οτι δεν μπορεις να προσφερεις στον εαυτο σου ολα αυτα που ποθει και εδινες βαρος σ'αυτα που ηταν ζωτικης σημασιας.Ακομη και οταν χρειαζοταν να κανεις δωρο σε καποιον το 'κανες με την καρδια σου και ανυπομονουσες να του το δωσεις για να τον ευχαριστησεις...Ω,ποσο διαφορετικος εισαι απ'ολους εκεινους τους απληστους,τους μολυσμενους.Ολα εκεινα τα απεχθη οντα που οτι αγορασουν ή οτι κανουν το κρυβουν γιατι φοβουνται την ζηλεια και την γλωσσοφαγια.Που σε καθε σας εξοδο δυσανασχετεις απο τις υπερμετρες "γυφτιες" τους και οταν επιστρεφεις σπιτι σου νιωθεις στραγγισμενος ψυχικα και την σπιθα της οργης να σιγοκαιει στο στηθος σου...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-RKhUkIV1Yrfx3qi6Zb0e40YSDYWYNCXIYyIe9q7gPwCmmbzctzP98YPPUOjyXUfJr1CkB72kPjsJflJTTH6NZB61KqoiL4ERzUMuoGR5qhhfNBWlVmMfK3dcgD-rtqDIeYpaZbx1ae98/s1600-h/7+Sins.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-RKhUkIV1Yrfx3qi6Zb0e40YSDYWYNCXIYyIe9q7gPwCmmbzctzP98YPPUOjyXUfJr1CkB72kPjsJflJTTH6NZB61KqoiL4ERzUMuoGR5qhhfNBWlVmMfK3dcgD-rtqDIeYpaZbx1ae98/s400/7+Sins.jpg" width="400" /></a></div> Απληστια και Ζηλοφθονια τα θεωρω ταυτοσημα.Δεν μπορεις να εισαι ερμαιος του ενος διχως να ενδωσεις και στο αλλο...<br />
<br />
Η ζωη ειναι τοσο συντομη,παραξενη,πολυπλοκη φαινομενικα.Ισως να μην υπαρχει Τυχη.Ισως η ευτυχια μας να εξαρταται αποκλειστικα απο τον τροπο σκεψης μας και τις επιλογες που κανουμε.Απο το ηθος μας και το βαθος του χαρακτηρα μας.<br />
<br />
Κι'αν τοσο πολυ ζηλευεις τον Μιδα,να ξερεις πως οτι αγγιζεις θα σαπιζει και θα φθειρεται πριν το χαρεις.Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-80823851809314866082010-02-28T00:28:00.005+02:002010-02-28T10:06:31.373+02:007 Deadly Sins:PRIDE "Beauty makes the World go 'round"<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirtfmBWYzaBjFXesYcBHheWPuqJArr65B5CSxjCxZT8CSPkxBpLDsOk2R1B_T-fcgea11fYa_m0wUuGRvvAP5GXgEll2oQorMEuz8_GFdvB6AWzYV7hyphenhyphenH2fWsDvSmga7iVbuqvbPn_JSat/s1600-h/Pride3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirtfmBWYzaBjFXesYcBHheWPuqJArr65B5CSxjCxZT8CSPkxBpLDsOk2R1B_T-fcgea11fYa_m0wUuGRvvAP5GXgEll2oQorMEuz8_GFdvB6AWzYV7hyphenhyphenH2fWsDvSmga7iVbuqvbPn_JSat/s640/Pride3.jpg" width="539" /></a></div><br />
<br />
{{Μια συνηθισμενη Κυριακη...ενα ακομη πιο συνηθισμενο πρωινο...μιας διαφορετικης κοπελας.<br />
Στεκοταν παγωμενη μπροστα απο τον καθρεφτη του μπανιου της.Το προσωπο της πλαισιωνε μια ωχρη επιδερμιδα με ροδαλα μαγουλα,ροζ λεπτα χειλη (παντα σφιγμενα),μαυρα ματια (που ηταν παραθυρο στην Αβυσσο) και μαλλια μακρυα σγουρα και μαυρα σαν τον εβενο.<br />
Περιεργαστηκε καθε ιντσα του προσωπου της τελετουργικα...Εξορκιζοντας καθε πιθανη ρυτιδα που εμφανιζε το φως...<br />
Παντα ηταν ομορφη,ετοιμολογη,με κορμοστασια που της εδινε αρχοντικη υποσταση...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYXPAtlzMHi9yfFkr7fBtlPO6gLtvfzs1BLoJ_A0v8PCUVuvOCAeyhjq2lGtjrCBpBoChipDJAGC8I_kJPGjukGgtFOIkPoiog9Qx4Y6Hdui6gzrrCxn5NII2zHtZGi1c3J_3uKgkCFgEP/s1600-h/LotteLoringMirror.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYXPAtlzMHi9yfFkr7fBtlPO6gLtvfzs1BLoJ_A0v8PCUVuvOCAeyhjq2lGtjrCBpBoChipDJAGC8I_kJPGjukGgtFOIkPoiog9Qx4Y6Hdui6gzrrCxn5NII2zHtZGi1c3J_3uKgkCFgEP/s640/LotteLoringMirror.jpg" width="468" /></a></div>Αλλα...........<br />
Απο την εφηβεια της,απο τα πρωιμα χρονια της ως γυναικα ηταν χαμενη μεσα στην ανασφαλεια και το σκοταδι.Ο Σταυρός που προσκυνουσε ηταν το ειδωλο της...Μοναδικη της φιλοδοξια η αιωνια νιοτη.Επρεπε να ειναι "ατσαλακωτη".Ανωτερη απο καθε βδελυρο Ον που ανεπνεε και κυκλοφορουσε διπλα της.Ενιωθε τελειως διαφορετικη απο τους αλλους...Ηταν προικισμενη.Ηξερε πως να φερθει οταν συναναστρεφοταν με κοσμο,γνωριζε το "Savoir-Vivre" και το ασπαζοταν σαν την Βιβλο.<br />
Χαμενη παντα στις σκεψεις της,στις φιλοδοξιες της,στην αναγκη της να ειναι αρεστη και στα 2 φυλλα προκειμενου να τρεφει την υπεροψια της...<<Παντα θα ειναι καποια κατωτερη μου...>> σκεφτηκε και αντλησε δυναμη......<<αλλα θα υπαρχει παντα καποια ανωτερη,πιο αδιστακτη,πιο νεα που δεν φοβαται να χρησιμοποιησει τα νιατα της προκειμενου να ανεβει σε καθε τομεα της ζωης της...>>.<br />
Νιοτη,ομορφια,πλουτος...ηταν τα συστατικα ολης της υπαρξης της.<br />
Ενεπνεε εμπιστοσυνη,εδειχνε βαθος χαρακτηρα ,ευαισθησια προς τριτους,καλυμμενα ολα πισω απο ενα χαμογελο που εκρυβε την πραγματικη υποσταση της,ολα εκεινα που θα την εκαναν ομοια με ολους τους υπολοιπους.Εκρυβε ολα οσα θα την απομυθοποιουσαν.<br />
Ποτε δεν πιστεψε πραγματικα στον εαυτο της!!!Παντα ο χαρακτηρας της ηταν ενα "κολαζ" απο κομματια που μαζευε μεχρι σημερα.Εμπειριες,αναμνησεις,ατακες,χομπυ,μοτιβα συμπεριφορας απο αλλους...Ταινιες και βιβλια τα "καταβροχθιζε" ακορρεστα προκειμενου να χτισει ενα μελλον αξιο σεβασμου.Καλπικο οσο και ο τροπος που υφαινε ολον αυτον τον ιστο ψευδους στον οποιο βασιζοταν.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhShBqdjXb3FuW_8ZgPeivwW_ZSjoOGubXpvEh43XXU2iTS7HrB_lxfRpgTwnpUYq7dOD8RJ2-dEhm7zshp8tjsXUyRO4Iwmy4aZvLN3i8kqziUCP7ABh77aKMlyjqji434vux0U9rTLQ0u/s1600-h/Pride1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhShBqdjXb3FuW_8ZgPeivwW_ZSjoOGubXpvEh43XXU2iTS7HrB_lxfRpgTwnpUYq7dOD8RJ2-dEhm7zshp8tjsXUyRO4Iwmy4aZvLN3i8kqziUCP7ABh77aKMlyjqji434vux0U9rTLQ0u/s400/Pride1.jpg" width="382" /></a></div><br />
Ενα κοριτσι χαμενο στις ιδιες του τις σκεψεις.Βασιλισσα σ'εναν τοπο απατης & υποκρισιας.Καλπικη εσωτερικα κι'εξωτερικα.Ακριβες αντιγραφο της εικονας που εξεπεμπε.Η Ζηλεια μαστιγωνε το "Εγω" της καθημερινα θελοντας να ειναι πρωτοπορος σε ολα.Η ανωτερη υπαρξη της επρεπε να γινεται αντιληπτη παντου.<br />
<br />
Η Προσωποποιηση της Υποκρισιας αφησε οτιδηποτε γηινο καλυπτε το κορμι της να πεσει στο πατωμα.Θαυμασε το στητο στηθος της στον καθρεφτη,πενθησε το γεγονος <br />
οτι δεν μπορουσε να εχει μια πληρη εικονα του και "γλυστρησε" στο καυτο νερο της μπανιερας της....<br />
Η Ομορφια επρεπε να ειναι το Στεμμα της ...και το Κυρος,το Σκυπτρο της...<br />
Ειχε επιγνωση του καθε λεπτου που προσπερνουσε την αθλια,καλπικη ζωη της.Γνωριζε πως ο Χρονος εφθειρε τα παντα γυρω της.Επαιρνε τ'αγαπημενα της προσωπα,μαστιγωνε την ψυχη της με αγχος και τρομο...Ως ποτε θα φλερταρε διχως να φαινεται "αστεια"...(???).Ο μισθος της μετα βιας μπορουσε να της παρεχει τα βασικα.Η αυτοεκτιμηση της βυθιζοταν σ'ενα απεραντο σκοταδι....Οι "παγκοι" με τα καλλυντικα μετατρεπονταν σ'ενα μπαλλονι που ανεβαινει...διχως να καταφερνει εκεινη να πιασει το σχοινι του...<br />
Ενας "Ντοριαν Γκρεϊ" με αιδοιο.Με ανασφαλειες και ψυχαναγκασμους....που εβλεπε το πορτραιτο της να γερναει και να φθειρεται...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrL78Kq1HBPd_GK7AEBmtmyL6XHYXy-Z-6vvdrCDzjy0xdnP70EqGOLCnV5Nc_aihm3LZPtj5zDulQQUkcj35A8IOm5Y6VUcKWhOJeSoXK_dPTzMORTiKooeMFOYFCxcLJ-3gWsm70K7yb/s1600-h/Pride2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrL78Kq1HBPd_GK7AEBmtmyL6XHYXy-Z-6vvdrCDzjy0xdnP70EqGOLCnV5Nc_aihm3LZPtj5zDulQQUkcj35A8IOm5Y6VUcKWhOJeSoXK_dPTzMORTiKooeMFOYFCxcLJ-3gWsm70K7yb/s640/Pride2.jpg" width="480" /></a></div><br />
Το νερο ηταν τοσο καυτο που μετα βιας το ανεχοταν στο κορμι της.Το εσωτερικο της θυλυκοτητας της,το Κεντρο της γυναικειας της υποστασης,μπορουσε να το νιωσει ως κατι το επιγειο.Να το κανει ν'ανθισει,ν'ανοιξει τα πεταλλα του... ενω το Εγω της αργοπεθαινε....εσβηνε....<br />
Σηκωθηκε ορθια,βλεποντας το νερο να σταζει απο τα (τοσο ποθητα) στηθη της.Τις ερεθισμενες θηλες της που σηματοδοτουσαν την γηινη υποσταση της.Το φτηνο ξυραφακι που επεσε και "κρυφτηκε " πισω απο την μοιρα που την ηθελε ζωντανη-ηττημενη...μιζερη...Τις διπλες λεπιδες του ξυραφιου που αντανακλουσαν το Φως και το Σκοταδι...<br />
Θετοντας υψηλοτερους στοχους (απ'οσους πιστευε πως θα πετυχει) ξεκινησε να ζει σε ενα Παρον στρωμενο με μοναξια,αποξενωση και υπεροψια.<br />
Να βαδιζει προς ενα μελλον που αντανακλουσε χαμενες αξιες σε καθε αιχμηρη επιφανεια....}}<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4H_oaX3ejZj0Zf6V86AhCIM3Hs_94RWx9kk3Nzbn97IV8ZcsDPcyB04Q71S-9dhKreN7c4yo8lLM1ie2jmhteKTLt-cwNpjxuXTk0pTmLXEkFieuq7eITzPlU1y9XCPgqkPgnyfkoRWFG/s1600-h/1921mirror.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4H_oaX3ejZj0Zf6V86AhCIM3Hs_94RWx9kk3Nzbn97IV8ZcsDPcyB04Q71S-9dhKreN7c4yo8lLM1ie2jmhteKTLt-cwNpjxuXTk0pTmLXEkFieuq7eITzPlU1y9XCPgqkPgnyfkoRWFG/s640/1921mirror.jpg" width="504" /></a></div><br />
(Μην με μισησεις αγαπητε,ματαιοδοξε αναγνωστη...Η υπεροψια σου σε κανει να τα βλεπεις ολα απο την δικη σου οπτικη γωνια,ζωντας αποστασιοποιημενος και θεωροντας τα παντα <br />
δικα σου...Λυπαμαι που το λεω αλλα τα χερια σου θα κουραστουν να σφιγγουν το σκυπτρο σου τοσο σφιχτα...Το "Εγω" σου δεν μπορει να ειναι για παντα στο ζενιθ του...κι'αν συνεχισεις με το ιδιο μοτιβο συμπεριφορας...θα καταλληξεις να μαζευεις περισσοτερα συντριμια απο την ζωη σου απ'οσο πιστευες ποτε!!!Οι ανθρωποι γυρω σου καποια στιγμη θα σταματησουν να παρατηρουν οτι ζεις και αναπνεεις διπλα τους...και μοναδικοι σου φιλοι θα μεινουν οι τεραστιες στιβες με καλυντικα που βρισκονται παραταγμενες σαν στρατιωτακια και σε περιμενουν στωικα...)Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-9118522226414677142010-02-21T02:30:00.001+02:002010-02-21T02:31:16.310+02:007 Deadly Sins:GLUTTONY<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEmBeUy6u0QT1jRR7cFiwTEvsqlS86jHsv7CXtqeDeIxLb57B90AOAsn4tWrqyQvj3KX-eLrtO2Uv05QNpHPAJ9Ts-B_sLsgCsAZo1EoG_bSTvrcR-4C-cM_bAfUqEQYvk30xFHeF0aU4L/s1600-h/6a00d8341bffb053ef00e5538f4d4d8834-500wi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEmBeUy6u0QT1jRR7cFiwTEvsqlS86jHsv7CXtqeDeIxLb57B90AOAsn4tWrqyQvj3KX-eLrtO2Uv05QNpHPAJ9Ts-B_sLsgCsAZo1EoG_bSTvrcR-4C-cM_bAfUqEQYvk30xFHeF0aU4L/s640/6a00d8341bffb053ef00e5538f4d4d8834-500wi.jpg" width="452" /></a></div> Μου φαινεται σαν χθες!!!!!Καποτε,πισω στο ....παρελθον,περασε απο την ζωη μου η προσωποποιηση της "Λαιμαργιας"...<br />
Ενα φαινομενικα ανθρωπινο "Ον" με ακορεστη ορεξη..........<br />
Ενας frenemie με 2πλο στομαχι....και ερμαιος 5 θανασιμων αμαρτιων...<br />
Ενας φιλος που δεν δισταζε να φτασει στον "καννιβαλισμο" προκειμενου να φτασει εκει που ηθελε!!!<br />
Μπορουσε να σε κολακεψει τοσο πολυ,και να κλαφτει ακομη περισσοτερο....προκειμενου να του ριξεις ενα "κοκκαλακι"...<br />
Μπορουσε να κερδισει περισσοτερα απ'οσα πιστευες πως θα μπορουσε...Ηταν σαν εκεινα τα ψαρια που καθαριζουν τα ενυδρεια.Συγγνωμη που δεν θυμαμαι τ'ονομα τους/του.................................................<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLOtIuNhMqvVDqRrvkRTeig5VelgRfiBzcGcZte61_Pv6NzSxKfi8cUkM8_mE8svH-lBgRdJtPm7CSY5k-CWkrHWZ2P_A8PF854sdghMMqZ6U0D_pzL8H0mCoQboHh3QdNeuzIz30A14_H/s1600-h/satan_sin_and_death_a_scene_from_miltons_paradise_lost.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="522" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLOtIuNhMqvVDqRrvkRTeig5VelgRfiBzcGcZte61_Pv6NzSxKfi8cUkM8_mE8svH-lBgRdJtPm7CSY5k-CWkrHWZ2P_A8PF854sdghMMqZ6U0D_pzL8H0mCoQboHh3QdNeuzIz30A14_H/s640/satan_sin_and_death_a_scene_from_miltons_paradise_lost.jpg" width="640" /></a></div><br />
Ποσο η ζωη μπορει να γινει ενας ασφυκτικος κλοιος που σε πνιγει?<br />
Ποσο η πιεση που βιωνεις μπορει να σε οδηγησει σε ακροτητες....<br />
Φαγητο,Ποτο,Καπνος,....και αλλες ουσιες παιρνουν Σαρκα και Οστα απο την στιγμη που τα διαλεξες για να 'ξορκισεις αυτα που καινε την ψυχη σου!<br />
Μετατρεπεις το παρελθον σου σε μια πανδαισια θερμιδων ,αιθυλικης αλκοολης,νικοτινης ....ανυμπορος (φαινομενικα) να ξεφυγεις.<br />
Τοσος λιγος Χρονος...τοσες γευσεις που σε δελεαζουν......σε καλουν...<br />
Η υπερβολη σου κλεβει το στεμμα κι'εσυ απλα...παρακολουθεις τα παντα πισω απο ενα πεπλο....<br />
Το στομαχι σου θα γεμιζε με λιγοτερη ποσοτητα τροφης,οι πνευμονες σου ανετα θα μπορουσαν να χορτασουν με λιγοτερη πισσα........και το Παρον θα ηταν πολυ καλυτερο αν μπορουσαμε να το αντιμετωπισουμε με τον τροπο που συμβουλευουμε τους αλλους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!<br />
Τι μπορει ν'αντεξει το σωμα σου????<br />
Μεχρι που μπορεις να φτασεις για να καταλαβεις τις λαθος επιλλογες σου?<br />
Ως ποτε θα καταναλλωνεις περισσοτερα απ'οσα πραγματικα αντεχεις,διχως στο τελος να σε φθειρουν????<br />
Καποιοι θεοποιησαν τα καθαρτικα για να παραμεινουν .....κομψοι......<br />
Καποιοι αλλοι επελεξαν να ξερνανε οτι τους προκαλουσε ηδονη...προκειμενου να ηρεμισει το στομαχι τους απο το γαστρονομικο τους ντελιριο!!!!!!!!!Τοσοι πειρασμοι...!!!Τοσος λιγος χρονος...!!!Τοσες πολλες επιπτωσεις...<br />
Τοσο........μα τοσο εφημερο.......!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!<br />
<br />
Και σε περιπτωση που δεν το 'χεις προσεξει...η αναγκη σου για κατι "περισσοτερο" σε κανει πιο κτητικο απ'οτι σε ειχαν συνηθισει!Πιο ανασφαλη με τον εαυτο σου!"Αδιστακτο" θα μπορουσα να πω...<br />
Διοτι κανεις δεν μπορει (και δεν θελεις) να σου στερησει τις μικρες επιγειες ηδονες που σε κρατουν (οπως νομιζεις) ζωντανο!!!!!!<br />
Χαρουμενο..................πληρες!!!<br />
<br />
Rewind........................<br />
<br />
Σκεψου....<br />
<br />
Αναθεωρησε.....<br />
<br />
Ζησε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4FcaRnbA2A3t3dSBYmqKKZP5G8iqmneiZSm9SQVleEx4dJSExxBYsOVATXgyO_ks0PTMTWERfQZLQGipncJePp_kXaKuCqLmVU_KkCcHeS_OapTJ9H6-KYmcEM_AdsEaDC0S87pnY-kDn/s1600-h/L6b-Sin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4FcaRnbA2A3t3dSBYmqKKZP5G8iqmneiZSm9SQVleEx4dJSExxBYsOVATXgyO_ks0PTMTWERfQZLQGipncJePp_kXaKuCqLmVU_KkCcHeS_OapTJ9H6-KYmcEM_AdsEaDC0S87pnY-kDn/s320/L6b-Sin.jpg" width="320" /></a></div><br />
......διχως να "γευτεις" περισσοτερο απ'οσο η η θνητη σου υποσταση μπορει ν'αντεξει.....Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-28944174209971208302010-02-13T22:16:00.001+02:002010-02-14T01:08:29.729+02:007 Deadly Sins:ENVY<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgejLC26KVhUTPuf9Y2qWYGh3-cOOsKVktmkUJCGPJ6pQLMkChkZLG4zt53h5iEDp1I_MtUdDY11skmK2zSSsM7goAZNbC-SDZfkp-GUyJUIQfOMCV4l0m_Ezl8HW8EWMQGLJ4KfznT6ifP/s640/7moresins.jpg" width="640" /></div> Ο Χρονος συνεχιζει να καλυπτει τις ευχαριστες αλλα και τις δυσαρεστες στιγμες της ζωης μας. <br />
Μας γεμιζει μ'εμπειριες.Μας αξιωνει να ζουμε και να βιωνουμε την καθε Ανασα μας με βαση την προσωπικοτητα που μας δοθηκε σαν δωρο.Μεσα σ'ενα τοσο ευθραυστο "σημερα"....<br />
Ισως μερικοι ανθρωποι να μην εχουν καν αξιολογησει τον εαυτο τους.Ισως μερικοι ανθρωποι να κρυβονται και να ηθελαν να ειναι κατι αλλο.Κατι "καλυτερο".<br />
Ποσες φορες εχεις νιωσει να "προσπαθεις" (δεν λεω "ζηλευεις"-"Φθονεις" γιατι ξερω πως θα εξαγριωσει τα βαθυτερα σου ενστικτα...) να προφτασεις καποιον φιλο ή γνωστο σου σε θεματα τα οποια θα μπορουσες να "διαχειριστεις" καλυτερα κατα την γνωμη σου????Παντα θα ειναι καποιος καλυτερος απο 'σενα εμφανησιακα.Παντα καποιος θα εργαζεται εκει που θα ηθελες Εσυ!Παντα καποιος/α θα κερδιζει το Μηλο της Εριδος που ποθουσες...αλλα εσυ μενεις απλα πισω.............<br />
<br />
Αναθεωρησε αυτο που εισαι.Αυτα που σε κανουν να νιωθεις "ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ".Το Σωστο και το Λαθος χανονται μεσα στο προτυπο κοινωνικης συμπεριφορας που υιοθετησαμε απο την οικογενεια μας....ενω αυτο που πραγματικα θελουμε προσπαθει ν'αναδυθει...εστω και λανθασμενα...<br />
Εισαι πραγματικα ΔΥΝΑΤΟΣ σαν ανθρωπος/χαρακτηρας...ωστε να καταφερεις να εξουσιασεις τις αδυναμιες σου?Τις ανασφαλειες σου?Ολα αυτα που σε κρατουν ...πισω???<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyPI7ilMY1JkMw3n_6WI7JSyZIdcWGDMmq6Q4nbwedgYBd0FXr2er76UpvgkVuIolk8EoyNmno4OXHEQjZAEnDufSvN451uraEnJe3zko5p8FUVvRjdBnHD777ECRLksbPx2Sd_WxlWHnw/s1600-h/7envy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a></div> Μην αντιγραφεις προτυπα που θαυμαζεις...Εχεις καθε δικαιωμα να δεχεσαι επιρροες που σε "αναβαθμιζουν" εαν κι'εφοσων εισαι σε θεση να τις προσαρμοσεις με βαση τον δικο σου ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ χαρακτηρα.<br />
Η αντιγραφη σε κανει να φαινεσαι ΦΤΗΝΟΣ στα ματια τριτων!!!!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> Η "ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ" ειναι κατι που δεν θα το δοκιμαζες εκτος κι'αν ηθελες να δεχτεις τις συνεπειες.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9_gvkt58WKCU2Qa-T8ioUeyV96nYl-aCRAUGgbApiYBaDQEHF6xKkiuJFIcyVjvnA1ICi7recSLeLJmL98CMKPm0LUHlxRhnFSoH9AuAohWYRW5icPG9FrYzP5XnA2mY8jEgfhkXoZNFi/s1600-h/7envy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9_gvkt58WKCU2Qa-T8ioUeyV96nYl-aCRAUGgbApiYBaDQEHF6xKkiuJFIcyVjvnA1ICi7recSLeLJmL98CMKPm0LUHlxRhnFSoH9AuAohWYRW5icPG9FrYzP5XnA2mY8jEgfhkXoZNFi/s640/7envy.jpg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> Oι ανθρωποι σημερα δεχονται τοσες επιρροες καθημερινα που διογκωνουν τις ανασφαλειες τους.Λυπουνται τον εαυτο τους για τα περριτα κιλα τους,επειδη δεν ειναι γυμνασμενοι,επειδη δεν εχουν την οικονομικη δυνατοτητα ν'αγορασουν ολα εκεινα τα ρουχα που θα τους ταιριαζαν...και θα τους εκαναν ποθητους,σικατους..αρεστους στον ιδιο τους τον εαυτο...Φοβουνται τον ανταγωνισμο.Θελουν να υπερεχουν σε ολα,ακομη κι'αν...το χερι τους δεν φτανει τοσο ψηλα...(ανεξαρτητα με το αν το απλωνουν ακομη μακρυτερα...)</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> Και ολο αυτο τις περισσοτερες φορες τους οδηγει στο να αντιγραφουν προτυπα.Να ραδιουργουν πισω απο την πλατη αλλων.Να προσπαθουν να τους εξαφανισουν.Ακομη δεν εχω συνειδητοποιησει αν ολο αυτο ειναι ενα απο τα 7 θανασιμα αμαρτηματα ή αλλη μια ασθενεια!!!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfcGr9JO7oAtdxIDBoIr-qIaWZ5ISe1TBma0Aa6wP6NAtzAA7zEPgs4FPvjhcwKR2EbyI8fwVrKXHlx_DqAvJpXmdxzd4BPKnVnsgMjQdAvZdlyarYlKFWWMJ5I2ouONCWCq_SvK96Skec/s1600-h/snow_white_2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfcGr9JO7oAtdxIDBoIr-qIaWZ5ISe1TBma0Aa6wP6NAtzAA7zEPgs4FPvjhcwKR2EbyI8fwVrKXHlx_DqAvJpXmdxzd4BPKnVnsgMjQdAvZdlyarYlKFWWMJ5I2ouONCWCq_SvK96Skec/s400/snow_white_2.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> Προσεχε!!!!!Οτι μεχρι τωρα εμπιστευοσουν ισως να μην ειναι κι'αυτο που σε υποστηριζει πραγματικα.Το τελειο μηλο που σου δινει καποιος δεν χρειαζεται να το γευτεις αμμεσα.Βαλ'το στην τσεπη σου και οταν νιωσεις ασφαλης,μπορεις να βαλεις την μικρη γλωσσιτσα σου επανω του να δεις αν ειναι γλυκο...ή πικρο...</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Οι Frenemies (Λυκοφιλοι) αυξανονται καθημερινα με ραγδαιο ρυθμο!</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ειναι αδιστακτοι και ειναι οι "βρυκολακες" που φοβομασταν απο μικρα παιδια.Απομυζουν το καθε κυτταρο μας εν αγνοια μας προκειμενου να νιωσουν αξιοι εστω κι'εφημερα.Καλως ηρθες στον κοσμο των ενηλικων και της Δολοπλοκιας!!!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRx1XWV9WMCwebvTxn0UColi0WrF64RQT0hUzpiP7wbftDa049MV6Hzl1PBYGH_yxZS-yYTcNs9q44_S0TRlyWW24xXTib28ToShfjtCYiwuQ-WR2z_a02Q0TXOKkRnHi-uk9kXekeXZYD/s1600-h/Snow_White_Cover_Needle.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRx1XWV9WMCwebvTxn0UColi0WrF64RQT0hUzpiP7wbftDa049MV6Hzl1PBYGH_yxZS-yYTcNs9q44_S0TRlyWW24xXTib28ToShfjtCYiwuQ-WR2z_a02Q0TXOKkRnHi-uk9kXekeXZYD/s640/Snow_White_Cover_Needle.png" width="450" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> Αν η ζωη σου κανει μια μικρη καμψη,θα προκαλεσεις αυταρεσκα χαμογελα (πισω απο κλειστες πορτες)...αν παραεισαι τελειος και τα εχεις βρει με τον εαυτο σου και εκπεμπεις εκεινη την "λαμψη" που πολλοι θα ηθελαν αλλα λιγοι την εχουν...να κοιμασαι με τα ματια ορθανοιχτα!!!</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> Ο Φθονος ειναι ολογυρα σου!!!!Για πραγματα που εσυ θεωρεις δεδομενα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> To Be Continued...(upon the next SIN...) </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyPI7ilMY1JkMw3n_6WI7JSyZIdcWGDMmq6Q4nbwedgYBd0FXr2er76UpvgkVuIolk8EoyNmno4OXHEQjZAEnDufSvN451uraEnJe3zko5p8FUVvRjdBnHD777ECRLksbPx2Sd_WxlWHnw/s1600-h/7envy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a></div>Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-36254168763569793992010-01-28T22:18:00.005+02:002010-01-29T08:56:36.647+02:00Ο Χρονος του "Πάντα"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi29zji6qh1G2s9rDfv_jJJhUhAVR2DSRJVa7SHaKEuC36-SLik_QfQCA_TYuSlEWhsiPP-Gy6lioXftEdAGwdUWCIqh5JAgAAVcnwfB11LhY9hqCZzhdpPqhNVCijt-lNTl8WA8IazyQBs/s1600-h/259_art_prison_life_large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="536" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi29zji6qh1G2s9rDfv_jJJhUhAVR2DSRJVa7SHaKEuC36-SLik_QfQCA_TYuSlEWhsiPP-Gy6lioXftEdAGwdUWCIqh5JAgAAVcnwfB11LhY9hqCZzhdpPqhNVCijt-lNTl8WA8IazyQBs/s640/259_art_prison_life_large.jpg" width="640" /></a></div> Ενας μεταλλικος κροτος εσπασε την νεκρικη σιγη που βασιλευε μεσ'το μυαλο μου.Κοιταξα ολογυρα μου και το μονο που μπορεσα να δω ηταν τοιχοι απο πετρα,νοτισμενοι με υγρασια.Στα δεξια μου υπηρχε μια σκοτεινη στοα που δεν σκεφτομουν καν να εισελθω.<br />
Η μεταλλικη,βαρια πορτα του κελιου ειχε κλεισει ορμητικα αφηνοντας με σ'εναν χωρο τοσο μικρο και ταυτοχρονα τοσο αχανες που με οδηγουσε κατευθειαν στην Τρελα!!!Εσφιξα δυνατα τις παλαμες μου στα καγκελα και τα ταρακουνησα.Ανωφελο.Ημουν ηδη εγκλειστος.Οποιαδηποτε αποπειρα διαφυγης φαινοταν ακαρπη.Η οσμη μουχλας και συψης,διαχυτη στον χωρο,ανακατευε τα σωθικα μου.Σκιες διαγραφονταν στους τοιχους στηνοντας το δικο τους Σατανικο γαϊτανακι,περικυκλωνοντας με.Περιγελοντας με.<br />
Γονατισα στο αγονο,τραχυ εδαφος και εκλεισα το προσωπο μου μεσ'τις παλαμες μου.<br />
Εκλαψα γοερα.<br />
Αιμα κυλησε απο τα ματια μου,που πλεον δεν μπορουσαν να δουν το Φως της Ημερας.<br />
Ηξερα πως ημουν φυλακισμενος μ'εναν αγνωστο,απροσδοκητο τροπο.Δεν υπηρχε καν κλειδαρια στην πορτα που με κρατουσε εντος...<br />
Βρισκομουν στον "Χρονο του Παντα"...Σ'αυτη την Αέναη φυλακη που καθε συναισθημα,καθε προσωπο υπαρκτο ή μη αιωρειται στο απολυτο κενο.Ειχα ακουσει καποτε γι'αυτη την συναισθηματικη "κολαση" που βιωνεις ενω ηδη τα πνευμονια σου εισπνεουν ακομη.Αλλα δεν μπορεσα ποτε να φανταστω οτι θα την βιωνα αμμεσα.Ηταν ο "σκουπιδοτοπος" της ψυχης μου.Βαθεια χωμενος στα πιο αβατα,σκοτεινα σημεια της υποστασης μου....Στιγματισμενος απο ενα αδοξο παρελθον κι'εχοντας κληρονομησει ενα αβεβαιο μελλον,χαμενος στις φαντασιωσεις και τους εφιαλτες μου ενιωθα ανυμπορος να ξεφυγω απ'αυτη την Φυλακη....<br />
<<Μην κλαις...>> αποκριθηκε ενα μικρο αγορι διπλα μου.Ποσο χαμενος ημουν στις σκεψεις μου που δεν μπορεσα ν'αντιληφθω την παρουσια του....????<br />
Απο που ηρθε?Ποση ωρα στεκοταν διπλα μου πριν μου μιλησει?Ποση ωρα κρυβοταν στις σκιες,βλεποντας με να λυγιζω?<br />
<<Ποιος εισαι?Τι κανεις εδω????>> ρωτησα σαστισμενος προσπαθοντας να παρω ενα προσχαρο υφος που δεν θα τον εδιωχνε...<br />
<<Εδω μενω...πλεον...>> μου ειπε μ'ενα τροπο που με αφοπλησε.Το βλεμμα του ηταν τοσο ξεκαθαρο.Τοσο ωριμο.΄Κι'εκει ηταν η στιγμη που εχασα την πιστη στον εαυτο μου.Ο τροπος που αρθρωνε καθε απλη λεξη...η καθε του κινηση...ο τροπος που κοιτουσε...<br />
Τι παραξενο παιδι...σκεφτηκα.<br />
Πρεπει να ηταν 10-15 ετων...δεν μπορουσα να πω σιγουρα.Καστανα ματια και μαλλια,τα οποια ανεμισαν προς στιγμην σ'ενα μικρο ρευμα αερα (καπου θα υπηρχε διεξοδος...)<br />
<<Εδω μενω...πλεον>><br />
Νευριασα.Ξεχασα για λιγο που ημουν και τι εκανα...<<Οταν λες εδω τι ενοεις?Δεν ειναι μερος για παιδια εδω!!!!Δεν ειναι καν μερος...>><br />
Με κοιταξε με υφος που παρ'ολιγο να σκυψω το κεφαλι <<Εδω!!!!Μενω πολυ καιρο τωρα.Εχω πεθανει εδω και χρονια.Δεν με θυμασαι?Πεθανα την μερα που μου γυρισες την πλατη,απαρνηθηκες τα "θελω" μου και μπηκες στον κοσμο των Ενηλικων...>><br />
Οι κροταφοι μου αρχισαν να σφυροκοπουν μ'εναν τρελο ρυθμο,ο θυμος μου να γινεται η αξια που μ'εκφραζει και το βλεμα μου να βγαζει φλογες ...<br />
<<Ωπα !!!Τι ενοεις?>> του ειπα καθως το μονο που ηθελα ηταν να τον χτυπησω και να βρω μια διεξοδο απ'αυτη την υγρη τρυπα χαμενη στο πουθενα.<br />
Καθησε οκλαδον και αρχισε να τρωει τα ζαχαρωτα που καποτε αγαπησα.<br />
<<Τοσο γρηγορα με ξεχασες?Δεν σου θυμιζω τιποτα...???Τιποτα...???>><br />
Ενιωθα το προσωπο μου να μελανιαζει,την θερμοκρασια του σωματος μου ν'ανεβαινει....<br />
Κι'επειτα ειδα ενα δακρυ να κυλα απο τα ματια του.<br />
Εμεινα σιωπηλος.Σεβαστηκα την θλιψη του.<br />
Τον ελενξα απο την κορυφη μεχρι το ανιερο εδαφος που πατουσε...<br />
<<Ασε με να σου δειξω κατι...>> μου ειπε αγγιζοντας το προσωπο μου...<<Ασε με να σου θυμισω...>><br />
Προσπαθησα να τον αποφυγω.<<Τι??????????>> του ειπα με ακουσιους σπασμους προκειμενου ν'αποφυγω το αγγιγμα του.<br />
Στιγμες τις παιδικης μου ηλικιας απιστευτα ευχαριστες/διαδεχονταν δυσαρεστες απο την εφηβικη/και το αντιθετο...<br />
Εφιδρωση<br />
Αλγη σε κεφαλι και στομαχι.<br />
Ριγη...<br />
Φοβος<br />
Ανασφαλεια<br />
Πανικος...........<br />
Ημουν Εγω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!<br />
Αυτο προσπαθουσε να μου πει το αγορακι.<br />
Με το χερι μου (και με δυναμη που δεν πιστευα πως κατειχα) τον εσπρωξα μακρια μου...<br />
<<Φτανουν πια οι γριφοι!!!!Λες οτι πεθανες και συναμα βρισκεσαι σ'αυτο το ψυχρο κελι.Δεν ξερω ποιος σ'εβαλε να παιξεις αυτο το παιχνιδι αλλα μεινε μακρια μου!!!!!!!!!!!!Και δεν με νοιαζει απο που εμαθες τοσα για 'μενα....>><br />
Οι αμυνες μου δεν μπορουσαν παρα να πεσουν εντελως και να δεχτω (αγκαλιασω) αυτο που με κλειδωσε εδω 'μεσα.<br />
Κι'ετσι εκλαψα.Θρηνησα.Αφησα δακρυα απο το μελλον στον ωμο ενος παιδιου απο το παρελθον μου.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCB2Yhkf6q5_sHNbVjFu3uotODoxC6ew7B_Q7iusqguUVRuxmUtsk3uFtVPx4C2Eae6R10vIJWbjCwWXFfiXENhiESmN-aGJTEmekXZXOUMVXUzFteUf6B7rGNN1thpiGQOOfDxC_3reNd/s1600-h/Hope_in_a_Prison_of_Despair.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCB2Yhkf6q5_sHNbVjFu3uotODoxC6ew7B_Q7iusqguUVRuxmUtsk3uFtVPx4C2Eae6R10vIJWbjCwWXFfiXENhiESmN-aGJTEmekXZXOUMVXUzFteUf6B7rGNN1thpiGQOOfDxC_3reNd/s400/Hope_in_a_Prison_of_Despair.jpg" width="400" /></a></div>Πως ημουν τοσο αφελης που δεν μπορεσα εξ'αρχης να καταλαβω οτι αυτο το το αγορι ημουν...Εγω...???<br />
Η μεγαλη μου εισοδος στον κοσμο των ενηλικων εγινε τοσο γρηγορα.Αφηνοντας τα παντα πισω μου...<br />
Απλα και μονο για την εμπειρια,την ηδονη,την γνωση...<br />
Συρθηκα εμπρος τα ποδια του με δακρυα που νοτιζαν το ανιερο χωμα που κυλιομουν....<br />
<<Ποτε δεν σε ξεχασα!>> αλλα ενιωθα πως δεν μπορουσα να τον πεισω.<br />
Πηρε ενα αθωο υφος που με τρομαξε πιο πολυ κι'απο την Κολαση την ιδια.<br />
Απλωσε τα χερια του για να μου προσφερει ενα δωρο.....................<br />
Τα πνευμονια μου μετα βιας μπορουσαν να παρουν αερα μεσα απο αυτον τον υγρο ταφο που ημουν προωρα ενταφιασμενος.<br />
Το πηρα στα χερια μου.Ενα κουτι ντυμενο με κοκκινο βελουδο.Αφεθηκα στην υφη του.Στην ομορφια του.Αγνοοντας/αψηφοντας το εσωτερικο του.<br />
Και το ανοιξα.............................<br />
Επεσα στην παγιδα!<br />
Ενα "κουτι της Πανδωρας"" μονο για 'μενα.Για τα χερια μου,που αποφασισαν να το ανοιξουν.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjflo5C4VJqe_NMq00GEiDoeS7z5izhTw_Xm0k1Fwk0yoYHx61-6p0aahoD-vfNo_oOHbqaLSHX7UCe5sv4C_o8ukWJTLo96C2SsHKTekSRXtuIxtRE5EqFJweJrrGcBE6RGA4OLGUeuLi6/s1600-h/cave-nymphs-L.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjflo5C4VJqe_NMq00GEiDoeS7z5izhTw_Xm0k1Fwk0yoYHx61-6p0aahoD-vfNo_oOHbqaLSHX7UCe5sv4C_o8ukWJTLo96C2SsHKTekSRXtuIxtRE5EqFJweJrrGcBE6RGA4OLGUeuLi6/s640/cave-nymphs-L.jpg" width="481" /></a></div><br />
Τοσο πολυ με μοχθουσε ο ιδιος μου ο εαυτος?Αντι να μου ανοιξει την αγκαλια του και να με δεχτει ?<br />
Εικονες,προσωπα και καταστασεις με καταδιωκαν εκπροσωποντας το ιδιο το Σκοταδι!Κι'ομως ολα ηταν τοσο οικεια.Τοσο γνωριμα.Τα ειχα Ζησει.Τα ειχα αποδεχτει και...τα ειχα απορριψει...<br />
Το Παρελθον ηταν η Καταρα μου,το Μελλον μου ειχε κλεισει καταμουτρα την πορτα και το Παρον...ηταν η καταλληλη στιγμη να σπασω τα ανιερα δεσμα και ν'αποδρασω.........<br />
Ετσι ετρεξα.Μπηκα στην Στοα δεξια μου αφηνοντας το αγορι πισω μου.Ετρεχα οσο πιο γρηγορα μπορουσα.Δεν ενιωθα πονο.Ετρεχα σ'ενα αγριο εδαφος ξυπολυτος.Το μονο που μ'ενοιαζε ηταν να δω το Φως της μερας...ξανα.<br />
Εστριψα δεξια σ'εναν σκοτεινο,γεματο υγρασια διαδρομο.<br />
Σταματησα.Επεσα στα τεσσερα γελοντας με τον εαυτο μου!<br />
Απο τι προσπαθουσα να ξεφυγω?Απο την ζωη που αφησα πισω μ'ενα αυταρεσκο χαμογελο και μια υπερλαμπρη δοση ματαιοδοξιας????<br />
Ποσο ανοητος ημουν.Τον ιδιο μου τον εαυτο θα απεφευγα?Και αν Ναι................Για ποσο ακομη???????????????????????????????????????????????????????????????<br />
Ξαπλωσα ανασκελα μεσα στην βρωμια και την λασπη.<br />
Τα ποδια μου χαλαρωσαν.Ενιωσα το μικρο αγορι να ξαπλωνει πανω μου.Οπου και να πηγαινα ηταν διπλα μου.Δεν μπορουσα να του ξεφυγω.Ακουμπησε τα γονατα του πανω στους μηρους μου.Ο πονος ηταν αφορητος.Ενιωθα τους μυες μου να φλεγονται.Την υπεροψια μου να πνιγεται.<br />
Εσκυψε και ακουμπησε τα χειλη του στα δικα μου.....Δεν ηξερα τι να νιωσω.Τα γονατα του που με ειχαν ακινητοποιησει...?Τα χειλη του που ηταν ετοιμα να μου προσφερουν ολα αυτα που φοβομουν...?Τις αναμνησεις μιας ζωης που πασχιζα να ξεχασω εκπνεοντας μεσα μου μεσω του Φιλιου του...???Εστρεψα το προσωπο μου δεξια.Δακρυα κυλησαν και ξεπλυναν ενα μερος απο τις αμαρτιες μου.<br />
<<Δεν μπορεις να καταλαβεις πως οτι κι'αν κανεις θα σ'αγαπω??????>> μου ειπε το αγορι με βουρκωμενα ματια....και συνεχισε...<br />
<<Δεν βλεπεις οτι η αποστροφη σου για 'μενα σ'εφερε εδω?Οτι κλειδωνεσαι σε μια φυλακη που ο ιδιος σχεδιασες...και φροντησες να μην εχει κλειδαρια...?????????>><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlilyHBBNaQ7Uk_8-NjC4fBV44Gz5J_QW_uG-_KRRUdjlovwB_XUrCPwxzR0hhQueAfmsokGOyfZmw2KmpBVRHFAyiJ2OwIDLYmYcE8MoVOBlJaXtk00TIu97cAYRbLdX-jhyphenhyphen2WPTyVtbq/s1600-h/limbo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="473" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlilyHBBNaQ7Uk_8-NjC4fBV44Gz5J_QW_uG-_KRRUdjlovwB_XUrCPwxzR0hhQueAfmsokGOyfZmw2KmpBVRHFAyiJ2OwIDLYmYcE8MoVOBlJaXtk00TIu97cAYRbLdX-jhyphenhyphen2WPTyVtbq/s640/limbo.jpg" width="640" /></a></div><br />
<br />
<<Το καλο και το κακο συνυπαρχουν μεσα μου...δεν μπορω να τα ξεχωρισω.Ειμαι τοσο μπερδεμενος...>> απαντησα ξεσποντας σε ανουσιους (για εσας) λυγμους.<br />
Μ'ενα χερι γεματο λασπη κι'αμαρτια ακουμπησα το στηθος του και τον εσπρωξα μακρια μου.<br />
<<Νιωθω να χανω τον εαυτο μου>> ψιθυρισα.<br />
<<Πότε με κατακρινω που επιλεγω το ΚΑΛΟ και πότε με καταδικαζω που πεφτω στο ΚΑΚΟ>><br />
Δεν πηρα καμια απαντηση.Παρα ενα αυταρεσκο χαμογελο.Τα παντα γυρω μου εγιναν δυσδιακριτα.Και η αισθηση του να φοβαμαι απλα εγινε μια υποσχεση μεσα απο ενα χαμογελο που μετα βιας ξεφυγε απο τα σαρκωδη χειλη του.<br />
Σηκωθηκε και πηγε προς την σιδερενια πορτα.Την ξεκλειδωσε (δεν ξερω πως) και με χτυπησε "συγκαταταβατικα" στον ωμο.<br />
<<Θα τα ξαναπουμε εμεις.Εμπρος...πηγαινε...Φυγε!...Μην με ξεχασεις...>><br />
Και ετσι απλα με εναν μαγικο τροπο ανοιξε την μεταλλικη πορτα.<br />
<<Φυγε τωρα...εισαι ελευθερος...>><br />
Το παιδικο του χαμογελο ηταν πιο κρυο κι'απο τον Χειμωνα,πιο απροσωπο κι'απο τον Θανατο.<br />
Την ωρα που ετρεχα ορκιζομουν ν'αγαπησω αυτο που ημουν,αυτο που ειμαι και αυτο που...προκειται να γινω!!!!!!!!!!Συνειδητοποιησα οτι για να βιωσω ενα Παρον μεσολαβησε ενα γλυκοπικρο παρελθον...και πως αν ημουν αρκετα ετοιμος θα μπορουσα να δεχτω ενα μελλον οπου θα με αφηνε ισως να..."γλυψω" τις πληγες μου και να κοιταξω να χτισω ενα "Αυριο" που μου ταιριαζει.Γυρισα πισω....κρατησα στην αγκαλια μου το μικρο αγορι.Τα χειλη μου εγιναν ενα με τα δικα του.Ενιωσα την ανασα του να εκπνεει αισιοδοξια στα πνευμονια μου.<br />
Τον αγαπησα.<br />
Τον αγαπω ακομη.Ποτε δεν προκειται να τον εγκαταλειψω ξανα.<br />
Ποτε...Ξανα...<br />
Ποτε.........................................Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-10147049324901037342010-01-12T22:01:00.016+02:002010-01-13T21:58:01.167+02:00"Limbo" Eκει που η λογοτεχνια δεν μπορει να προφτασει την ιδια την ζωη και η μυθοπλασια δεν ειναι ανταξια να την ανταγωνιστει...μνημες απο ενα αμμεσο παρελθον δινουν το παρον τους...<br />
Η Αγαπη,ο Πονος,ο Θρηνος αντιστεκονταν μηνες τωρα στην ζωη μου και με αγκαλιαζαν στοργικα (θαρρεις) δειχνοντας μου τι μπορουσα να ειχα κανει...ή τι δεν θα επρεπε...<br />
Παντα μου αρεσε να γραφω,κι'εγραφα πριν ακομη μου μαθουν αναγνωση...Παντα μου αρεσε να διαβαζω....ακομη κι'αυτα που ηταν απαγορευμενα για την ηλικια μου...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKwETsijcL8SRF8FlwbR97o2kt6pWxzDegHPxoq71DDGmtncd1oD7kssX8t4zmtzFbBSEZZakGWi8tMrwCqAkxIv8kOQ9HT09lAen5tA32982KEyAAcf3s2ZvyA_8w1e-ZQ2-BNKu525bf/s1600-h/phoenix.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigOUs0UJdQIGpYFVk5F4Cq2Xeb8ZpvmfxOY7ajf7sw9VL62zY8EIUMdoV9x4UcVtX-wOd41lQNJAbxSJS8r80DbqaAsqp_ppV3q4j3DOb4ZF-C0kjzamWtUjL2i_evVXsW1P3-BWAE2OFg/s1600-h/limbo4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigOUs0UJdQIGpYFVk5F4Cq2Xeb8ZpvmfxOY7ajf7sw9VL62zY8EIUMdoV9x4UcVtX-wOd41lQNJAbxSJS8r80DbqaAsqp_ppV3q4j3DOb4ZF-C0kjzamWtUjL2i_evVXsW1P3-BWAE2OFg/s640/limbo4.jpg" /></a><br />
</div> Βιβλια "σκοτεινου" ή ερωτικου περιεχομενου χανονταν στο μυαλο μου μεσω βεβιασμενων αναγνωσεων.<br />
<br />
"Αρλεκιν","Βιπερ" και τομοι απο την "βιβλιοθηκη του τρομου" που τοσο παθιασμενα συνελλεγα κατεληξαν στο Τωρα.Στο παρον μου. <br />
Ποσες φορες εν ωρα υποτιθεμενης μελετης δεν ειχε μπει η μητερα μου στο δωματιο...βρισκοντας με μ'ενα ακαταλληλο βιβλιο κρυμμενο πισω απο ενα αντιστοιχο,αλλα σχολικο...Ο Μαρκησιος Ντε Σαντ,η αισθησιακη-μαχητικη Αναϊς Νιν,ο Stephen King,Clive Barker,O.Wilde αναζωογονουσαν το Εγω μου ...<br />
Μπορουσαν να με πανε ενα βημα περα απο την λογοκρισια που πληττει την καθε οικογενεια.Περα απο τις αρχες που ηθελαν να μου περασουν......<br />
Η διψα μου για εμπειριες ηταν ενας οργισμενος ποταμος!!!<br />
Μπορουσα να προσπερασω και ν'αψηφησω ολα οσα η οικογενεια μου,μου διδαξε με τροπο που δεν μπορεσα ποτε να κατανοησω...<br />
Τον Πονο που ελοχευε στο μελλον ...<br />
Τον πονο που κανενας δεν καταφερε να με προειδοποιησει οτι θα βιωνα με τροπο τοσο αγριο.<br />
Για τις νυχτες φρικης...που ακομη και μεσα απ'οσα ειχα διαβασει δεν ηταν αρκετα να προετοιμασουν το εδαφος...της Πτωσης.<br />
Tα (τελευταια) βραδια που ο Πατερας μου ηταν Σπιτι του.Που ακομη κι'αν ημουν κουρασμενος ακουγα πισω απο τις κλειστες πορτες τον επιθανατιο ρογχο (που θα ειχα την τιμη ν'ακουσω απο κοντα!!!)...<br />
Τις δοσοληψιες με τους γιατρους και τα φακελλακια,τις αμετρητες διαδρομες με το μετρο και τους ξενους συνεπιβατες.Ενα MP3 που σ'εγκαταλειπει κι'εκεινο επειδη ξεχασες να'αλλαξεις μπαταριες.Τον πονο,την θλιψη που ελοχευε μεσα σε 4 τοιχους που ο καθενας αγνοει.<br />
Τους γιατρους που λενε την διαγνωση τους μ'ενα υφος τοσο αυταρεσκο που μονο η κολαση θα μπορουσε να τους αποδεχτει...<br />
Κι'επειτα η Καταβαση....<br />
Ενα Domino ασθενειων και παθησεων.<br />
Ενα τελος προμελετημενο....<br />
<br />
****************************<br />
(αυτο το σημειο ισως το αναπτυξω καποια στιγμη μελλοντικα αν βρισκομαι σε αντιστοιχη ψυχολογικη κατασταση,οποτε το αφηνω κενο)<br />
****************************************<br />
<br />
Κι'επειτα το τωρα!!!!!!!!!!!<br />
Γραφω σαν να ζηταω εξιλεωση.Σαν να θελω να μιλησω...Χωρις να το θελω.Χωρις να θελω να κουρασω η να βαρυνω κανεναν με ολο αυτον τον πενθιμο αερα.<br />
Βαρεθηκα/κουραστηκα να βιωνω την ζωη μου μεσα απο διαδρομους περιστοιχισμενους απο μαρμαρο και πλαστικα λουλουδια.<br />
Ενω απο την αλλη νιωθω σαν εκεινες τις ηλιθιες πεταλουδιτσες που ακολουθουν το Φως και "σβηνουν"...πεφτοντας σε κατι που λαμπει,που τις δελεαζει...κι'επειτα τις καιει...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVbTnT-iky45E0OlLSZZbp4DLw8Y0TwG9i1XhQgXZcS_GxP2EuofqBAMU4KFpqOZr42zp2l3vwUZg9wXNkWFJIoE22KgH93w6_yZTtbBm5j4duVXkFm2RPnX75ffZqoxQQ0wmxa_oO9VER/s1600-h/limbo2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVbTnT-iky45E0OlLSZZbp4DLw8Y0TwG9i1XhQgXZcS_GxP2EuofqBAMU4KFpqOZr42zp2l3vwUZg9wXNkWFJIoE22KgH93w6_yZTtbBm5j4duVXkFm2RPnX75ffZqoxQQ0wmxa_oO9VER/s640/limbo2.jpg" /></a><br />
</div>........................................Καπου μεταξυ ωριμοτητας και προωρης αυτογνωσιας τα παντα φαινονται να "δενουν" μεταξυ τους...<br />
Καπου μεταξυ σωματικου και ψυχικου πονου.<br />
Καπου μεταξυ αναγνωσης και γραφης...<br />
Εσωστρεφειας κι'εξωστρεφειας....<br />
Το Φως και το Σκοταδι (ισως να μπορεσουν να ενωθουν) και το Λυκοφως να ειναι το εδαφος που θα χτισουμε οτι εμεις επιθυμουμε...<br />
Η απωλεια του Πατερα μου,η υπερβολικη αγαπη της Μητερας μου και η επιθυμια μου να βρισκομαι στην αφανεια ενω ο χαρακτηρας μου με αναδυει,με ωθουν να κρατω την πενα πιο σφιχτα. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgILxry62-hJlD4uLt2yNjBq2qyOVhyphenhyphenTjbJKVGuXfV_PxmDLKYrQCkPybZEHAbPQnV_ggYD_u4Cad3_W7nnJIUHB0I9NUk1XksB3JeqOFrUv3UxuTyiwl1WxvTenfZBEzQ4pvr47_Jhi6Dn/s1600-h/limbo1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgILxry62-hJlD4uLt2yNjBq2qyOVhyphenhyphenTjbJKVGuXfV_PxmDLKYrQCkPybZEHAbPQnV_ggYD_u4Cad3_W7nnJIUHB0I9NUk1XksB3JeqOFrUv3UxuTyiwl1WxvTenfZBEzQ4pvr47_Jhi6Dn/s640/limbo1.jpg" /></a><br />
</div><br />
Καπου εδω τελειωνω ολο αυτο που προοριζοταν ως εξομολογηση...Χωρις να τα εχω καταφερει....Ισως στο μελλον να μπορεσω να 'ξορκισω το ΦΩΣ με λιγο ΣΚΟΤΑΔΙ οπως και το αντιθετο...και ισως αν καποια στιγμη καταφερω να ενωσω και τα δυο να μπορεσω να...κοιμηθω..............................................Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-26637059112695763132010-01-05T21:58:00.001+02:002010-01-06T10:28:43.530+02:00"Το Προσωπο του Φοβου"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim6Sub8KrdxlntAA5_14BfEQcZj9UkLb86cGOFkl29hcNDPsMmXy3lIpijQxTwYopW0RXKvCbFZxzIE4W4WVYuHbPQuXO7m-w7O3Gk1sOn2JtB26BHdjt4naUf8ekS16WCtbvYw1W1SrOS/s1600-h/mask.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim6Sub8KrdxlntAA5_14BfEQcZj9UkLb86cGOFkl29hcNDPsMmXy3lIpijQxTwYopW0RXKvCbFZxzIE4W4WVYuHbPQuXO7m-w7O3Gk1sOn2JtB26BHdjt4naUf8ekS16WCtbvYw1W1SrOS/s640/mask.jpg" /></a><br />
</div><br />
Ηταν ενα φαινομενικα ησυχο βραδυ του Ιανουαριου.Ο κοσμος επεστρεφε στην αχρωμη ρουτινα του ξεστολιζοντας σπιτι ή μπαλκονι απο καθε Χριστουγεννιατικο στολιδι ή φωτακια.Ο Δεκεμβριος ηδη ειχε πεσει σε λησμονια...<br />
Αν εκλεινες τα ματια και προσπαθουσες ν'αφουγκραστεις τις σκεψεις του πληθους θ'ακουγες παραπονα για περιτα κιλα λογο γλυκων,λυγμους για υπερχρεωμενες πιστωτικες καρτες λογο δωρων και ανεξελεγκτης καταναλωτικης μανιας,θρηνους για την επανενταξη τους στο γκριζο "σημερα"...<br />
Ηταν ενα βραδυ που ο καιρος ηταν αναποφασιστος για το αν θα βρεξει ή αν θ'αφησει απλα τους παντες κατω απο εναν συννεφιασμενο ουρανο που εκρυβε ακομη και την μεγαλειοτητα της Σεληνης.<br />
Εκλεισε γρηγορα το παραθυρο καθως ο αερας τραβουσε εξω τις κουρτινες του.Ο καπνος απο τα τσιγαρα του που ηταν στασιμος για ωρες στο δωματιο,σχηματιζοντας ακαθοριστες οριζοντιες γραμμες ειχε πλεον φυγει...αφηνοντας πισω του την οσμη του θανατου....<br />
Καθησε στην αγαπημενη του πολυθρονα,ηπιε λιγο κρασι και αναψε αλλο ενα τσιγαρο εντελως ψυχαναγκαστικα.Το βλεμα του καρφωθηκε στην τηλεοραση,απεναντι του.Σ'ενα καναλι που το προγραμμα του ειχε ληξει ωρες τωρα,στις γκρι-ασπρες κουκκιδες που γεμιζαν την οθονη.<br />
Τα παντα αλλαζαν στην ζωη του με ρυθμο που ουτε μπορουσε να κατανοησει αλλα ουτε να συμβαδισει.Χαμογελασε στην θλιψη που του εγνεφε και τον καλουσε.Χαμογελασε στους φοβους του,που επαιζαν με το ψυχικο του σθενος.<br />
Σαν ολες οι ανεκπληρωτες επιθυμιες,ποταμια δακρυων,σαρκικοι ποθοι και μεταμελεια για την χρονια που περασε,να συσσωρευονταν σ'ενα και μοναδικο προσωπο.Σ'εκεινο που κανεις δεν γνωριζε την υποσταση του,αλλα Εκεινος το γνωριζε πολυ καλα.Ενα προσωπο φιλικο οσο και εχθρικο περα απο καθε λογικη.Ενα Alter Ego τοσο εγκαρδιο αλλα και τοσο ζηλοφθονο...Σαν να ηθελε ν'απομυζησει ολο του την υπαρξη...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsrnRyzhKhG_sgmSoENUUoGnn2x2m52bSjsnR88hS2vcdgVtYAWx0-cP_zSrNM-Xuk84OI5meiIseMIV5qOO81U-F6Fn8DsPGSgMh1uXaN7V4rFOc7L1U_D1OVh4JrEChvz_8nMbAdbXs7/s1600-h/The_Mask.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsrnRyzhKhG_sgmSoENUUoGnn2x2m52bSjsnR88hS2vcdgVtYAWx0-cP_zSrNM-Xuk84OI5meiIseMIV5qOO81U-F6Fn8DsPGSgMh1uXaN7V4rFOc7L1U_D1OVh4JrEChvz_8nMbAdbXs7/s640/The_Mask.jpg" /></a><br />
</div> <br />
Αυτο ηταν το Προσωπο του Φοβου του...και τον περιμενε καθε μερα σπιτι του...Μπορουσε να κρυφτει σε καθε πιθανη γωνια του διαμερισματος.Κατω απο τα σκεπασματα του κρεβατιου του,μεσα στα επτασφραγιστα χαρτοκιβωτια στο παταρι του,σε καθε αλμπουμ φωτογραφιων που εκρυβε κατω απο Τομους εγκυκλοπαιδειας...<br />
Αυτο το προσωπο διεκρινε στην οθονη με τις αμετρητες κουκκιδες.Και το κοιτουσε καταματα (σαν υπνωτισμενος) σε μια απεγνωσμενη προσπαθεια να συμμαχισει μαζι του ή να το εξορκισει για παντα (και το τελευταιο του φαινοταν ουσιαστικα αδυνατο).<br />
Τον ηχο της τηλεορασης (εκεινου που ειναι σαν βωμβος απο εντομα,οταν ενα καναλι δεν εκπεμπει) ηρθε να διαταραξει μια βροχη τοσο εντονη που θα παρακαλουσες να ξεπλυνει ο ιδιος ο Θεος τις σκεψεις σου,με το ιδιο μενος...<br />
Αναψε αλλο ενα τσιγαρο και φυσηξε (αναστεναζοντας) τον καπνο στην μικρη οθονη,στο Προσωπο που φοβοταν,αλλοιωνοντας το για δευτερολεπτα...<br />
Μια χιονοστοιβαδα σκεψεων ηταν ετοιμη να τον κανει μερος της....<br />
Παιδικα βιωματα που τον πονουσαν επειδη παραηταν ευχαριστα ή δυσαρεστα...Ερωτικες σχεσεις αμφιβολης ποιοτητας εν συγκρισει με αυτα που αναζητουσε σαν τρελος...Αγαπη διχως ανταποκριση...Ανουσια φλερτ...Η ψυχικη αμυνα ηταν ενα απο τα μεγαλυτερα μειονεκτηματα του,απ'οσο μπορουσε να θυμηθει.Παιδικες φιλιες πεθαιναν για να τις διαδεχτουν νεες,εξ'ισου αμφιβολες...<br />
Σηκωθηκε και πηγε μεχρι την κουζινα για να ξαναγεμισει το ποτηρι του.Να πεταξει ενα κοκκινο φυτο που του ειχαν φερει τα Χριστουγεννα,του οποιου δεν ηξερε το ονομα αλλα ουτε και τον ενδιεφερε να το μαθει.Ανοιξε ενα απο τα ντουλαπια της κουζινας και πηρε ενα πακετο τσιγαρα (για να μην ξανασηκωνεται αργοτερα).Αδειασε το τασακι του,το οποιο ηταν μεχρι την επιφανεια του γεματο αποτεφρωμενες αναμνησεις.......και ξανακαθισε στον θρονο της Ηττας...Ενας οξυς πονος σαν μαχαιρι διαπερασε τον εγωισμο του καθως αναλογιζοταν ολα τα λαθη που ειχε διαπραξει στο παρελθον.Τα ατομα που ειχε εκθειασει διχως να το αξιζουν,τα φιλικα προσωπα που τον πλησιαζαν "αφιλοκερδως" κι'εκεινος τα παραγκωνιζε.<br />
Εισεπνευσε βεβιασμενα απο το τσιγαρο του λες και ο εισοφαγος του ειχε φραξει απο το αγχος του για το πως θα μπορουσε να διορθωσει ολα αυτα που τον πονουσαν,απο την αναγκη για λιγο σκεπτικισμο που θα μπορουσε να κανει την ζωη του σαν των Αλλων...<br />
Κι'αρχησε να γραφει....Βυθισε την πενα του σε χυμο λεμονιου κι'επειτα την εστρεψε επιθετικα στο λευκο φυλλο χαρτιου που βρισκοταν μπροστα του.Η Connie Francis και η Julie London συνεχιζαν να τον μεθουν με την μαγευτικη φωνη τους...Ισως αυτο που εγραφε να ειχε ειπωθει ξανα με αλλα λογια,ισως να το ειχε αλλαξει λιγο.Αλλα πιστευε πως καποια στιγμη καποιος θα εβρισκε τον τροπο να διαβασει τα παντα...Συνεχισε να γραφει σαν 3ο προσωπο...επειδη ετσι τον διδαξαν,επειδη καποιοι του ειπαν πως ειναι λογοτεχνικα ορθο...Επειδη ισως να θελει να ριξει τα βαρη σε εναν φανταστικο χαρακτηρα ωστε να ξεκουραστει για λιγο...<br />
Το Εγω του νιωθει βιασμενο.Το Προσωπο του Φοβου του ομως τρεφεται ακορεστα με καθε λεξη,καθε προταση που αφηνει η πενα του.<br />
Εκεινος γνωριζει,αψηφει και συνεχιζει να γραφει...<br />
Δακρυα,πονοςμεταμελεια,τυψεις χαρασονται σε μια σελιδα οπου λιγοι θα μπορεσουν να την αποκωδικοποιησουν ...Τοσα χρονια ενιωθε τα ιδια συναισθηματα να διαγραφουν εναν πληρη κυκλο.Απο 'κει που ξεκινουσε,εκει κατεληγε.Σαν να βρισκεται αναμεσα σε δυο καθρεφτες,δημιουργοντας απειρα ειδωλα του εαυτου του ...<br />
Ο ηχος της μουσικης τον ωθει να γραψει περισσοτερα,ενω η λογικη,του προσταζει να σταματησει.<br />
Νιωθει παραξενα.Εχει ηδη διανυσει το 1/3 της ζωης του αλλα αισθανεται σαν να βρισκεται πιο μακρια.<br />
Αισθηματα και λεξεις απο το παρελθον μετουσιωνονται σε κατι τελειως δαφορετικο.<br />
Γραφει ακομη....και ισως αυτο να συνεχισει να κανει για το υπολοιπο της ζωης του.<br />
Ισως η Ζωη του να ειναι ενα μεγαλο σκονισμενο βιβλιο,οπως ολων μας.Ισως οι λεξεις απ'το μελανι του να θελουν λιγο ΦΩΣ για να γινουν ορατες.Ισως να προσπαθει ν'ακουστει μεσα απο την απολυτη σιωπη που τον περιβαλλει....<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-k9XPf9n8VKGfg03SuJjt0qn3nB4MWj9xoOS0n4yxDNrbNlbA9FawWIEWjIv7gNRjT0hnKkudsGo-CsiOl42_iYMAGSWDn48xt6pFQQ8pGk4A_RgVz9xJqKXJWOD0osSKDUduw0ctTXR9/s1600-h/Ichigos_hollow_mask_broken_by_ak_strike.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-k9XPf9n8VKGfg03SuJjt0qn3nB4MWj9xoOS0n4yxDNrbNlbA9FawWIEWjIv7gNRjT0hnKkudsGo-CsiOl42_iYMAGSWDn48xt6pFQQ8pGk4A_RgVz9xJqKXJWOD0osSKDUduw0ctTXR9/s640/Ichigos_hollow_mask_broken_by_ak_strike.jpg" /></a><br />
</div><br />
<br />
Κι'ενω το μελανι απο χυμο Λεμονιου θα σταματησει παρακατω,η σκεψη του θα συνεχισει να πλανιεται,ν'ανταποκρινεται σε οτι την "βεβηλωνει" ...<br />
Να ελπιζει,να ελπιζει,να ελπιζει............και ισως καποια στιγμη να ξεχασει............................<br />
<br />
(Τελος ?)Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-88601681213075070532009-12-31T18:30:00.001+02:002009-12-31T21:16:37.192+02:00Happy New Year!!!Mια Νεα Ταξη Πραγματων ειναι καθ'οδόν...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTKIdSIsZd1xwrzX_SkHK6iHSMTqKp0g-ygRIlxY1WYEDa59_W06UajL6NAPq3WupVhMAM9NKjQJaeczqWZqt1-YmPZ4KtCq0_A4hqJXrTjmLUgEWu89Ji2AKrorfTpSUwQ3oQAcC-duMR/s1600-h/5_new-year1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTKIdSIsZd1xwrzX_SkHK6iHSMTqKp0g-ygRIlxY1WYEDa59_W06UajL6NAPq3WupVhMAM9NKjQJaeczqWZqt1-YmPZ4KtCq0_A4hqJXrTjmLUgEWu89Ji2AKrorfTpSUwQ3oQAcC-duMR/s640/5_new-year1.jpg" /></a><br />
</div><br />
Αλλη μια χρονια φτανει στο τελος της.Αφηνοντας μας μεταιωρους ν'αναθεωρουμε τις 365 μερες που περασαν.Εστω και υποσυνειδητα κανουμε εναν απολογισμο για οσα βιωσαμε σ'αυτο το διαστημα.Η ωριμοτητα ειναι κατι αναποφεκτο στην παροδο του χρονου (τουλαχιστον για ολους εκεινους που ειναι ενεργα σκεπτομενοι).Η Θλιψη,η Υγεια,ο Ερωτας,η Μοναξια εχουν και τ'αντιθετα τους...Για μερικους η ζυγαρια εγειρε απο την μια και για καποιους αλλους απο την αλλη.Ολους ομως πανω-κατω μας αφηνει αυτη η χρονια με αναμεικτα συναισθηματα.Καταφεραμε πραγματα που θελαμε,χασαμε καποια που ηταν ζωτικης σημασιας για 'μας ενω παραλληλα κερδισαμε αλλα.Καποιοι ερωτες εσβησαν κι'αλλοι ανθισαν...Φιλοι ερχονται και φευγουν...Ο Χρονος γι'αλλη μια φορα μας δειχνει οτι ειναι υπερανω ολων μας,απροβλεπτος,αψυχολογητος.Φιλος κι'εχθρος ταυτοχρονα.Δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα για ν'αντιστρεψουμε την ροη του "ποταμου".Ακομη κι'αν κανουμε "κουπι" για να παμε πισω,το μονο που θα καταφερουμε θα ειναι αν οχι να μεινουμε στασιμοι,αλλα στο τελος να μεινουμε εξουθενωμενοι,αδυναμοι αρκετα για να δεχτουμε την ζωη που μας περιμενει παρακατω....Ευχομαι υγεια σε ολους,υπομονη σε οσους ειναι σε καποιο νοσοκομειο και παλευουν να ξαναμπουν στο παιχνιδι της ζωης φθονωντας ολους εμας που πιθανον η ζωη μας ειναι αρτια και ακομη γκρινιαζουμε.Φωτιση και υπομονη σε ολους εκεινους που μια απωλεια τους εκανε συναισθηματικα νεκρους και εχουν κατσει στην οχθη παρακολουθοντας την ροη των πραγματων αλλα δεν εχουν το κουραγιο να την ακολουθησουν...Εκτιμηση,αγαπη και υπομονη σε ολους οσους ειναι ή νιωθουν μονοι τους και αποψε θα προσπαθησουν να περασουν την βραδια οσο πιο ανωδυνα γινεται.Ειτε μπροστα απο εναν Υπολογιστη,ειτε μ'εναν δισκο με φαγητο μπροστα απο μια τηλεοραση...<br />
Επισης υπομονη σε οσους εργαζονται αποψε και νιωθουν οτι δεν μπορουν να ειναι με ατομα που αγαπουν ή εκτιμουν...Τον Οικτο μου εχουν ολοι εκεινοι που θα συμβιβαστουν με ανθρωπους που δεν τους γεμιζουν,δεν εκτιμουν,δεν συμπαθουν καν αλλα θελουν να αποφυγουν την Μοναξια με τοσο φτηνο τροπο................................................<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH3sbumEngkqY11rlp-CJJs5c76mZ1Qd-V2Ugb0XIeUXoxQ7g8YkollGYHmwlAJEOLhKUuprFvnJWMOA6uBBim83wy8sznI2a0nvmNpmE26mRObf2W54jP6l813OO0BKz1415Bn78wsdzP/s1600-h/052b-New-Years-Eve-q75-500x375.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH3sbumEngkqY11rlp-CJJs5c76mZ1Qd-V2Ugb0XIeUXoxQ7g8YkollGYHmwlAJEOLhKUuprFvnJWMOA6uBBim83wy8sznI2a0nvmNpmE26mRObf2W54jP6l813OO0BKz1415Bn78wsdzP/s640/052b-New-Years-Eve-q75-500x375.jpg" /></a><br />
</div><br />
<br />
Το 2010 να φερει σε ολους σας Υγεια-Ευτυχια-Ωριμοτητα.<br />
Εκτιμηση κι'αγαπη σε ολους τους γνωστους-αγνωστους φιλους μου.<br />
ΧΧΧ<br />
Χρηστος<br />
<br />
P.S Και για εκεινους που ειναι σαν εμενα και σιχαινονται ολα τα "δηθεν" πυροτεχνηματα και ολη την "δηθεν"<br />
χαρα που θελουν να νομιζουμε οτι υπαρχει στον αερα και οτι ολα ειναι Καλα...μην ξεχνατε οτι ειναι αλλο ενα βραδυ.Μια φτηνη αφορμη να αναστατωνουμε την καθημερινοτητα μας....κι'οτι αυριο θα ξημερωσει μια μερα που ολα μας τα θελω θα νικησουν καθε οριο που μας εχει επιβαλει ο Χρονος και ο Χωρος.......................................................................Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-78916556829316422712009-12-11T22:15:00.031+02:002009-12-18T17:31:17.995+02:00"Το Κοριτσι με τα σπιρτα-2009" (based on "Little Match Girl " written by Hans Christian Andersen)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoGQpUpI1UxIQKq8qfmLiuf0CS4_WkU9_JgETqfw9nuOSoA4Z2PTWUCec6ndXYV9UXDNxLsSPfjRg4X21lELiUptaKTMhFDBR22TU6FOvl3rZF4XIYqyy-yDpRd9R3EoupS-FJEH0xe96S/s1600-h/25-12-04_1283579_91.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoGQpUpI1UxIQKq8qfmLiuf0CS4_WkU9_JgETqfw9nuOSoA4Z2PTWUCec6ndXYV9UXDNxLsSPfjRg4X21lELiUptaKTMhFDBR22TU6FOvl3rZF4XIYqyy-yDpRd9R3EoupS-FJEH0xe96S/s640/25-12-04_1283579_91.jpg" /></a><br />
</div><br />
<br />
Παραμονη Πρωτοχρονιας.Ο χειμωνας σε αντιθεση μ'αλλες χρονιες ειχε τον πρωταγωνιστικο ρολο φετος καλυπτοντας τα παντα με το λευκο του πεπλο.<br />
Η ευτυχια ηταν διασπαρτη στον αερα.Οικογενειες σφιχτα αγκαλιασμενες την προσπερνουσαν,με τσαντες και δωρα.Ο ηχος των γελιων τους τη βυθιζε καθε λεπτο, στην πραγματικοτητα που βιωνε.<br />
Στην Μοναξια που πλεον βασιζοταν...<br />
Καθισμενη στο πλατυσκαλο ενος σπιτιου,σε κεντρικο δρομο,αφηνε το ψυχος να "ντυνει" το υποσιτισμενο της κορμι.Πανω στα γονατα της,σε μια φουστα πολυφορεμενη,φθαρμενη απο το χαδι του Χρονου,κρατουσε μερικα κουτακια με σπιρτα.Απο τις αρχες του μηνα δεν ειχε καταφερει να πουλησει κανενα.Για την τροφη της επρεπε να αντιμετωπισει αδεσποτα σκυλια εξω απο εστιατορια και ταβερνες για μερικα αποφαγια ή ωμο κρεας...ακομη κι'αν επρεπε να παλεψει μαζι τους...<br />
Αν υπηρχε ζωη καπου εκει εξω...σιγουρα αποψε ηταν η τιμητικη της!!!Ανθρωποι ψωνιζαν,γελουσαν,περιμεναν την αλλαγη του Ετους...εκτος απο εκεινη.<br />
Καποτε,ειχε κι'εκεινη μια αρτια ζωη που η ιδια η Ευτυχια θα ζηλευε.<br />
Η οσμη απο φρεσκοψημμενα γλυκα και το τρεμοσβησμα των γιορτινων φωτων την βυθιζαν διαρκως σε μια θλιψη απο την οποια προσπαθουσε να ξεφυγει...να γλιτωσει τον Πονο και την Απωλεια...<br />
Καποτε ειχε κι'εκεινη μια οικογενεια,Θεοποιημενη στα ματια της,που μπορουσε να της προσφερει το αισθημα της Ασφαλειας.Της Προστασιας.....Καποτε ειχε...<br />
Μια Μητερα (που η αγαπη της για 'κεινη αψηφουσε καθε λογικη-ηταν ο Θεμελιος Λιθος για την ενοια της Υπερμετρης αφοσιωσης ) κι'εναν Πατερα τοσο συμπονετικο και Τρυφερο (που ακομη κι'ο Χαρος θα αφηνε το δρεπανι του και θα δωριζε ενα Δακρυ του).<br />
Ενας οξυς πονος στο στομαχι της,διελυσε καθε σκεψη που κυοφορουσε το παιδικο της μυαλο.<br />
Σταλλες ιδρωτα,πιο παγωμενες κι'απο του Δεκεμβρη το ψυχος,αρχησαν να κυλουν απο τους κροταφους της.Δεν μπορουσε να θυμηθει την τελευταια φορα που εφαγε...Πλεον,μονη και ξεχασμενη απ'ολους,ετρεφε ψυχη και σωμα μονο με αναμνησεις.<br />
<<Σπιρτα...πουλαω σπιρτα....>> καταφεραν να ξεστομισουν τα ματωμενα-ξεσκισμενα απο τον παγετο,χειλη της...<br />
Γεμισε το παιδικο της χερι με χιονι και το 'φερε στο στομα της.Ισως ετσι να μπορουσε να κατευνασει διψα και πεινα.Πλεον μονο αυτο ειχε...Απειρες νυφαδες χιονιου ισως να κρατουσαν το μικρο της κορμι ζωντανο εστω για μια μερα ακομη...<br />
Αναψε ενα απο τα σπιρτα που κρατουσε.Μια μικρη φλογα με τοσο μεγαλα οραματα να ελοχευουν μεσα της...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg96KoLscYIb-yfUmGaDdAVNaMopnbskXXyAlUx8XVHccxjX8JuzitJdOdh0c70VmwhjbinLqAOE7u9oL7VU9TkGTCfGLzSmn2eP5-RPgfiYO1CBb_6OFir4F1w2nGpCWyxfxbhHrsGq0FQ/s1600-h/vacant.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg96KoLscYIb-yfUmGaDdAVNaMopnbskXXyAlUx8XVHccxjX8JuzitJdOdh0c70VmwhjbinLqAOE7u9oL7VU9TkGTCfGLzSmn2eP5-RPgfiYO1CBb_6OFir4F1w2nGpCWyxfxbhHrsGq0FQ/s640/vacant.jpg" /></a><br />
</div><br />
<br />
{{Εκεινη κι'ο Πατερας της,καθισμενοι στο γιορτινο τραπεζι...κρασι για 'κεινον,χυμο για 'κεινη...Μια μητερα να προσπαθει να καταφερει τα παντα αμμεσα για να μην απογοητευσει κανεναν>>}}<br />
Το σπιρτο εσβησε,οπως και η αναμνηση.<br />
Ολα της τα σπιρτα ηταν νοτισμενα απο την υγρασια.Δεν θα μπορουσε να πουλησει κανενα...<br />
Αυτοκινητα και "φαινομενικα" απολυτα ευτυχισμενες οικογενειες συνεχισαν να την προσπερνουν λες και ηταν αορατη.<br />
Επισπευσε καθε της ψυχικη και σωματικη της δυναμη ν'αναψει αλλο ενα σπιρτο...Το βλεμμα της χαθηκε καπου μεσα στην μικρη φλογα που σιγοκαιγε 'μπρος της.<br />
{{Καθισμενη διπλα στον αγαπητο της Πατερα,με το χερι του ολογυρα απλωμενο στους ωμους της,να της χαμογελαει...Εκεινη να κοιταζει τα Δωρα κατω απο το Χριστουγεννιατικο δεντρο και ν'ανυπομονει να σκισει καθε περιτυλιγμα με τα μικρα της δαχτυλα...}}<br />
Αλλο ενα σπιρτο εσβησε και την αφησε μονη της μεσ'το κρυο και την μοναξια. <br />
Πλεον ολη αυτη η ματαιοδοξια και ο υπερ-καταναλωτισμος του πληθους φανταζαν στα ματια της τοσο ψευτικα...Τοσο εγωιστικα.Οπως ζουσε κι'εκεινη.Καμια εκτιμηση στην οικογενειακη "θαλπωρη" ...Ολα τα θεωρουσαν δεδομενα...<br />
Ανουσια ρεβεγιον κι'εκρηξεις ματαιοδοξιας καταλαμβαναν ολη τους την υπαρξη.<br />
Ποσο της ελειπε η οκογενειακη της ζεστασια...Το χαδι των Γονιων της...Μακαρι να μπορουσε να γυρισει τον χρονο πισω...οχι για να ν'αλλαξει κατι,αλλα για να ξαναζησει στιγμες αδιαπραγματευτες...αστειρευτης ομορφιας...<br />
Το τρεμοπαιγμα των χριστουγεννιατικων φωτων θολωναν την σκεψη της,την πηγαιναν "πισω" ψυχικα...επαιζαν με το υποσυνειδητο της...αναβοσβηναν μ'ενα σαδιστικο Τεμπο που την βιαζε ξανα και ξανα...<br />
Αναψε αλλο ενα σπιρτο και μια μικρη φλογα ελαμψε μπροστα της,ευαλωτη,ετοιμη να σβησει...<br />
{{Ξαπλωμενη διπλα στο τζακι,διπλα στο Δεντρο που ειχαν στολισει...Ποσο την επνιγαν τα χαδια των γονιων της και ποσο ηθελε ν'ανεξαρτητοποιηθει,ν'απογαλακτιστει απο την απολυτη αγαπη τους,που την κρατουσαν δεσμια των ουτοπικων επιθυμιων της...}}<br />
Το σπιρτο εσβησε αναμεσα στα παιδικα της χερια.Ο κοσμος συνεχισε να την προσπερναει και να ξεστομιζει ατακες τυπου "Τι Κριμα" ή " Ποτε θα καθαρισουν την Πολη μας απ'ολους αυτους...κοιταξτε την...ασ'την περιμαζεψει καποιος.Τι θλιβερο..."<br />
Η μικρη,παρ'ολο που πλεον την ειχε καλυψει το χιονι,η ψυχη της σιγοκαιγε...Οσο πονο κι'αν ειχε υποστει,οση αγαπη κι'αν ελοχευε στα σπλαχνα της αλλα ποτε δεν εκτιμηθηκε...<br />
Τα ποδαρακια της χαλαρωσαν,αφηνοντας τα υπολοιπα σπιρτα να πεσουν κατω και να βυθιστουν στο χιονι,κατω απο τα γελια και την χαρα που βιωνε το πληθος.Πλεον ηταν εκ φυσεως αδυνατο να διακρινεις αν οι μπουκλες των μαλλιων της ηταν πυροξανθες οπως πριν ή λευκες-γκριζες,οπως το χιονι που τις καλυπτε,καθε λεπτο που περνουσε...<br />
Η ευτυχια και η οικογενειακη γαληνη ηταν ο προορισμος της...Το σπιτι στο οποιο θα επεστρεφε...<br />
Και τα παιδια συνεχιζαν να λενε τα καλαντα παρ'ολο που το Νεο ετος ειχε σχεδον διαδεχτει το παλαιο...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieRlgKZAfa6cBBr2wvJouT6LsiOxnRn_GKzKmbUKjxzMODoM8ArkGP7ta0OFIMjgEM8VPhit392eH4YPwI6pF2spXVgpTIQiAMOWsFacvx-cTCcaZ4PAJIcAkjD9Qb2Ky5_TpAzU3dRQuF/s1600-h/The_Little_Match_Girl_by_daniellek.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieRlgKZAfa6cBBr2wvJouT6LsiOxnRn_GKzKmbUKjxzMODoM8ArkGP7ta0OFIMjgEM8VPhit392eH4YPwI6pF2spXVgpTIQiAMOWsFacvx-cTCcaZ4PAJIcAkjD9Qb2Ky5_TpAzU3dRQuF/s400/The_Little_Match_Girl_by_daniellek.jpg" /></a><br />
</div> Τα λαμπακια τρεμοπαιζαν γιορτινα,οι χιονονιφαδες συνεχιζαν να καλυπτουν το αθωο,παιδικο της κορμι...και το ψυχος του Δεκεμβρη ειχε "παγωσει" τον πονο στα χαρακτηριστικα του προσωπου της...<br />
*******************************************************<br />
<br />
Μην θεωρεις τα παντα ως δεδομενα.Μπορεις να περασεις τα πιο υπεροχα Χριστουγεννα της ζωης σου εαν ξερεις που να εστιασεις την προσοχη σου...Και η ευτυχια δεν κρυβεται ουτε πισω απο ενα ρεβεγιον ουτε απο μια εξοδο με φιλους επειδη το προσταζει η μερα...<br />
Ζησε φετος οτι μπορει να πεθυμησεις μελλοντικα....<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimCfI26UsGpQQBH6NBPDiDOt89NEN_Sb2nT_Rfo98EOIxTD-rLkza3DZeCrHUBIyrpU9hxEV-MnRguWuUcfEddX4di6dR9ODVpRLrUYNrM4wFwypvUSQ6u3J5v8f5aS_QNc-GP8xU0ek-N/s1600-h/snow0212060001.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimCfI26UsGpQQBH6NBPDiDOt89NEN_Sb2nT_Rfo98EOIxTD-rLkza3DZeCrHUBIyrpU9hxEV-MnRguWuUcfEddX4di6dR9ODVpRLrUYNrM4wFwypvUSQ6u3J5v8f5aS_QNc-GP8xU0ek-N/s400/snow0212060001.JPG" /></a><br />
</div><br />
<br />
(Το κειμενο ηταν μεταφορα απο το ομοτιτλο διηγημα του Χανς.Κ.Αντερσεν με λιγο μελανι απο την δικη μου "πενα".)Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-11692524739674643842009-11-13T00:05:00.059+02:002018-07-12T23:32:10.486+03:00"The Witch is Burned...Long Live The Witch"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4a1vzGoGiGsr59ZYX4TwF6RgZvGFxhQzMxaiTnwlLBmGOKjSlXYoZoQzWRGqYXeWhsxUnGhTSepWM5OHGE5PEVK5lz8OE6-yUAZs6AE6X4C-PXSkaXfiij2zrZAVkTlG7TZ_MAiGEhLln/s1600-h/the_witches.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4a1vzGoGiGsr59ZYX4TwF6RgZvGFxhQzMxaiTnwlLBmGOKjSlXYoZoQzWRGqYXeWhsxUnGhTSepWM5OHGE5PEVK5lz8OE6-yUAZs6AE6X4C-PXSkaXfiij2zrZAVkTlG7TZ_MAiGEhLln/s640/the_witches.jpg" /></a></div>
Tο βαθυ μπλε χρωμα της νυχτας φαινοταν πιο σκοτεινο λογο του καπνου....<br />
Μιας φωτιας σχεδον απειλητικης.Ο καπνος της ομως ηταν αυτος που αποδεικνυοταν απειλητικοτερος καλυπτοντας τα παντα με το πενθιμο πεπλο του!!!Θολωνοντας οραση και σκεψη!!!<br />
Τα χερια της πονουσαν.Οπως και τα ποδια της.Ενιωθε βρωμικη.Η τεφρα κολλουσε στο ημιγυμνο,ιδρωμενο κορμι της.<br />
Τους λυποταν ολους τους.Μικρα,φτηνα ανθρωπακια.Ερμαια της βλακειας και της αγνοιας τους!<br />
Ενιωθε ακομα ομορφη,επιθυμητη.Μπορουσε να διακρινει τα βλεμματα τους που εισχωρουσαν μεσα απο καθε υφασμα που καλυπτε το υπεροχο,αψεγαδιαστο κορμι της....<br />
Οσο εβλεπε τις φλογες να θηριευουν τοσο πιο πολυ εναρμονιζοταν με το "Ειναι" της.Δεν μετανιωνε για τιποτα!!!!!Παρα μονο που ο δρομος της ειχε διασταυρωθει με τον δικο τους.Αξιολυπητοι Θνητοι που φοβουνται το αγνωστο και το διαφορετικο.Παραδομενοι σ'ενα αβεβαιο μελλον,που ομως επνιγαν τα "Θελω" και τις επιθυμιες της.H εκλυτη ζωη που εκανε,η αρτια εμφανηση της,η ανεξαρτησια και η αυτοπεποιθηση της παντα τροφοδοτουσε τον φθονο τους...ποτε δεν θα μπορουσαν να βιωσουν ενα τοσο "αμαρτωλο" παρον...σαν εκεινο που βιωνε εκεινη...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Τα μαλλια της ηταν ολογυρα απλωμενα στους ωμους της.Μπερδεμενα και νωτισμενα απο τον ιδρωτα και τα δακρυα.Δεν εκλαψε ομως.Αφησε απλα τα δακρυα της να κυλλησουν αναμμεσα στα καταλευκα,στητα (αξιοζηλευτα) στηθη της.<br />
Τους κοιτουσε με αηδια.Το προσωπο τους ηταν ανεξιτηλα χαραγμενο απο ενα αηδιαστικο χαμογελο ικανοποιησης.Οι ρυτιδες εξαθλιωσης διαγραφονταν γυρω απο τα χειλη και τα βλεφαρα τους καθως γελουσαν βλασφημα.<br />
Το "αγνωστο" παντα τους τρομαζε και την καθιστουσε αμμεσα σαν κατι αποκοσμο στον τροπο που την εβλεπαν.<br />
Ποτε της δεν υπολογισε κανεναν και τιποτα,κανεναν Ηθικο φραγμο.Ερμαιη του Ερωτα,της Λαγνειας και των πιο μοιχειων φαντασιωσεων και ενστικτων της,εξοργιζε τους παντες.Ο δυναμικος χαρακτηρας της,ευνουχιζε ηθικα,αισθητικα,πολιτικα ακομα και θρησκευτικα ολο της το Χωριο.Ηταν εναντια σε μια αγελη Λυκων.Επειδη δεν ακολουθησε ποτε τα Ηθη της κοινωνιας.Επειδη ηταν διαφορετικη...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKcadY_ANsbljAAC5nGkb3FItn0WjoNiiE6ZYcMc4YLhZG3nsMIfwPLewOaXCPCInBU7-ghtevmM4zlm0sTzVopkpvnHbdwVgRwwOY15nA9gWvdrdAyOVfJVG_UBXiV-0r2GTusv3SIXMy/s1600-h/witchexecution16781.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKcadY_ANsbljAAC5nGkb3FItn0WjoNiiE6ZYcMc4YLhZG3nsMIfwPLewOaXCPCInBU7-ghtevmM4zlm0sTzVopkpvnHbdwVgRwwOY15nA9gWvdrdAyOVfJVG_UBXiV-0r2GTusv3SIXMy/s640/witchexecution16781.jpg" /></a></div>
Ποσο τους εξοργιζε...!!!Ενας ακομα αποδιοπομπαιος τραγος.Αφου δεν μπορουσαν να την κανουν σαν εκεινους,θα επρεπε να την καταστρεψουν!Ω!Ποσο τους ενοχλουσε η διαφορετικοτητα της.Ποσο τους εξοργιζε η σταση που κρατουσε απεναντι στη ιδια την Ζωη...<br />
<<Αιρετικη!!!!!>><br />
...φωναξε λιγα μετρα μακρια της μια γυναικα ακαθοριστης ηλικιας.Θα μπορουσε να ειναι 30 ή 70 ετων.<br />
Το στομα της ηταν πλεον ενας τυμβος.Περιστοιχισμενος απο σαπια δοντια,διχαλωτη γλωσσα και ανασα που βρωμουσε ψεμα και Ηθικο Διασυρμο...Πνευματικη Συψη....<br />
Τα χερια και τα ποδια της πονουσαν απιστευτα.Ενιωθε να μουδιαζουν,να παραλυουν καθε λεπτο που περναει.Μετα βιας μπορουσε να σταθει ορθια.<br />
Ζεστη.Ο καπνος την επνιγε.Τα ουρλιαχτα και οι υβρεις των Θνητων ανθρωπακων πλεον ηταν σαν ενας βομβος στ'αυτια της.Ενα βουητο,μια συρροη ασυναρτησιων...Λεξεις διασπαρτες και χαμενες πισω απο τις αυθεντικες-προοδευτικες σκεψεις της...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR_oA8PMUdPkTM_-PqOSzWug4Nk7C1Rxl5VIYoL9ac5KVOCtVgQVyl8EluBz2meRziS3KudiPIAwcAwap9KKYvtAAQchqR2fODDXbRRK65qXPLTpDbi_qjDla7qG0y2XfSNv4nQA47W9WX/s1600-h/1415837446_674650d2b4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR_oA8PMUdPkTM_-PqOSzWug4Nk7C1Rxl5VIYoL9ac5KVOCtVgQVyl8EluBz2meRziS3KudiPIAwcAwap9KKYvtAAQchqR2fODDXbRRK65qXPLTpDbi_qjDla7qG0y2XfSNv4nQA47W9WX/s640/1415837446_674650d2b4.jpg" /></a></div>
Ηδη ενιωθε τις φλογες να δυναμωνουν.Να τυλιγουν το κορμι της ακορεστα.<br />
Τα χερια και τα ποδια της ηταν τοσο σφικτα δεμμενα που τα δεσμα της ειχαν διακοψει την κυκλοφορια στις φλεβες της. Δεν μπορουσε να νιωσει τιποτα πλεον,τα ακρα της ηταν νεκρα.<br />
Το μονο που μπορουσε να βιωσει σωματικα ηταν ο καπνος που βιαζε τα πνευμονια της.Και οι απομακρες φωνες.Και οσο για την ψυχη της,εκεινη βιωνε μια αναδρομη στον Χωρο και τον Χρονο πολυ ματαιη...δεν μπορουσε να βοηθησει κανεναν...Αναβιωνε την πραγματικη αληθεια...<br />
Η οσμη καμμενης σαρκας δεν αργησε να εξαπλωθει σε ολη την πλατεια.Οι επευφησμοι του πληθους και τα ουρλιαχτα των σκυλων γινοντουσαν ΕΝΑ πισω απο τις φλογες που "εγλειφαν" το ημιγυμνο κορμι της.Οι θηλες της,απολυτα ερεθισμενες,απο τον παγωμενο αερα κι'απο την θερμη της πυρας δεν σταματησαν να προσελκυουν ολα τα αρσενικα βλεμματα επανω τους...Εκαιγαν οτι ποθουσαν ν'αποκτησουν και δεν μπoρουσαν να καταταξουν στο υποθηκοφυλακειο της μαρασμενης τους ψυχης...<br />
Οι φλογες συνεχιζαν ν'ανεβαινουν.Να διεκδικουν το φυλακισμενο της κορμι.Λες και αντιπροσωπευαν ολο το Μισος και τον Φθονο του εξοργισμενου πληθους.<br />
Οι φλογες αρχησαν να "γλειφουν" τους μηρους της,την ηβικη περ<i>ιοχη της,τ'αλαβαστρινα εκεινα στηθη με τις υπεροχες σκουροχρωμες θηλες...τον καρπο του παθους τους...<br />
</i><br />
<i>Δεν λυγισε... </i><br />
Σωματικος και ψυχικος πονος κατεκλεισε το παρον της.Το κεντρο της θηλυκοτητας της φλεγοταν απο τον Φθονο του ανθρωπινου ειδους και αμετρητες καταρες θα μπορουσε να ριξει εναντιων τους,παρα σιωπησε....<br />
Το βλεμα της ηταν εκεινο που εκανε το κοπαδι να σιωπησει.Ψυχρο και αδιστακτο!<br />
Δεν λυγιζε...εδειχνε πως ουτε ο φοβος ουτε ο πονος μπορουσαν να την τσακισουν την στιγμη που ψυχορραγουσε,εχοντας αγκαλιασει στοργικα τον Σταυρο του μαρτυριου της...<br />
<<Καψτε την Μαγισσα.Καψτε τον σπορο του Διαβολου!!!>><br />
...ξανακουστηκε απο το αγριεμενο πληθος...<br />
Ενας αδαης θνητος τολμησε να ριξει μια πετρα εναντιων της....<br />
Την πετυχε στο αριστερο στηθος.<br />
Παραλησε απο τον πονο.Τον σωματικο τουλαχιστον....<br />
Ακολουθησαν κι'αλλες....πληθωρα λιθων προκειμενου να 'ξορκισουν τις φοβιες τους,τις αμαρτιες τους...<br />
Οικτος.Τι αλλο μπορουσε να νιωσει για ολα αυτα τα ανθρωπακι<i>α....???</i><br />
<i> <<Καλυτερα μια ζωη μιση....παρα μια ολοκληρη δοσμενη στην υποκρισια και το ψευτικο ηθος τριτων....>> ψιθυρησε...</i><br />
<i>Τα σχοινια που καποτε ηταν οι επιγειοι δεσμοι της,αποκοπηκαν απο την ακορεστη μανια της πυρας.Ηξερε πως δεν μπορουσε να ξεφυγει αλλα δεν την ενοιαζε...</i><br />
<i>Καποτε ισως οι "αδελφες" της να επαιρναν πισω ολο αυτο που εκεινη δωριζε....</i><br />
<i>Θα διεκδικουσαν οτι τους ανηκε...</i><br />
Οι φλογες ηταν σαν να υμνουσαν τον Ουρανο...<br />
Νυχτα & Μερα ηταν πλεον δυσδιακριτα...<br />
Οσμη καμμενης σαρκας....<br />
Οι αρουραιοι αφηναν τους υπονομους προς αναζητηση τροφης...ξεχυνοντουσαν αναμεσα στο οργισμενο πληθος...<br />
Καπνος-Τεφρα και Σιγη...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXF28czczClHdZjpN1IyBEkWM1qIuvR9LHTNbGyACh04-2LG-hAwppxlKDeX9YTViODXo87YEIfXB0cLvrXoW-lwqsbRz1xTe6GyAHn6yLnNvJpFVWeFvJN0BIfaAb4X0TgPEfsYmf7Zdx/s1600-h/burning_witch.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXF28czczClHdZjpN1IyBEkWM1qIuvR9LHTNbGyACh04-2LG-hAwppxlKDeX9YTViODXo87YEIfXB0cLvrXoW-lwqsbRz1xTe6GyAHn6yLnNvJpFVWeFvJN0BIfaAb4X0TgPEfsYmf7Zdx/s640/burning_witch.jpg" /></a></div>
Και οι "αδελφες" της συνεχισαν να γιορταζουν την Παραμονη Πρωτομαγιας,να χορευουν γυμνες κατω απο μια Πανσεληληνο που ζηταει θυσιες...Να κρυβονται,να ζουν,να περιμενουν την καταλληλη χρονικη στιγμη που η "Φωνη " τους θα ακουστει... <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkbst_kuE8BkBjcypDrNg9kIvLY2QTl_DOW3m6bcjhXOy92BEqDNpVgrVBzuHz8VQruoh6U-S-nU-0-70sYezctp17ls35ZBdlRff_tuvsx5tdyMV_CQdjTCk8nEH4HzSoUH1H1EEfjG4m/s1600-h/witches-sabbath.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkbst_kuE8BkBjcypDrNg9kIvLY2QTl_DOW3m6bcjhXOy92BEqDNpVgrVBzuHz8VQruoh6U-S-nU-0-70sYezctp17ls35ZBdlRff_tuvsx5tdyMV_CQdjTCk8nEH4HzSoUH1H1EEfjG4m/s640/witches-sabbath.jpg" /></a></div>
<br />
Long Live The...Witch...!!!</div>
Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-9654002491869619652009-11-09T01:05:00.011+02:002009-11-10T15:51:28.720+02:00"Fairytale Unleashed"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaHMqY8dFiSFVPSGoHnBpRRAkeMBMnagle699ywZE47-LD6vVbiZVNi22sSjJigWlzoLAKg5OjafM6Jal8GzIHcG5z_-6d4e1JobTNh0pJq0qPPnAp6Aih7xtnbpZNOQDlA1CmMzjnqEqx/s1600-h/medium.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaHMqY8dFiSFVPSGoHnBpRRAkeMBMnagle699ywZE47-LD6vVbiZVNi22sSjJigWlzoLAKg5OjafM6Jal8GzIHcG5z_-6d4e1JobTNh0pJq0qPPnAp6Aih7xtnbpZNOQDlA1CmMzjnqEqx/s640/medium.jpg" /></a><br />
</div> Το δωματιο ηταν φωτισμενο απο τα κερια που ηταν τοποθετημενα σε καθε πιθανη γωνια του δωματιου,ενω το τζακι σιγοκαιγε ξεψυχωντας,αναζητωντας αλλο ενα μικρο ξυλο για να θρεψει την φλογα του.Οι πορφυρες λαμψεις επαιζαν κρυφτο με τις σκιες στους γκριζους τοιχους.<br />
Ανακαθησε στο κρεβατι της μαζευοντας προχειρα τα μαλλια της μ'ενα μολυβι.Η ματια της επεσε σ'ενα μικρο αντικειμενο που αντανακλουσε ολο το πορφυρο χρωμα του δωματιου.Ενας μικρος ξυλινος καθρεφτης.Εγειρε νωχελικα και τον επιασε επεξεργαζοντας τον.Με τ'ακροδαχτυλα της χαϊδεψε καθε πτυχη του.Μικρες σπιθες ακολουθησαν το αγγιγμα της.Ο ηχος του ξυλου στο τζακι,που αφηνε την τελικη πνοη του,απεσπασε για λιγο την προσοχη της απο αυτο το αντικειμενο που ηταν ο "ορισμος" της ματαιοδοξιας.Κι'επειτα μια γλυκεια μελωδια,πολυ αχνη για να την αντιλειφθει αμμεσως,χαϊδεψε τις αισθησεις τις.<br />
Πολυ πιθανο να ερχοταν απο καποια παμπ κοντα της,απο καποια γιορτη σε διπλανο σπιτι,η εστω απο καποια εκδηλωση στην Κεντρικη πλατεια που ηταν μερικα μετρα μακρια της.Ισως να ηταν αποκυημα της φαντασιας της.Διότι αυτο που ακουγε ηταν τοσο γλυκο και διαφορετικο...σχεδον αποκοσμο...<br />
Παγωσε καθε κινηση του κορμιου της προκειμενου ν'αφουγκραστει τις σκεψεις της.<br />
Ισως τελικα να μπορουσε μονο εκεινη ν'ακουσει την μελωδια.Ισως ν'αναδυοταν απο την ψυχη της.<br />
Ισως να ηταν Τρελη!<br />
Σηκωθηκε απο το κρεβατι και πλησιασε το παραθυρο.Πριν προλαβει να παραμερισει τις κουρτινες ο ηχος της βροχης παραβιασε την επτασφραγιστη ασφαλεια του δωματιου της.<br />
Κοιταξε κατω,στον νωτισμενο,λιθοστρωτο δρομο.Παρ'ολο που ηταν περασμενη η ωρα δεν επαψαν να περνουν τακτικα αμαξες.Θαρρεις βεβιασμενα.Οι οπλες των αλογων ηχουσαν δυνατα πανω στην ασμιλευτη πετρα .<br />
Κοιταξε πισω της,στο κρεβατι της.Τον μικρο καθρεφτη.Καθησε διπλα του,πανω απο τα κρυα σκεπασματα του κρεβατιου της.Κοιταξε το ειδωλο της μεσα του.<br />
<br />
<<Αν η ματαιοδοξια μου καταρρακωνεται απο τα χτυπηματα αντιζηλων...Θα το δεχτω στοργικα και θα κανω τα Παντα να το αλλαξω...Θα δεχτω τον εαυτο μου...Δεν με νοιαζει αν η Ματαιοδοξια μου επισκιαζεται απο τη σοφια....>> <br />
Χαϊδεψε περικυκλικα τον καθρεφτη με τις ρογες των δαχτυλων της...<br />
Φτηνοβαμμενο αριστουργημα..."ξεφλουδιζε" το χρωμα του με τα νυχια της...<br />
Μικρα λευκα ροδοπεταλα αρχησαν να πεφτουν απο ψηλα.<br />
<<Η ικανοτητα σου να μπορεις να μετατρεπεις τις φοβιες μου & την ανασφαλεια μου σε εσωτερικη κι'εξωτερικη ομορφια ειναι το καλυτερο δωρο που θα μπορουσα να δεχτω.Χρονε,σοφε μου φιλε,ποσο εκτιμω την εγκαρδιοτητα σου....>><br />
Τα ροδοπεταλα,στο κρεβατι,αρχησαν να ανυψωνονται...να στροβιλιζονται,σ'ενα δωματιο που ο αερας γινοταν ολο και γινοταν πιο ασφυκτικος...να δημιουργουν μια δινη μεσ'την πορφυρα των κεριων...Η μουσικη που ακουγε πριν,ενιωθε πως αναβλυζε πλεον απο το ιδιο το δωματιο της.Δεν ηξερε αν επρεπε ν'αφησει τον εαυτο της να πανικοβληθει η να δεχτει αυτο που βιωνε...<br />
Ποιος Θεος ή Δαιμονας επαιζε μαζι της?<br />
Τα παντα Ιριδιζαν στο δωματιο.Και το πορφυρο χρωμα που αναβλυζε απο τα κερια ετεινε να γινει η φλογα που θα καταπινε ολη της την υπαρξη.Και το παραδοξο ηταν πως υπηρχε μια αισιοδοξη αυρα.<br />
Ενας οιωνος αστειρευτης ευτυχιας.<br />
Κοιταξε τον καθρεφτη χαμογελοντας.Τον ενιωθε να απομυζει καθε δυσαρεστο συναισθημα απο μεσα της,να το μεταμορφωνει σε αστειρευτη ομορφια και να το εξαπολυει γυρω της.<br />
Και τα παντα διακορευτηκαν απο μια εκτυφλωτικη λαμψη.Ενα φως πιο λευκο κι'απο την ιδια την "Αγνοτητα".Τα ματια της συνελλαβαν μια κινηση διπλα της.Τα λουλουδια που ειχε στο κομοδινο της,νεκρα πλεον απο δικο της λαθος,αρχησαν να παιρνουν χρωμα.Κινηση.Τα πεταλα τους αρχησαν να ανοιγουν ξανα.Να ομορφαινουν το αψυχο δωματιο της με την οσμη τους.<br />
Πλεον το φως ηταν τοσο εκτυφλωτικο που μετα βιας καταφερνε ν'αντικρυσει τον καθρεφτη που αντανακλουσε το φως εις διπλουν.<br />
Η μουσικη που ακουγε πριν διακατεχθηκε απο μια γυναικεια φωνη που τραγουδουσε μια αρια.<br />
Νεραϊδα?<br />
Αγγελος?<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMxM18ErUMZZMS0Jt1BA9Fvw_XVKTEB8tgLOHmdA8_wbahvUpm9j-NztqA78rpOFmb_wBAZk5vzu9nVmg18cN3OZfZX_PeTZtDQDJM5gJddEfxvKOx74Mj_j7-w9n6YD7M_QKjtQHmOtty/s1600-h/fairytales1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMxM18ErUMZZMS0Jt1BA9Fvw_XVKTEB8tgLOHmdA8_wbahvUpm9j-NztqA78rpOFmb_wBAZk5vzu9nVmg18cN3OZfZX_PeTZtDQDJM5gJddEfxvKOx74Mj_j7-w9n6YD7M_QKjtQHmOtty/s640/fairytales1.jpg" /></a><br />
</div>Η' Δαιμονας που λυγισε μπροστα σε τοση ομορφια κι'αφησε το σκοταδι για να εναρμονιστει με το Φως?<br />
Κι'επειτα ολα επανηλθαν σε μια φυσιολογικη-ανθρωπινη κατασταση...<br />
Διχως ροδοπεταλα να αιωρουνται,διχως τα παντα να ιριδιζουν στον χωρο γυρω της...και με την φωτια στο τζακι ν'αφηνει την τελικη του σπιθα πανω στις σταχτες των προηγουμενων νυχτων....<br />
Μονο ενα ισχνο φως που φαινοταν να βγαινει απο τον καθρεφτη.Το φεγγαρι και το αστερι που ηταν σκαλισμενα στο ξυλινο πλαισιο του καθρεφτη φαινοντουσαν τοσο χαρουμενα και τοσο αδιστακτα παραλληλα...<br />
Κι'επειτα το Κενο...<br />
Λες και ο καθρεφτης ειχε κανει την κοπελα ενα "μερος" του.Επειδη τιποτα δεν χανεται,δεν εξαφανιζεται.Απλα γινεται μετατροπη της Υλης...Λες και ο καθρεφτης διεκδικησε το τροπαιο του.Αυτο που εδωσε το πηρε πισω με την ιδια ευκολια.<br />
<br />
(Απροσδιοριστη Χρονολογια)<br />
<br />
Ο καιρος φαινοταν να εκφραζει ενα μερος της οργης του Θεου,δεν ειχε σταματησει να βρεχει μερες τωρα.<br />
Η κινηση στους δρομους ολο κι'αυξανοταν.Συνωστισμος,πληθος ανθρωπων.<br />
Οργη.Αγχος.Απελπισια.Θλιψη.<br />
Σ'ενα πολυσυχναστο σταυροδρομι βρισκοταν ενα μαγαζακι που δεν ειχε δεχτει αναπαλαιωση,ουτε ανακαινηση.Οι διαβρωμενες απο τον Χρονο ταμπελες του μετα βιας σου επετρεπαν να διακρινεις την υπαρξη του.<br />
Η βρωμικη βιτρινα του θα μπορουσε να ειναι ο ορισμος της εγκαταλειψης.Φαντασματα του παρελθοντος κοιτονταν εκει διασπαρτα.Παρελθον-Παρον-Μελλον ηταν ολα μπερδεμενα μεσα σ'ενα χρυσιζων ταφτα και καλυμμενα απο σκονη.<br />
Εκτος απο καποιο αντικειμενο που αντανακλουσε το φως κι'εκανε τον κοσμο να σταθει και να περιεργαστει ολη αυτη την λησμονια πισω απο το ευθραυστο-βρωμικο γυαλι.<br />
Ποσο φως αντανακλουσε αυτο το αντικειμενο.Κανεις δεν μπορουσε να πει πως ειναι απλα και μονο ενας καθρεφτης-αντικα.Φαινοταν να βρισκεται σε καποιου ειδους αναμονης.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVurpZejvwu_P8nQu_J0sACreHyI_n1BO3ZWMqSO9MviAQy_-v7Hs8L98ysqZXylWoJpTgi24ZyRJxBD2wY0FndSJaiuFl2s-l8T45EWmjbm6g6iUEi97oO-Py2Va0NClzK0g6uz1Na-97/s1600-h/Diego_Rodriguez_De_Silva_Y_Velazquez_1649_1651_XX_Venus_and_Cupid.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVurpZejvwu_P8nQu_J0sACreHyI_n1BO3ZWMqSO9MviAQy_-v7Hs8L98ysqZXylWoJpTgi24ZyRJxBD2wY0FndSJaiuFl2s-l8T45EWmjbm6g6iUEi97oO-Py2Va0NClzK0g6uz1Na-97/s640/Diego_Rodriguez_De_Silva_Y_Velazquez_1649_1651_XX_Venus_and_Cupid.jpg" /></a><br />
</div>Να ανυπομονει για καποιον να τον αποκτησει...και να γευτει τον απαγορευμενο καρπο...<br />
Περιμενει να δωσει Χαρα και αισιοδοξια...διχως να στερειται το δικαιωμα του να εχει καποιο τιμημα...Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-14795216678466940882009-11-06T16:01:00.000+02:002009-11-06T16:01:00.102+02:00"Ηνιοχος"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiksu8D5uVFihEAP301_Zvb3J8pDIhl520Oad6pun8Ud0OeaQGsNbI72xXes49cGTIEePbYFxdE6qftgd25OwCDnjU89ZvvV4pPw9eXBEqTjCge2KawtAf6vDaeLQeG0celJ4rVpCVCC-8C/s1600-h/Auriga_-_Mercator.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiksu8D5uVFihEAP301_Zvb3J8pDIhl520Oad6pun8Ud0OeaQGsNbI72xXes49cGTIEePbYFxdE6qftgd25OwCDnjU89ZvvV4pPw9eXBEqTjCge2KawtAf6vDaeLQeG0celJ4rVpCVCC-8C/s640/Auriga_-_Mercator.jpeg" /></a><br />
</div> Ποσο μυστηρια πλασματα ειμαστε τελικα εμεις οι ανθρωποι?Ποσο αχαριστοι μπορουμε να γινουμε?<br />
Τι ειναι τελικα αυτο που θα μας εκανε να νιωθουμε πληρεις?Αφιερωνουμε πολλες φορες ολη μας την ζωη αναζητωντας το ιδανικο,χτιζουμε ονειρα,εχουμε στοχους.Προσπαθουμε να πραγματοποιησουμε τα περισσοτερα απο αυτα.<br />
(α)Καποιοι δεν εχουν τα "εφοδια" για να εξελιχθουν και απλα καταφευγουν στην ζηλεια.Ανθρωποι κενοι και αδυναμοι που φθονουν τον πλησιον τους επειδη η ζωη του ακμαζει και φαινεται Ουτοπικη στα ματια τριτων.Τα "Προβατα" που ανεκαθεν σιχαινομουν κι'απευφευγα.<br />
(β)Καποιοι αλλοι εχουν ολα οσα χρειαζονται συν την Τυχη με το μερος τους ή καποιον που θα τους βοηθησει ν'ανεβουν σκαλοπατι αλλα δεν εκτιμουν τιποτα απ'ολα αυτα ή τουλαχιστον δεν αρπαζουν τις ευκαιριες οταν τις βλεπουν.<br />
(γ)Και υπαρχουν κι'εκεινοι που μοχθουν για τα Πιστευω και τους στοχους τους,που ειναι διατεθημενοι να κανουν τα παντα προκειμενου ν'αναπτυχθουν.Αλλα δεν εχουν ουτε καποιον να στηριχθουν ουτε ευνοϊκες συγκυριες με το μερος τους...κι'απλα μενουν εγκλωβισμενοι στο Παρον,στασιμοι.Με την καψα για καταξιωση να σιγοκαιει μεσα τους...<br />
Ποσο αδικο.Αλλα μερικες φορες ισως να ειναι και οι επιλογες που κανουμε.Αλλοτε σωστες κι'αλλοτε λανθασμενες.Ισως να μην υπαρχει καν Τυχη.Ισως εμεις να οριζουμε τον προορισμο μας αναλογα με το μονοπατι που διαλεγουμε.<br />
Εγω παλι δηλωνω οτι ανηκω στην δευτερη και χειροτερη κατηγορια΄ και δεν με τιμαει καθολου!!!<br />
Διοτι στην πρωτη βρισκουμε ανθρωπους αδαεις και ηλιθιους (ετσι γεννηθηκαν και μεγαλωσαν-οποτε το μεριδιο ευθυνης τους ειναι μηδαμινο),ενω στην τριτη,ανθρωπους που αξιζουν (!!!) το καλυτερο αλλα δεν μπορουν να το χουν.Η αχαριστια που κατακλυζει την κατηγορια μου ειναι εξοργιστικη κι'αδικαιολογητη.Και το πιο τραγικο ειναι πως ουτε καν η αυτογνωσια δεν μπορει να βοηθησει.<br />
Αν εχεις "Αστρο" αξιοποιησε το,μην το κοιταζεις με τον τρομο και το δεος που θα κοιτουσες μια μαυρη τρυπα...Αν σου δωθει η ευκαιρια αδραξε την οσο κι'αν σε αγχωνει η προοπτικη της αποτυχιας.<br />
Η στασιμοτητα ειναι το χειροτερο Κακο που θα μπορουσε να συμβει σε καποιον ανθρωπο.<br />
Κι'ολα αυτα τα γραφω διοτι εχω πεταξει τα ονειρα μου στα σκουπιδια απειρες φορες (και συνεχιζω να το κανω).Ενω θα μπορουσα να εχω καταφερει με την μεγαλυτερη ευκολια να αγγιξω και να συλλαβω τα ονειρα μου (και μπορω ακομα,αν τιθασευσω τον Φοβο της αποτυχιας και της απογοητευσης).<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP0ykmV8py5R3isIScaHMfqiHSY2_EQAzmYeLahd9KzgmLAat6Di2o2IPIzZ7nSuEOPqsO3v33EoQKsPMbhojUdgzqMR4QmH_LFY2IX8ZmImpheX5ftfV7sF5KVZIGC3BZkMRHColTxDvs/s1600-h/124379051776997000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP0ykmV8py5R3isIScaHMfqiHSY2_EQAzmYeLahd9KzgmLAat6Di2o2IPIzZ7nSuEOPqsO3v33EoQKsPMbhojUdgzqMR4QmH_LFY2IX8ZmImpheX5ftfV7sF5KVZIGC3BZkMRHColTxDvs/s640/124379051776997000.jpg" /></a><br />
</div><br />
Γι'αλλη μια φορα ο Χρονος κυλαει απειλητικα προκαλοντας ολους μας να κυνηγησουμε την ζωη που ειχαμε φανταστει.Το θεμα ειναι κατα ποσο γερα μπορεις να κρατησεις τα Ηνια και να την οδηγησεις οπου θελεις εσυ...Κατα ποσο μπορεις να δαμασεις τις φοβιες σου και να ΖΗΣΕΙΣ...Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4148215699396047924.post-364369453202289182009-11-03T17:34:00.000+02:002009-11-03T17:34:39.754+02:00"The Simple Truth" << O Γαλιλαιος καταδιωχθηκε επειδη αποκαλυψε τα μυστικα του ουρανου΄ αδαεις υπηρξαν οι Δημιοι του.Το ιδιο κι'εγω,επειδη τα μυστηρια της ανθρωπινης συνειδησης αποκαλυψα,απο ηλιθιους τυρρανιεμαι.Το πνευμα,η επιστημη και η φαντασια θα προξενουν παντα απογνωση σε ανθρωπους βλακες.>><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY5PylKlXbZL6P5oquK5-mQ6TErl_EDN3ZTSKX1U5FqXBPz4DEAcBzHkCI6no0ubM5Ub_jLqa8YjkwzSz3RbHQRVM9yGI-0vRG2vGvwSDo33i_j2bsiD0onqp-ZmjRmeMU45PfSPLQW9zR/s1600-h/553_1_1a_LADISLAV_GUDERNA_Marquis_De_Sade_1979_Collage.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY5PylKlXbZL6P5oquK5-mQ6TErl_EDN3ZTSKX1U5FqXBPz4DEAcBzHkCI6no0ubM5Ub_jLqa8YjkwzSz3RbHQRVM9yGI-0vRG2vGvwSDo33i_j2bsiD0onqp-ZmjRmeMU45PfSPLQW9zR/s640/553_1_1a_LADISLAV_GUDERNA_Marquis_De_Sade_1979_Collage.jpg" /></a><br />
</div><br />
(Χαρτοφυλακιο Μαρκησιου Ντε Σαντ)Xristos_M.http://www.blogger.com/profile/17604902840822933862noreply@blogger.com3