Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

"Inner Sanctum"

 
   "Tικ....Τακ....
               ....Τικ....Τακ...."

 Οι δεικτες συνεχιζουν αμειλικτα την διχως τελος πορεια τους...
Ο ηχος τους μπορει να ειναι ειτε διαφανος,λογο της "κινησης" που περικλειει μεσα της μια ηλιολουστη ημερα,ειτε εκκωφαντικος λογο της σιγαλιας που προσφερει η Νυχτα...
  Ενα μικρο ρολογακι μπορει να γινει ενα παγανιστικο ειδωλο,μπρος την αναγκη σου να προχωρησεις τον Χρονο,ή ενας ελεήμον Θεος που θα τον σταματησει για χαρη σου...
Ειτε εισαι μεσα μονος,ειτε εξω με παρεα,το Κενο στην ψυχη σου νιωθεις να επεκτεινεται,σαν μια Μαυρη Τρυπα ετοιμη να καταβροχθησει οτι βρεθει μπροστα της...
Προσπαθεις ν'αγγιστρωθεις απο τα χομπυ σου,αλλα το αναβαλεις (κι'αυτο)...
    Τα γραναζια του Αιωνιου Ρολογιου κινουνται φυσιολογικα,δεν σκουριαζουν ποτε...κι'αυτο σε τρομαζει!!!!
Τα παντα κινουνται (το βλεπεις,το νιωθεις,το οσμηζεσαι),αλλα εσυ μενεις στασιμος και αναθεωρεις τον καθε "χτυπο" που εχεις ακουσει στο παρελθον...διχως να εισαι σε ετοιμοτητα ν'αφουγκραστεις εναν Νεο....
Η αδιαλλαξια,ειναι η κυρίαρχη μασκα σου (πορσελανινη-καλογυαλισμενη-ακριβη) μα τοσο ευθραυστη......
Η τεχνολογια μετατρεπεται σε Γιατρο-Μαγο προκειμενου να 'ξορκισει τους Δαιμονες στους κροταφους σου,που σφυροκοπουν αδιακοπα και προσπαθεις να τους καταπολεμησεις με παρακεταμόλη,προσευχες,δακρυα και Πιστη...
Μερικες φορες βρισκεις το σωμα σου να προσπαθει να εξιλεωσει την ψυχη σου μεσω του ερωτα.
Μερικες φορες ισως οντως να καταφευγουμε στην Ηδονη και την Ακροτητα για να "σβησουμε" τον πονο που καιει μεσα μας...
Και αυτον τον Ηφαιστιακο κρατηρα προσπαθουμε να τον κρατησουμε ανενεργο...!Αλλα η φυση (καλως ή κακως) εχει τα δικα της σχεδια...μας προμηνυει τακτικα για μια ενδεχομενη εκρηξη...

       " Τικ....Τακ....
                  Τικ...Τακ "

Ακομα κι'αυτη τη στιγμη που διαβαζεις,νιωθεις οτι πρεπει η αναγνωση σου να ειναι ταχυτερη........οτι εχεις κι'αλλα πραγματα να τακτοποιησεις,οσο "χαζα" κι'αν φαινονται στα ματια τριτων...Ο χρονος διαβρωνει ακομη και αυτο το 10' που αφιερωσες γι'αυτο το κειμενο...αλλα ισως αυτη η αναγνωση να μπορεσει να σου προσφερει κατι...

Μπορει να εισαι κρυψινος μια ζωη,επειδη ετσι εμαθες,μεγαλωσες και εζησες...επειδη νιωθεις ασφαλεια...αλλα......για ποσο ακομα....????Ποσο αντεχει η ψυχη σου να συσσωρευει τα σκουπιδια που της πετας καθημερινα...που ποτέ και τιποτα δεν αποβαλλει...???Ολα μεσα σου γινονται ενας σωρος απο οστα...ενα "χωνευτηρι" αναμνησεων...που η μνημη σου ΠΟΤΕ δεν θ'αποβαλει!!!!
Ζησε!!!!!!Ξεχασε!!!!!!!!!!!!!!!Ξαναδημιουργησε....!!!!!Ξανα-ζησε!!!!!!!
Ο ηχος του ρολογιου ισως μας κανει να κυνηγησουμε αυτα που χασαμε αμμεσα....να τα κατακτησουμε ξανα (σαν να μην τα χασαμε ποτε).............................................
Μεχρι τοτε...συνεχισε ν'αναπνεεις...ν'αγαπας....να προσφερεις...,να μιλας για ολα οσα νιωθεις ακομη κι'αν στο μελλον το μετανιωσεις!!!Κι'αν ριξεις λιγο φως στο σκοταδι,ισως καρποφορησει η αγαπη που νιωθεις μεσα σου και σε κατακλεισει με το αρωμα της για παντα...

«Ο λoγος ο δικoς σου ειναι αληθεια»


3 σχόλια:

Pacito είπε...

...Δεν θα μπορούσα να το αφήσω ασχολίαστο. Πραγματικά από τα καλύτερα που έχεις γράψει, γεμάτο αλήθειες που όλοι κρύβουμε βαθιά μέσα μας και ποτέ δεν τις προβάλουμε. Δυστυχώς "Ο ΧΡΌΝΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΈΦΕΙ ΤΑ ΠΆΝΤΑ"...ακόμα και την ψυχή μας...!!!

Xristos_M. είπε...

Aγαπητε φιλε Pacito γι'αλλη μια φορα σ'ευχαριστω!!!
Το δυσκολο της υποθεσης ειναι να μην αφησουμε την ψυχη μας να διαβρωθει απ'ολα οσα βιωνουμε.Χρειαζεται υπομονη και ωριμοτητα.Αν αφησουμε την ψυχη και την καρδια μας να σκληρυνουν τοτε δεν θα μπορουμε να κανουμε τιποτα στο μελλον...θα ειναι σαν προσπαθουμε να οργωσουμε και να φυτεψουμε σ'ενα τραχυ κι'αγονο εδαφος.
Επισης πρεπει εμεις οι ανθρωποι να δουλεψουμε λιγο το θεμα της εσωστρεφειας.Μας φθειρει διχως να το καταλαβαινουμε.Οι περισσοτεροι απο εμας δεν κραταμε μονο τα βασικα για τον εαυτο μας αλλα τα παντα.Δεν μοιραζομαστε με αλλους οσα νιωθουμε και τα αφηνουμε να διογκωνονται.Πως θα 'ξορκισουμε τις "σκιες" αν δεν αναψουμε το "φως"...???

Unknown είπε...

katapliktiko !!!!! poso dikaio exeis me auto pou grafeis ,etsi akrivos niothw kathe mera pou pernanei ,kathe fora pou erxete h paraskeuh auth einai h skepsh mou ,pali mia evdomada tis zois mou perase .....