Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Βουρτσες,Ψαλιδια &...Καυτες Πρεσσες


 Καλως ηρθες στον κοσμο μου.
Εκει που η πραγματικοτητα που βιωνεις μετατρεπεται σε σε μια sureal καθημερινοτητα.
Εκει που το Fight Club συγχωνευεται με το Λιτσα.com .Καλως ηρθες σ'εναν κοσμο αρμονικα καμουφλαρισμενο που ονομαζεται Κομμωτηριο.Συναδελφικοι διαξιφισμοι-Νευρωτικες & νευρικες πελατισσες που νομιζουν πως ειναι η μετενσαρκωση της Scarlett O'Hara και εργοδοτριες/ες που κρυβονται πισω απο το παραπετασμα του ημερησιου Τζιρου...
 Πιστολακια-ψαλιδια-βουρτσες κι'αλλα Σατανικα εργαλεια βρισκονται στην διαθεση σου για να "βγαλεις" αλλη μια μερα με αμφιβολο ωραριο...Παντα υπαρχουν ανθρωποι που σ'επισκεπτονται και σ'εμπιστευονται να περιποιηθεις τα μαλλια τους και ν'αυξησεις την αυτοεκτιμηση τους,οι οποιοι ειναι εκεινοι που σε βγαζουν ευχαριστα απο την ροη της δουλειας σου.Υπαρχουν ανθρωποι καταπληκτικοι που χαιρεσαι να τους εξυπηρετεις και απο καποια στιγμη κι'επειτα η σχεση σας αναβαθμιζεται.Μοιραζεσαι "προσωπικα" πραγματα μαζι τους (μοιραια-οσο αντιεπαγγελματικο κι'αν ειναι) και γινονται κομματι της ζωης σου.Αλλα........υπαρχουν και καποιοι Κακομοιριδες που επειδη εχουν λιγο ελευθερο χρονο νομιζουν πως μπορουν να χειραγωγησουν καθε ιδιωτικο υπαλληλο που θα πεσει στον δρομο τους.Κι'αυτοι ειναι οι χειροτεροι.Ειναι αδιστακτοι.Ανθρωποι που εχουν ξε-χασει πως να βρισκουν την εσωτερικη τους ισορροπια και απλα εξαπολυουν ολα τ'απωθημενα τους εναντιων σου.Τους αντιλαμβανεσαι απο μακρια...αρχιζεις να εισαι επιφυλλακτικος απο τα πρωτα ιχνη νευρικοτητας που θα δειξουν...αλλα...η καταβαση στον Αδη δεν αργει να 'ρθει.Συντομα ενας απο τους δυο σας θα χασει την ψυχραιμια του.Ειναι σαν Ρωσσικη Ρουλετα.Μονο μια σφαιρα-ενας στοχος...
 Καπως ετσι απλα παραιτηθηκα!Απο μια 50αρα που ειχε παθει ενα Ορμονικο κομφουζιο λογω εμμηνοπαυσης.Καπως ετσι...στο εμμεσο μελλον...οταν ανοιξω το δικο μου μαγαζι,θα ειναι Αντρικο-Παιδικο.Ακομα κι'αν ειμαι αναγκασμενος ν'ακουω καθημερινα για Πολιτικη-Αθλητικα & Γκομενες...
 Δεν μου αρεσει οταν μας θεωρουν δεδομενους καποιοι πελατες επειδη μετα θα φτασουν στο ταμειο.Δεν ειμαστε "αρκουδες" που τους πετας κερματα και χορευουμε.Δεν μπορουμε να βοηθησουμε κανεναν αν καποιος δεν ειναι φιλικος και δεκτικος ασχετα με τυχον επιφυλλαξεις που μπορει να εχει.Ολα λυνονται με υπομονη και καλη διαθεση.
 Κι'αν Πιστευεις οτι στον εργασιακο σου χωρο υπαρχουν κοντρες-ανταγωνισμος-κατινια-κουτσομπολια,απλα δοκιμασε να εργαστεις σε περιβαλλον που απασχολουνται ως επι το πληστον γυναικες και ο αριθμος των εργαζομενων δεν ξεπερναει τους 10...Η φτηνεια και η παρακμη γινονται ο #1 εχθρος σου ημερισιως και μαθαινεις οτι φιλια και συναδελφικοτητα δεν μπορουν να συνυπαρξουν για κανεναν λογο....Ποτε!!!!Καποια στιγμη θα βγουν στην επιφανεια απωθημενα.Και καμια φιλια μεταξυ συναδελφων δεν ειναι σε θεση να τα αντιμετωπισει οπως πρεπει.Κανενας συναδελφος σου δεν προκειται να τα "βαλει στο τραπεζι" και να τα επανεξετασει.Κι'αν το κανει...κι'αν εχεις εστω και λιγο δικαιο,απλα...το χανεις καπου στον Χωρο & στον Χρονο!
 Το κυριοτερο ειναι να μπορεις να διατηρησεις ακεραιο τον χαρακτηρα και τα πιστευω σου και να μην ενδωσεις σε καταστασεις που ειναι οικονομικοτερες απο ενα σακουλακι γαριδακια.
 Σκοπος μου δεν ειναι να απομυθοποιησω τον "χωρο" του κομμωτηριου αλλα μερικα ατομα   ανεξαρτητα απο την θεση που κατεχουν.Oπως εκεινη του υπαλληλου-του εργοδοτη η απλα του πελατη.
 Ατομα που παντα θα μεινουν πισω λογο φτηνειας-κακιας-κομπλεξισμου-ανταγωνισμου-φιλαργυρισμου-εξαπατησης....Δεν ξεπουλιεμαι για κανεναν.

6 σχόλια:

paulgio είπε...

Πές τα χρυσόστομε...Βέβαια όλα αυτά συμβαίνουν σε όλες τις δουλειές με μικρές παραλλαγές στα πρόσωπα και τις καταστάσεις...Μ' αρέσεις,συνέχισε ;-)

Ανώνυμος είπε...

...Συμφωνώ απόλυτα με όσα καταθέτεις, οι πελάτες σε όποια δουλειά και να κοιτάξεις θα είναι πάντα οι ίδιοι (όχι όλοι, οι περισσότεροι)και οι εργοδότες επίσης...Δες εμένα όμως, που με περίσσια υπομονή αντιμετωπίζω τις παραξενιές του εκάστοτε μαλάκα, σπανίως τσακώνομαι και ακόμα πιο σπανίως εκνευρίζομαι...είναι απλά θέμα χειρισμού...;) !!!

NeVer Ag@in...... είπε...

to vrisko >>akros endiaferon to post sou
to mono pou prepei na se plhroforiso einai oti se oles tis doyleies yparxei kai tha yparxei antagonismos kai proklhseis apo pantou ayto den shmainei oti prepei na paraithsai apo kati poy agapas kai apo kati poy se eyxaristei kai vgazeis kapoia xrhmata...eyxomai na ftiakseis syntoma to diko soy magazi me toys dikous soy ""oroys"" kai na mhn exeis anagh kanenan pano apo to kefali sou kai na patas sta dika soy thelo!!!!
apo thn petroula me agaph...:)

Xristos_M. είπε...

Καλησπερα "Never_Again".Σ'ευχαριστω πολυ για το σχολιο και που αφιερωσες λιγο απο τον χρονο σου για να διαβασεις την αναρτηση μου.Ειμαι περιπου 9 χρονια μεσα στα κομμωτηρια.Ειχα περασει και χειροτερα.Ειναι ενα σταδιο που περναω πριν δεχτω μια νεα "καθημερινοτητα"...Εκτιμηση και φιλια

NeVer Ag@in...... είπε...

tous teleutaious mhnes eimai latrhs ton kalon blogs kai eilikrina sou milao vrisko idiaitera endiaferon to diko sou
So welcome to blogosfaira's world
:D

Xristos_M. είπε...

NeVer Ag@in δεν φανταζεσαι ποσο με τιμαει το σχολιο σου.Ποτε δεν παρακολουθουσα κανενα blog περα απο του φιλου μου του Deathalicious τον τελευταιο μηνα (το οποιο μου αρεσει απιστευτα).Ολο αυτο ειναι κατι τελειως καινουριο για 'μενα.Ακομα το ψαχνω απο καθε αποψη.Τελικα κανενα Blog δεν παει μπροστα αν δεν του δωσεις προσωπικες διαστασεις...και ισως...αυτο ειναι που πραγματικα το καθοριζει και το κανει να διαφερει...