Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

Η Γεφυρα


Δηλωση...Το χασμα των γεννεων υπαρχει.Εξαπλωνεται σαν ιος και προσβαλει τους παντες και τα παντα.Φιλικες,οικογενειακες η ερωτικες σχεσεις...Πολυ συχνα βρισκεις τον εαυτο σου χαμενο στην "μεταφραση".Μιλας...αλλα νιωθεις οτι καποιος κανει λαθος "μεταγλωτιση"...Φωναζεις για  να σε καταλαβουν και σε αποκαλουν νευρικο.Ανοιγεις την καρδια σου και λες πραγματα που μεχρι προτινος δεν μπορουσες να πεις και συνειδητοποιεις οτι ο ακροατης σου τ'αποκωδικοποιει με βαση τα δικα του βιωματα και τον δικο του τροπο σκεψης.Και συνεχιζεις να φωναζεις.Ελπιζεις οτι η ενταση της φωνης σου θα μεταβαλει τον τροπο σκεψης εκεινου που σε ακουει.Ποτε....!Μια τρυπα στο νερο...!Νιωθεις (και εισαι) ανημπορος να μεταδωσεις τις σκεψεις και τα συναισθηματα σου.Βιωνεις τον πονο του/της και προσπαθεις να τον απαλυνεις με καθε πιθανο τροπο.Προσπαθεις να ηρεμισεις και εξαπολυεις ξανα τις δυναμεις σου σε μια ανιση μαχη.Αλλα και παλι η φωνη σου κατανταει "ηχω" στο μυαλο σου.Δεν μπορεις να μεταδωσεις τιποτα απ'ολα αυτα που βιωνεις και αισθανεσαι.Ο χωρος που ζεις αρχιζει να συρρικνωνεται και να νιωθεις ασφυκτικα.Η εξοδος ειναι η μοναδικη λυση.Αλλα το εξω ειναι πολυ μεγαλο για να μπορεσεις να το δεχτεις.Δεν χωρας πουθενα.Η ριζα του Κακου βρισκεται στην ελειψη επικοινωνιας αλλα νιωθεις (και εισαι) ανημπορος να το αντιμετωπισεις...
  Θυμασαι τις στιγμες  που σου μιλουσαν για την διαφορα ηλικιας.Οταν ησουν μικρος κι'εσυ περιγελουσες τους παντες και συνεχιζες να ζεις... Νιωθεις ακομα Μαθητης μπροστα στους μεγαλυτερους και Δασκαλος στους μικροτερους.
  Ισως τελικα ο Χρονος και οι εμπειριες να ειναι σημαντικες εστω και μονο που κανουν τον καθενα μας ξεχωριστο,ακομα κι'αν νιωθουμε ανικανοι να επικοινωνησουμε με καποιους ανθρωπους ζωτικης σημασιας για 'μας.
  Και τελικα καταληγεις μονος να προσπαθεις να καταλαγιασεις την οργη και την θλιψη σου...οπου συνειδητοποιεις οτι και οι δυο σας εχετε καταρρακωθει απο τον ιδιο λογο.Οτι  πισω απο ολη την παρασταση Υψιφωνιας που δωσατε,και οι δυο σας πασχιζατε για τον ιδιο λογο.Για αποδοχη,κατανοηση,συμμαχια...Ω!Ποση ηρεμια,ωριμοτητα και ψυχικη νυμφαλιοτητα χρειαζεται για να διαπερασεις το Χασμα χωρις να ξανα-πεσεις στο κενο ενδιαμεσα..Ποση δυναμη χρειαζεται για να παραμερησεις το "Εγω " σου και να επαναπροσεγγισεις καποιον...

  Ο χρονος ξερει να δινει και να παιρνει ταυτοχρονα.Ισως ολη αυτη η διαμαχη μεταξυ ηλικιας και αποψεων να ειναι μερος ενος ανωτερου σχεδιου.Ισως να πρεπει να βιωνουμε τετοιες καταστασεις προκειμενου να δοκιμαζονται σχεσεις-χαρακτηρες-Ηθη-υπομονη-εγωισμος.
  Και ισως ολα αυτα να γινονται μεχρι να βρουμε ενα "μεσο" να περασουμε απεναντι...

2 σχόλια:

Pacito είπε...

...Πολύ καλή δουλειά...Τέχνη θα το χαρακτήριζα, που σίγουρα έχει την δική σου πινελιά. Mόνο όποιος σε γνωρίζει μπορεί να το καταλάβει. Και γι'αυτούς που δεν σε γνωρίζουν αφήνεις κάτι από σένα προς επεξεργασία...!!! Keep up the good work...!!!

Xristos_M. είπε...

Pacito σ'ευχαριστω πολυ.Ναι το συγκεκριμενο ειναι τελειως "Χρηστος".Το καλο με την Τεχνη ειναι οτι ειναι τελειως υποκειμενικη σαν εννοια.Και ο καθενας μπορει να την προσαρμοσει με βαση τα δικα του βιωματα και τον δικο του τροπο σκεψης.Double Thanx.XXX